Λοιπόν, στο κάμπινγκ Ποσειδών πηγαίνω από μικρό παιδί. Κάποτε ήταν στις δόξες του. Στα χέρια άλλης διεύθυνσης ήταν πάντα οργανωμένο σε όλα, ο κόσμος ερχόταν και ξαναερχόταν, είχε γίνει μια παρέα...Ενδεικτικό είναι ότι όλοι είχαμε αποκτήσει έναν ρόλο ανάλογα με τον χαρακτήρα μας και κάποιος τρελός είχε φτιάξει ταμπελάκια που τα κρεμούσε πάνω από τη σκηνή μας...έτσι υπήρχε ο Δήμαρχος, ο Δάσκαλος κλπ, λες και είχαμε φτιάξει ένα μικρό χωριό. Πάμε τώρα στα σημερινά: το...