Αξιολογήσεις από skarabaios

Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις... Καταρχήν νόμιζα ότι βρέθηκα σε θέρετρο συνταξιούχων αγροφυλάκων, αφού οι μονιμάδες έχουν δημιουργήσει "γειτονιές" και επιδίδονται σε ασκήσεις αυθαιρεσίας. Σταθερές κατασκευές, πλάκες πεζοδρομίου, φράχτες, πέργκολες, ραμποτέ, κρεμαστοί ανεμιστήρες και άλλα πολλά συμπαθητικά. Γι αυτούς ζει και αναπνέει το camping... Το υπόλοιπο είναι αφημένο στην τύχη του. Ο χώρος των σκηνών, μέτρια σκιασμένος με διαστήματα που οι σκηνές δεν πλησιάζονται, στρωμένος με χώμα και πέτρα. Σκηνές, αυτοκίνητα, αυτοκινούμενα, μπετονιέρες, κλαρκ μοτοσυκλέτες, ατάκτως ερριμμένες στο χωράφι, κανείς δεν νοιάζεται. Δεν υπάρχει λουλούδι ή θαμνάκι (κάτι να σου δροσίζει...

Πρώτη (και... προτελευταία φορά) είχα πάει στο κάμπινγκ πριν από περίπου 7 χρόνια. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το κάμπινγκ παραμένει παρατημένο, μία κλίμακα επάνω από τα δημοτικά του Πηλίου που αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή... Η μορφολογία του εδάφους, όμοια με αυτή της πιο κακοτράχαλης ραχούλας των ορεινών μας όγκων, καθιστά το κάμπιγκ απλά απαγορευτικό για όσους έχουν μικρά παιδιά χωρίς εμπειρία trekking, μιας και οι πτώσεις είναι συχνές επάνω στις κοφτερές και ενίοτε μη αμελητέου όγκου πέτρες που στην καλύτερη περίπτωση θα αφήσουν τα σημάδια τους για καιρό... Αξίζει να σημειωθεί ότι το...