Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Καλώσήλθατε στο πρώτο κάμπινγκ του κόσμου ΧΩΡΙΣ ΣΚΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ!

Σε βάζουν να στήσεις σε μέρη χωρίς καν δέντρα, οι σκηνές δεν απέχουν ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ η μία από την άλλη και μετά σου λένε επειδικτικά ότι "και είμαστε και μισογεμάτοι φίλε... που να μας δεις τίγκα!!". Επίσης, το έδαφος είναι ακατάλληλο για ψιλό υπόστρωμα, όπου και να χτυπήσεις βρίσκεις πέτρα από κάτω. Γενικά, θυμίζει περισσότερο τσιγγάνικο ή στρατιωτικό καταυλισμό, παρά κατασκήνωση.

Παροχές έχει καλές τύπου μπαρ, τρόμπα για στρώμα, καθαρά μπάνια κτλ αλλά το προσωπικό σε αντιμετωπίζει πολύ "υπαλληλικά" και γενικά το camping δεν έχει καθόλου χαρακτήρα ή προσωπικότητα. Οι νεαροί που έκαναν φασαρία κλπ δεν με ενοχλήσαν καθόλου προσωπικά, διότι ήμουν κι εγώ σε mood ξενυχτιού και διασκέδασης, παρόλο που πλησιάζω 30 (οπότε δε μπορώ να κρίνω όσα λένε οι άλλοι περί ενοχλητικών πιτσιρικιών).

Τέλος, το μέρος φοβερό, η παραλία μπροστά τα σπάει όπως και γενικά οι παραλίες του νησιού που είναι υποτιμημένες.

Αν παρατηρήσετε γενικά και τα σχόλια των άλλων, το κάμπινγκ έχει μέτρια σχόλια, αλλά... την καλύτερη βαθμολογία από όλα!! Τώρα, πως γίνεται αυτό;;;; Μάλλον θα έπρεπε να υπήρχαν κι άλλες κατηγορίες βαθμολόγησης. Οι ιδιοι μάλιστα νιώθουν ιδιαίτερα υπερήφανοι που "έχουν ψηφιστεί ως το καλύτερο κάμπινγκ στην Ελλάδα" όπως τους άκουσα να λένε και το 7ο στην Ευρώπη όπως άκουσα από άλλους (λολ - ασχολιαστο).

Υ.Σ (EDIT): Να συμπληρώσω ότι το θεώρησα ακριβό τόσο στη διαμονή, όσο και στο ότι οι τιμές που έχει στο εστιατόριο, είναι σχεδόν λες και πας έξω σε ταβέρνα της χώρας να φας. Τα περίφημα σουβλακια του μάλιστα, είχαν όλα καμμένη πίτα.

Γενικά, πάντως, μας βγήκε σε καλό το όλο πράγμα: Είχαμε πάει με την διάθεση ότι η Σέριφος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και ότι θα αράζαμε και θα λιώναμε όλη μέρα στο φοβερό (βάσει της εδώ βαθμολογίας) κάμπινγκ, αλλά συνέβη το αντίθετο! Λόγω του ότι δεν την παλεύαμε μέσα στη σκηνή (από το πρωί ως και το απόγευμα θύμιζε σε θερμοκρασία φούρνο του Άουσβιτς, λόγω της παντελούς έλλειψης σκίασης) πήγαμε σε αρκετά μέρη του νησιού και ανακαλύψαμε τόσο τις ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΕΣ (πχ Βάγια, Αϊ Γιάννης) όσο και τον αυθεντικό του χαρακτήρα (εντελώς ΜΗ-ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ, παντελής έλλειψη αγγλικών πινακίδων και "greek mouzaka", κάτι το οποίο ομολογώ ότι με ερέθισε) και το ωραίο του φαγητό! (αν ψαχτείς)