Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Διευκρινίζω ότι στο συγκεκριμένο κάμπινγκ πήγα πριν λίγα χρόνια, δεν έχω σημερινή εικόνα. Εκείνη τη χρονιά πέρασα αρχικά από την πανέμορφη Μήλο και έμεινα στο απαράδεκτο κάμπινγκ στην Αχιβαδολίμνη πριν καταλήξω στο Κοράλλι στη Σέριφο. Το Κοράλι είναι αρκετά \"οργανωμένο\" με φυσική σκιά (καλαμωτές βάζω και στο μπαλκόνι μου) αλλά κατά τα άλλα τίποτα το ιδιαίτερο. Η τετράγωνη οριοθέτηση εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει και όσοι διαμαρτύρονται για τον χώρο έχουν απόλυτο δίκιο. Το να στήσεις καρέκλα έξω από τη σκηνή στο συγκέκριμένο κάμπινγκ ακούγεται σαν ανέκδοτο ενώ κινδύνευες να τρακάρεις κεφάλια με το γείτονα αν τύχαινε να βγείτε ταυτόχρονα από τις σκηνές. Και το ότι ήταν τουριστική περίοδος δεν αποτελεί δικαιολογία. Βαβούρα υπήρχε ανάλογα και με το σημείο που θα έστηνες (όχι ότι υπήρχαν και πολλές επιλογές, αφού ήταν πηγμένο στον κόσμο), αλλά σε σχέση με την Αχιβαδολίμνη που ήμουν λίγες μέρες πριν, μου φάνηκε εκκλησία. Η εμπειρία του κάμπινγκ αναπόφευκτα συνδέεται και με το ευρύτερο περιβάλλον αφού σημαίνει ότι επιλέγεις το συγκεκριμένο τρόπο διακοπών πρώτα από όλα γιατί θέλεις να βρίσκεσαι κοντά στη φύση. Από αυτή την άποψη ίσως να είμαι λίγο προκατειλημένος διότι σε αντίθεση με πολλούς άλλους, από τη Σέριφο δεν ξαναπερνάω ούτε από ψηλά με το αεροπλάνο, δεν μου άρεσε απολύτως τίποτα από το νησί (είμαι από αυτούς που \"οργώνουν\" κάθε μέρος που επισκέπτονται, δεν αράζω σε ένα σημείο). Επειδή λοιπόν είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα, κατά τη γνώμη μου το συγκεκριμένο κάμπινγκ απευθύνεται κυρίως σε ζευγάρια και νεαρής ηλικίας άτομα που δεν τους ενοχλεί (ιδιαίτερα) η κοσμοσυρροή και η φασαρία αλλά ούτε κατά διάνοια για οικογένειες οι οποίες χρειάζονται ζωτικό χώρο και χαλάρωση. Το νησί σίγουρα δεν είναι Μύκονος ούτε Σκιάθος όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο σχόλιο με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό και ενδείκνυται σε όσους αρέσει το Κυκλαδίτικο (σεληνιακό) τοπίο. Για τα εργασιακά ζητήματα που συζητήθηκαν παραπάνω δεν έχω άποψη για το συγκεκριμένο χώρο, ίσως να παρατήρησα κάτι τότε αλλά έχει περάσει καιρός και δεν θυμάμαι. Συμφωνώ απόλυτα με τον N.G.L και δεν το περιορίζω στα εργασιακά, στο ότι από τη στιγμή που δίνω τα ωραία μου λεφτά, έχω κάποιες απαιτήσεις από τους ιδιοκτήτες οι οποίοι πρέπει όχι μόνο να θέτουν κανόνες αλλά να φροντίζουν, διακριτικά έστω, για την εφαρμογή τους. Διαφορετικά μιλάμε για ελεύθερο κάμπινγκ όπου ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει. Αυτό βέβαια δεν απαλλάσει τους κατασκηνωτές από τις ατομικές τους ευθύνες και είναι ξεφτίλα να απαιτείται παρουσία χωροφύλακα για να μην παίξουμε ξύλο μεταξύ μας ή να μην καταντήσουμε το κάμπινγκ χωματερή. Το τελευταίο βέβαια (ατομική ευθύνη - σεβασμός στον διπλανό) προϋποθέτει την κατάλληλη παιδεία πράγμα που, ως γνωστό, σπανίζει στο Ελλαδιστάν.