Φτάσαμε με τη σύντροφο με μηχανή 11 Αυγούστου απόγευμα.
Βρήκαμε τον τύπο που έχει το κάμπινγκ και τον ρωτήσαμε πόσο κάνει για 2 άτομα και 1 σκηνή.
Βέβαια του λέμε ΄΄επειδή τώρα είναι βράδυ θα έρθουμε αύριο το πρωί να στήσουμε για να δούμε που έχει σκια"
Μας απαντάει με μία μαγκιά κι ένα ύφος τελείως τσαμπουκαλεμένο:
"ε αφού θα έρθεις αύριο τι ρωτας την τιμή"
του απαντώ:
"Μα καλά! δεν μπορείτε να μας πείτε πόσο κάνει?"
Μας απαντάει:
"δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα και τι ρωτας πόσο κάνει?"
"και να σου πω σήμερα που θα κοιμηθείς?"
Του απαντήσαμε ότι επειδή είναι πολύ ρομαντικά με το φεγγάρι είπαμε να την πέσουμε στην παραλία απόψε (όχι μπροστά στο κάμπινγκ, όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία).
Μας είπε ότι αυτό είναι παράνομο.
Του απαντώ ότι δεν θα στήσουμε σκηνή αλλα απλώς θα κοιμηθούμε στην παραλία...
"η διανυκτέρευση σε δημόσιους χώρους είναι παράνομη" μας απαντησε.
και με ένα εντελώς απειλητικό ύφος μας είπε ότι ξέρει καλύτερα τους νόμους και ότι άμα θέλει μπορεί να κάνει κι άλλα πράγματα!!!
Δυστυχώς ή ευτυχώς εμείς δε συνεχίσαμε να μιλάμε μαζί του και σηκωθήκαμε και φύγαμε.
Ο τύπος αυτός που θέλει να λέγεται και επαγγελματίας του τουρισμού ήταν απο την αρχή με ύφος εριστικότατο και τσαμπουκαλεμένο.
Τι ποιο λογικο απο το να ενημερώνεις τον πελάτη σου για το προιον ή τις υπηρεσίες που πουλάς.
Τί ποιο λογικό να είσαι ευγενής απέναντι στον πελάτη σου...
Εν κατακλείδη χωρίς να γνωρίσουμε τελικά το κάμπινγκ και τις παροχές του, παρα μόνο το φαγητό του εστιατορίου του (γιατι όταν φτάσαμε φάγαμε και δυστυχώς μετανοιώσαμε για τα 30-35 ευρω που πήρε αυτός ο ''επαγγελματίας''), σηκωθήκαμε και φύγαμε και πήγαμε σε άλλο κάμπινγκ.
ΥΓ. η βραδυα στην παραλία με το φεγγάρι να φωτίζει ήταν απίθανη...