Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πήγα επιτέλους πρώτη φορά σε κάμπινγ και μάλιστα μαζί με το σκύλο μου! Μοναδική εμπειρία!
Έμεινα σε μπανγκαλόου μέσα στο κάμπινγκ, το οποίο ήταν σαν μικρή επιπλωμένη γκαρσονιέρα ακριβώς στην είσοδο του κάμπινκ, δίπλα από τη reception, πισίνα δεν είχε και η θάλασσα ήταν ακριβώς στην άλλη άκρη.
Εξωτερικά είχε λουλουδοριοθετημένη μικρή αυλή, πλαστικό τραπέζι με τραπεζομάντηλο και καρέκλες, φωτιστικό πάνω από την πόρτα εισόδου, σχοινί δεμένο στα δέντρα για άπλωμα ρούχων και όλο το σπιτάκι αν και χτιστό ήταν ντυμένο με πλαστικό μουσαμά και έμοιαζε με σκηνή.
Εσωτερικά είχε άπλετο χώρο, ήταν ψηλοτάβανο και οι τοίχοι ήταν καλυμένοι με πέτρα Καβάλας και το πάτωμα πλακάκια, είχε ένα μικρό παράθυρο με ανάποδο άνοιγμα (που για να μείνει ανοιχτό βάζεις ένα άδειο μπουκάλι νερού) με σίτα και αντί για παντζούρι κατέβαζες εξωτερικά ένα κομμάτι μουσαμά που ήταν τυλιγμένο ρολλό, air condition, κρεβάτι (σιδερωμένα σεντόνια, πετσέτες, μαξιλάρια, κουβέρτες), ντουλάπα, κομοδίνο, μικρό ντουλάπι, πάγκο κουζίνας με ντουλάπι και συρτάρι (με είδη σερβιρίσματος), ψυγείο με μικρή κατάψυξη, ντουζιέρα με κουρτίνα 24ωρο ζεστό νερό & wc με χαρτί υγείας και σαπουνάκι, με θέμα την πόρτα wc που όταν είσαι μέσα δεν κλείνει γιατί είναι λάθος τοποθετημένα το άγκυστρο-μάνταλο και δεν βρίσκει στην ευθεία την θηλιά-τρύπα και ούτε την φτάνεις για να την κρατάς όταν κάνεις την ανάγκη σου (εκτός αν είσαι πολύ ψηλός?!?) και όταν είσαι από έξω μένει ανοιχτή και από το κρεβάτι έχεις θέα την λεκάνη με το καζανάκι (βάζοντας βαλίτσα με ροδάκια μπροστά στην πόρτα πάλι δεν σώζεσαι γιατί έχει κλίση το πάτωμα και η βαλίτσα τσουλάει), επίσης η πόρτα εισόδου λόγω κλίσης δεν μένει ανοιχτή για να αερίσεις το χώρο (το παράθυρο είναι μικρό) και χρειάζεσαι μια μέγαλη πέτρα να βάλεις για να στέκεται ανοιχτή.
Το κάμπινγκ είχε επίσης wifi (με χάλια σήμα και έμενα και δίπλα στη reception), κοινόχρηστες τουαλέτες, ντουζιέρες, κουζίνες, πλυντήρια ρούχων, καφετέρια, στην πλαζ ξαπλώστρες ξύλινες φαρδιές άνετες που προσαρμόζεις την πλάτη με αναπαυτικά στρώματα, καναπέδες ρατάν άνετους με αφράτα μαξιλάρια, η θάλασσα κρύα, πεντακάθαρη, με βράχια καθώς μπαίνεις και πολλά πολλά ψαράκια.
Είχε θέσεις για τροχόσπιτα, θέσεις για σκηνές, τροχόσπιτα επιπλωμένα μόνιμα που τα νοικιάζουν για να μείνεις, τροχόσπιτα κλειδωμένα κουκουλωμένα παρκαρισμένα από ιδιοκτήτες που τα αφήνουν όλο το χρόνο εκεί, κάδους για απορρίματα, κεραίες για tv, δορυφορικά πιάτα.
Γενικά δεν είχε κόσμο ιδιαίτερα αναλογικά με το πόσο μεγάλο είναι το κάμπινγκ. Το διήμερο είχε δύο αυτοκινούμενα από Γερμανία, και τέσσερα τροχόσπιτα τέντες με Έλληνες που καθόταν έξω από τα τροχόσπιτα έβλεπαν tv, είχαν τους δύο μεγαλόσωμους τεράστιους σκύλους τους χύμα ελεύθερους λυμένους χωρίς κολάρο (το θηλικό ήρθε επιθετικά να ορμήξει στο σκύλο μου, τον οποίο πήρα αγκαλιά σε χρόνο dt και η αντίδραση του ιδιοκτήτη της θηλυκιάς ήταν να σχολιάσει απλά ότι οι γυναίκες είναι βλαμένες) και έκαναν barbeque όλο τσίκνα δίπλα από απλωμένη μπουγάδα.
Ήταν παντού καθαρά και πολύ ευγενικό το προσωπικό και ιδιοκτήτες.