Το επισκέφτηκα πριν λίγα χρόνια, αλλά από ό,τι διαβάζω παραπάνω κάποια πράγματα δεν αλλάζουνε ποτέ. Στην προσπάθειά τους να βγάλουν χρήμα μερικοί εφαρμόζουν την τακτική "βάλε λίγο απ' όλα". Έτσι και ο συγκεκριμένος χώρος είναι κάτι ανάμεσα σε κάμπινγκ, bungalows, καφετέρια, pool bar, κλαμπάκι για τους πιτσιρικάδες, αίθουσα κοινωνικών εκδηλώσεων και το φοβερό της υπόθεσης: Όλα αυτά συνυπάρχουν σε λίγα τετραγωνικά. Από σκιά; Μόνο καλαμωτές. Από πρόσβαση σε θάλασσα; Την έβλεπες με κυάλια από ψηλά. Από νοοτροπία κατασκηνωτών και ιδιοκτητών; Άστα να πάνε στο διάολο. Από ησυχία; Το ανέκδοτο της δεκαετίας. Για τι κανόνες να μιλήσουμε τώρα; Τραβάγανε το καζανάκι στο bungalow και το άκουγα στη σκηνή. Είχαμε και κάτι πιτσιρίκια δίπλα που την είχανε δει κοινόβιο (μέσα στην όλη μπουρδελοποίηση) και το τραβάγανε μέχρι αργά υπό τη συνοδεία μπύρας και Ζωνιανών τσιγάρων. Η γυναίκα μου τσακώθηκε μαζί τους, εγώ δεν ασχολήθηκα, ήμουν ξάπλα στη σκηνή απορροφημένος στο πάρτι που γινόταν στο bar. Ο συγκεκριμένος χώρος (δεν θέλω να το ονομάσω κάμπινγκ) πρέπει να μετονομαστεί αμέσως σε κάτι αντιπροσωπευτικό (δεν μπορώ να φανταστώ τι θα είναι αυτό) έτσι ώστε να προειδοποιούνται οι ανυποψίαστοι. Κατά τα άλλα αν και απεχθάνομαι το τοπίο των Κυκλάδων, η Μήλος αποτελεί εξαίρεση, είναι υπέροχο μέρος με εκπληκτικές παραλίες. Το ιδανικό μέρος για ζευγάρια χωρίς παιδιά, άλλωστε αυτά αποτελούσαν το 90% των επισκεπτών.