Το κάμπινγκ ήταν τίμιο. Έβγαζε έναν αέρα από ταινία του Τσιώλη. Αυτή η ελλάδα των ΜΑΠ και του Πασόκ που πλέον δεν υπάρχει αλλά έχει μείνει κάτι που αναδύει μια καλτίλα.
Στα πολύ plus ήταν ότι είχε πισίνα. Υπήρχε χώρος για πρωινό, άραγμα, φαί που ήταν πολύ ευχάριστος. Είναι από τα μικρά κάμπινγκ οπότε μπορείς να μιλήσεις πιο εύκολα με άλλες παρέες.
Ο Αργύρης, υπευθυνος λειτουργίας του κάμπινγκ ήταν πολύ ιδιαίτερη φιγούρα, από τη μια ασκητικός και από την άλλη χορτασμένος από τη ζωή, ιδανικός στο συγκεκριμένο πλαίσιο.
Γενικά από πλευράς παροχών το κάμπινγκ είχε τα βασικά. Εμένα έτσι μου αρέσει οπότε ήμουν οκ κάποιος που έχει συνηθίσει άλλα πράγματα μπορεί να τσινούσε.
Λίγο καλύτερη συντήρηση στα μπάνια, βρύσες, λίγες σκουριασμένες βίδες κλπ γινόταν.
Η άνδρος περιέργο νησί. οι άνθρωποι δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για τους τουρίστες!
Γενικά δεν είναι για ξέσαλα πράγματα. Κυρίως οικογένειες/ζευγάρια ήταν ο τουρισμός.