Και μετα την επιστροφή στην Αθήνα, και την προσπάθεια για προσγείωση στην πραγματικότητα ήρθε η ώρα να γράψω κι εγώ τη γνώμη μου..
Φτάσαμε στην Αιγειάλη γύρω στις 2 τα ξημερώματα αλλά το βανάκι του καμπινγκ μας περίμενε στο λιμάνι και έφυγε αμέσως, αφού είμασταν οι μόνοι.
Την πρώτη μέρα την χρέωσαν κανονικά, πράγμα που δεν πολυκαταλαβα γιατι έγινε, τελοσπάντων δεν έδωσα σημασία. Βρήκαμε μέρος, κατα τύχη με απίστευτη σκια αλλά..
Την επόμενη μερα το πρωι, πριν τις 8 ξυπνήσαμε αφου ενας κύριος του καμπινγκ αποφάσισε να μαζέψει τα ξερα φύλλα γύρω απο τις σκηνές, με αποτελεσμα να ξυπνησουν όλοι και τα φωναζουν...Και πάλι δεν έδωσα σημασία...Πηγαίνοντας προς τις τουαλέτες με πήρε η μπόχα, η οποία παρέμεινε όλες τις μέρες που έμεινα εκει..Είδα μια κυριούλα κάποια στιγμή που καθάριζε, αλλά με ένα απλό σφουγγάρισμα που έκανε δεν έφυγε η μπόχα...Οι ντουζιέρες στην ίδια κατάσταση (πίσω από τις πόρτες αράχνες, οι μεντεσέδες σκουριασμένοι, την τελευταία μέρα χωρίς ζεστο νερο). Πράγμα που δεν δικαιολογήται γιατι το καμπινγκ είχε λίγο κόσμο γενικά..Και το περιστατικό που με έκανε να γράψω εδώ είναι ότι βρήκαμε ένα ποντίκι ψόφιο δίπλα στη σκηνη.. Εντάξει, το ξέρω ότι είναι ανοιχτος χώρος και είναι φυσιολογικο τα ποντικακια να κόβουν βόλτες αλλα ρε φιλε έγω πληρώνω για να έρθω σε οργανωμένο καμπινγκ! Δεν γουσταρω να κοιμαμαι και να περναει δίπλα μου ο μικυ μάους! Αν ήταν έτσι πηγαινα και ελευθερο καμπινγκ και τσαμπα...Ο υπεύθυνος που ήρθε να μαζέψει (με τα χέρια!) το πτώμα είπε ότι έχουν πολλές γάτες που παίζουν με τα ποντικακια και όταν τα σκοτώσουν τα παρατανε εδω κι εκει...ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ! Κρατα καθαρο το χωρο σου ρε φιλε!
Δευτερο σκηνικο: χάσαμε την τρομπα που φουσκώσαμε το στρώμα..
Την είχαμε αφήσει έξω απο την σκήνη και μάλλον κάποιος την πηρε..Δεν είναι για την τρόμπα (σιγα την αξια) αλλα μετα αναγκαστικά κουβαλούσα όλα τα πραγματα μαζι, μην τυχον και χάσω κατι άλλο..
Κατα τα αλλά καλά. Το ταβερνάκι καλό, καλές τιμες, αν και μια κυρια που ηταν εκει μου φανηκε κάπως αγελαστη...αλλα μπορεί να είναι και η ιδέα μου..
Εννοειται δεν θα ξαναπήγαινα.