παληό κάμπιγκ του ΕΟΤ κάααποτε. Μια εικόνα σαν απο τις ταινίες με το Βουτσά και τη Καραγιάννη που πάνε σε ακριβές οργανωμένες παραλίες; εποχη δεκατίας 60. Μεγάλοι δρόμοι, καλή οργάνωση χώρου, μεγάλες τουαλέτες, μεγάλοι χώροι γενικά. Αυτά.
στο σήμερα, ειναι η εγκατάλειψη, σκουριασμένα υδραυλικά, κατι σαν εγκαταλελειμενο πεδίο, αλλά με θυρωρούς και υπαλληλους που τριγυρνάνε και μοίαζουν σαν άσχετοι τελείως με το που βρίσκοντε, σαν να τους βάλανε εκεί με το ζόρι. Μεγάλη επιχέιρηση λοιπόν απο πίσω που διαχειρίζεται το κάμπιγκ με το γνωστό χαρακτηρα: άμα έρθεις και κάτσεις, σκάστα γιατί είσαι και σε πρώτης γραμμής κάμπιγκ και μη μιλάς.