Θα χωρίσω σε κατηγορίες την εμπειρία μου από το κάμπινγκ
ΑΡΝΗΤΙΚΆ
1 . Ποντίκια και μάλιστα πολλά, στις οριοθετημένες θέσεις περνάγανε από πάνω σου κάθε βράδυ από δέντρο σε δέντρο και μας κατούραγαν. Όταν ενημερώσαμε την ιδιοκτήτρια του κάμπινγκ μας είπε απλά ότι είμαστε στην εξοχή και έστειλε μόνο έναν τύπο και άρχισε που πέταγε κάτι μπλε ταμπλέτες από δω και από κει χωρίς να σκεφτεί ότι μπορεί να πάει κάποιος σκύλος και να τις φάει .
2. Οριοθετημένες θέσεις μικρές και χωρίς ιδιαίτερη σκιά, αν έχεις μεγάλη σκηνή απλά δεν πας ,εμείς στήσαμε μια boston 600 και έπιασε όλη την θέση, όλη όμως.
3. Το κάμπινγκ είναι σε πλαγιά, δηλαδή έχει 5-6 διαζώματα που σε κάθε ένα από αυτά έχει καμιά δεκαριά θέσεις. Η πρόσβαση στα διαζώματα γίνεται από μια μεγάλη ανηφόρα ή από σκαλιά. Αν μένεις στο πρώτο άντε δεύτερο διάζωμα έχει καλώς, παλεύεται αλλιώς πάρε μαζί σου και ένα αυτόματο μηχανάκι για να ανεβοκατεβένεις από την θάλασσα, εστιατόριο, μίνι μάρκετ.
4.Στο εστιατόριο τα φαγητά που σερβιρόταν ήταν σαν τα φαγητά που τρώγαμε στον στρατό, ο μάγειρας δεν πρέπει να έχει και πολλές γνώσεις μαγειρικής. Οι σερβιτόροι όμως καλά παιδιά, εμείς πηγαίναμε και τρώγαμε σε κάτι ταβερνούλες περπατώντας από την θάλασσα λίγο πιο πέρα.
5. Στην ρεσεψιόν βρίσκεις την ιδιοκτήτρια να σε εξυπηρετήσει, δεν είναι και πολύ συνεργάσιμη και έχει ένα πολύ περίεργο ύφος του στιλ μην με πολύ ζαλίζεις άμα δεν σου αρέσει φύγε δεν με νοιάζει έχω τους ξένους τουρίστες όπου έρχονται κάθε χρόνο. Ένα παράδειγμα θα σας πω, όταν της είπα ότι η σκηνή μου δεν χωράει στις θέσεις όπου έχετε και ενώ στο τηλέφωνο που είχα πάρει είχα ενημερώσει ότι έχω μεγάλη σκηνή και μου είπε έλα και μην φοβάσαι τίποτα, η απάντηση της ήταν ότι έχω πρόβλημα και καλό θα ήταν να πάρω μικρότερη σκηνή!!!!!!!!
6. Στις τουαλέτες έτρεχε μια φουκαριάρα από το πρωί μέχρι το απόγευμα, τι να προλάβει και αυτή, δεν μπορώ να πω όμως ήταν αρκετές αναλογικά, στις δε ντουζιέρες μην περιμένετε ζεστό νερό, μέχρι της 6-7 το απόγευμα μετά μπούζι το νερό.