Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, πρέπει να διευκρινήσω και κάτι ακόμη. Οι ιστορικές στιγμές του camping, με το ζωντανό μπαρ και τα πάρτυ μέχρι το πρωί τελείωσαν το 1999, όταν το camping άλλαξε ιδιοκτήτες. Οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες ήταν μια παρέα νέων παιδιών με πολύ μεράκι. Οι νέοι ιδιοκτήτες είναι νέα παιδιά, μόνο με διάθεση αρπαχτής.
Βέβαια, εδώ παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το σωστό marketing, καθώς ο μύθος του μπαρ μέσα στο camping, καλά κρατεί, αλλά δυστυχώς δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Τι ισχύει σήμερα? ένας χώρος κάτω από καλαμωτή, με 4 μεγάλους πάγκους, που το πρωί δεν προλαβαίνουν να καθαριστούν, οπότε αναγκαστικά πίνεις τον καφέ σου παρέα με τα υπολλείματα της προηγούμενης παρέας. Από τα ηχεία ακούγονται σε χαμηλή ένταση, Μάλαμας, Αλκίνοος, Χατζηγιάννης. Αυτό συνεχίζεται μέχρι και τις 10 το βράδυ. Μετά τις 10 ανοίγει ένας χώρος με μια μικρη μπάρα και σερβίρει ποτά. Η μουσική αλλάζει με έμφαση κυρίως στο ροκ. Η ένταση ανεβαίνει και αυτό είναι όλο. Μάλλον η ένταση ανεβαίνει πολύ. Πέρισυ, έζησα το εξής σουρεαλιστικό σκηνικό. 3 η ώρα το πρωί, η μουσική έπαιζε πολυ δυνατά, λέω γίνεται πάρτυ, πάω προς το μπαρ και αντικρύζω 3 πικραμένους, ψιλομεθυσμένους να έχουν σκεδόν κοιμηθεί πάνω στο μπαρ. θέλω να πω, πως με τεχνητά μέσα (παίζω ντε και καλά δυνατά τη μουσική), δεν γίνεται ένας χώρος ζωντανός, γιατί για να συμβεί αυτό χρειάζεται κάτι που οι σημερινοί ιδιοκτήτες δεν έχουν, ΨΥΧΗ. μπορεί να γίνομαι σκληρή, αλλά σαν παλιά πού έχω ζήσει τις πραγματικά ζωντανές στιγμές σε αυτό το camping,δεν δέχομαι κάποιοι να θησαυρίζουν στο όνομα του παλιού καλού καιρού.