TSAPI

...ήταν ένα χωράφι παραθαλάσσιο που κάποιος αποφάσισε να το κάνει κάμπινγκ... ή μάλλον να το βαφτίσει έτσι. Φτάσαμε μετά κόπων και βασάνων αφού το gps μας οδήγησε μεσα απο εναν χωματοδρομο απίστευτης ταλαιπωρίας. Ευτυχώς καταφεραμε να επιστρεψουμε στην ασφαλτο και να ακολουθησουμε τον χάρτη όπου και φτασαμε στο καμπινγκ. Θέσεις αρκετες αλλα οχι οριοθετημενες οι περισσότερες με αποτελεσμα να έχεις παρεα όποιον ηθελε να στησει διπλα σπυ ή να βαλει το τραπεζι του παρέα με την σκηνη σου.... ? Σκιες όχι πολλες εκτος εξαιρεσεων που όμως ειναι πιασμενες και κλεισμενες. Πολλες οικογενειες και αρκετα πιτσιρικια αλωνιζουν χωρις όρια ησυχιας κλπ... Οι γονεις τους δε... στην παραλια αραχτοι... Όχι οτι ειναι μεγάλη η παραλια... αλλά τους χωραει... Οι τουαλετες σε καλο επιπεδο απο καθαριοτητα αλλά απο ζεστο νερο ΓΙΟΚ! Μας ειπαν βεβαια οι ιδιοκτητες οτι εαν καναμε λιγο υπομονη ολοι βολευονται... Ημαρτον....! Αφου στησαμε και ειπαμε να ανεχτουμε οτι το μινιμαρκετ δεν εχει ουτε τα υποτυπωδη... (μονο σαπουνι, ξυραφακια, νερο και αναψυκτικα...) τελικώς αποφασισαμε να φυγουμε την επομεμη μέρα... παρα την ταλαιπωρια μας και φτάσαμε στο Μέλισσα στην Κυλλήνη όπου ήταν η νυχτα με τη μέρα........ Κρίμα γιατί είχαμε και την παρεα μας που πήγανε εκει και με πολυ υπομονή και επιμονή τελικώς μεινανε... Αλλα το απερριψαν κι εκεινοι...

epeidi ta camping- stratopeda sygentrsis den einai tou goustou mas, anakalypsame kata tyxi to Tsapi kai xarikame poly gi ayto!!...exeis tin aisthisi tis apolytis apomonwsis. to camping apodekto, xwris aneseis kai me ligo...dyskoles synthikes stis toualetes!! genika to fagito mas fanike kalo kai ftino. exei men polles oikogeneies, alla den mas ksypnousan ta paidia apo to "xarama" kai genika filikos kosmos.

Βρέθηκα εκεί τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουλίου. Κατεβήκαμε από Χρυσοκελλαριά (μεταξύ Κορώνης και Φοινικούντας)Ο δρόμος στα τελευταία χιλιόμετρα είναι βατός χωματόδρομος. Ήταν πολύ ήσυχο και καθαρό κάμπινγκ επάνω σε αμμώδη παραλία ενός μικρού κολπίσκου. Χαλαρώνεις εντελώς, γιατί δε βρίσκεται κοντά οικισμός και το σημείο είναι στο τέλος ενός δρόμου που δε συνεχίζει παραπέρα, οπότε το σημείο δεν αποτελεί πέρασμα, ευτυχώς. Υπάρχουν 2 ταβερνούλες με καλό φαϊ επάνω στην παραλία...δε θέλαμε τίποτε άλλο. Προειδοποιώ όμως, όποιον αποφασίσει να πάει, ότι πρέπει να κάνει από πριν τις προμήθειές του, καθώς δεν υπάρχει ούτε περίπτερο για τσιγάρα!!!

Μικρό σχετικά,οικογενειακό,πεντακάθαρο, με χαρτί πάντοτε στις τουαλέτες,με μεγάλα ψυγεία και καταψύκτη για τα τρόφιμά μας.Παρά το ότι πήγαμε δεκαπενταύγουστο δεν είχε υπερβολικό αριθμό κατασκηνωτών.Καλή σκιά,ήσυχο, με ξένους και Ελληνες. Καταπληκτική παραλία με βυθό χρυσή αμμο και πρασινογάλαζα νερά.Δύο ταβερνάκια με καλό και σχετικά φτηνό φαγητό ακριβώς δίπλα του.Το camping δεν έχει καφετέρια-εστιατόριο και δεν πιάνει κανένα κινητό,γι αυτό και προτιμάται για την ησυχία του. Εχει καρτοτηλέφωνο και ο ευγενέστατος Παναγιώτης πουλά τηλεκάρτες,επίσης μπορεί να σας φέρει απο τον "έξω κόσμο" ο,τι του ζητήσετε και δεν ευρίσκεται στο μικρό αλλά περιεκτικό supermarket του.

Το κάμπινγκ είναι σχεδόν αφημένο στην τύχη του. Ναι μεν το καθαρίζουν, αλλά σίγουρα δεν είναι η καθαριότητα το δυνατό του σημείο, χωρίς πάντως να μπορείς να το χαρακτηρίσεις βρώμικο. Από την άλλη οι εγκαταστάσεις του είναι παλιές και χαλασμένες. Από τα μπάνια συχνά λείπουν διάφορα βασικά εξαρτήματα, όπως τηλέφωνο στις ντουσιέρες. Τις ώρες αιχμής, δηλαδή εκεί λίγο μετά τις 8 το απόγευμα που πάνε όλοι για μπάνιο, η πίεση στα ντους είναι έλάχιστη και αν δεν χωράς κάτω από τη βρύση της μπαταρίας θα είναι πολύ δύσκολο να ξεβγαλθείς. Οι σκιές του είναι όλες φυσικές, αλλά δεν είναι καλές.Κατά τα λοιπά η αίσθηση που έχεις είναι πως κάνεις ελεύθερο κάμπινγκ κάτι που εμένα προσωπικώς μου αρέσει. Βρέθηκα εκεί πάνω στην αιχμή του Δεκαπενταύγουστου και ποτέ δεν αισθάνθηκα στριμωγμένος. Ο κόσμος που υπήρχε ήταν ήσυχος και με σωστή συνείδηση κατασκηνωτή.Οι περισσότεροι οικογένειες με παιδιά (Έλληνες και ξένοι, πρώην "εναλλακτικοί" που μεγάλωσαν έκαναν οικογένεια, εγκατέλειψαν το ελεύθρο και πάνω σε οργανωμένο πια...) και ένα 30% νέα ζευγάρια (επίσης Έλληνες και ξένοι). Γενικώς το προτιμούν άνθρωποι που θέλουν να έρθουν σε επαφή με τη φύση και σε σχέση με τα υπόλοιπα κάμπινγκ της περιοχής (που είναι πολλά) είναι το περισσότερο "φυσικό". Βρίσκεται στο τέλος ενός χωματόδρομου τριών και κάτι χιλιομέτρων, βατού μεν, αρκετα ενοχλητικού δε για κάποιον σαν κι εμένα που ήθελε να δεί εκτός από το κάμπινγκ και την παραλία του και μερικά άλλα πράγματα στην περιοχή, άρα χρειάζοταν να ανεβοκατεβαίνει συχνά, έστω και με αυτοκίνητο με κάποιες εκτός δρόμου ικανότητες.Η παραλία μικρή,συμπαθητική και στις άκρες τις αρκετά ήσυχη. Θα έλεγα πως και στο κεντρικό της σημείο ήταν ήσυχη, αν δεν μάζευε τόσα πολλά παιδιά και αν οι οικογενειάρχες κατασκηνωτές του κάμπινγκ (και γενικώτερα οι οικογενειάρχες που έρχονται στη παραλία) δεν είχαν την συνήθεια να στήνου μονίμως μεγάλες τέντες κήπου και να "καπαρώνουν" το σημείο της επιλογής τους.Όπως και να έχει μπορώ να πω ότι παρά τον μεγάλο αριθμό οικογενειών (με ένα τσούρμο παιδιά) που μάζευε το μέρος, είχες όση ησυχία και ηρεμία θα ζητούσε και ένας εξαιρετικά παράξενος τύπος όπως εγώ, που λατρεύει τα παιδιά (αρκεί να βρίσκονται σε απόσταση...).Στη παραλία υπήρχαν δύο ταβέρνες. Η μία κακή και με τιμές αρκετά τσιμπημένες, η άλλη ενωμένη ουσιαστικά με το κάμπινγκ, τη διαχειριζόταν η ίδια οικογένια που είχε και αυτό και έχει μέτρια ποιότητα και μέτριες τιμές.Συνολικά μάλλον θα ξαναπήγαινα, αλλά πάλι με τις συνθήκες που είχα και αυτή τη φορά, δηλαδή δική μου ντουσιέρα και δική μου χημική τουαλέτα. Όχι τόσο για την καθαριότητα, όσο για το γεγονός πως εξ' αιτίας της παλαιότητάς τους και τις κακής τους ποιότητας οι εγκαταστάσεις δεν ήταν πια λειτουργικές...Υ.Γ.) Οι τουαλέτες είχαν χαρτί υγείας.

Μολις γυρισαμε απο αυτο το καμπινγκ.Ωραιο μερος για να ηρεμησεις κ να ξεχασεις το αυτοκινητο κ το κινητο γιατι δεν εχει σημα.Λιγο παλιο κ μικρο κ εχει κ πολλες οικογενειες.Βεβαια μπορεις να βρεις τη γωνια σου κατω απο καμια ελια.Ωραια παραλια αλλα μονο δεξια κ αριστερα εχει ησυχια.Στη μεση ειναι γεματο οικογενειες που καπαρωνουν τον χωρο.Εχει κ λιγες παραπανω σφιγγες αλλα τις συνηθιζεις.Για 6 η 8 μερες για χαλαρωση ειναι πολυ καλα κ θα χορτασετε μπανιο κ αστερια.........

Καθήσαμε 20 μέρες. Οι 10 ήταν κόλαση:
- Κάθε πρωί ψάχναμε τις ξαπλώστρες μας, τις πετσέτες και γενικά ότι ως συνήθως αφήναμε στη παραλία. Πάντα τα βρίσκαμε αλλά όχι και σε κατάσταση λειτουργείας.
Απολογισμός : 2 σπασμένες ξαπλώστρες , 1 σπασμένη ομπρέλα και 1 σπασμένο κιόσκι παραλίας.
- Άπειρες και μιλάμε για ΑΑΑΑΑΑΠΕΙΡΕΣ σφήκες, χωρίς φενιστίλ ή βεντούζα ( ιατρική ) δεν κατεβαίνεις παραλία καθώς και δεν πας για φαγητό σε καμία απο τις δύο ταβέρνες.
Απολογισμός : 3-4 τσιμπίματα ανα άτομο , 2 χαπάκια αντισταμινικά ανα άτομο και κατανάλωση 2 φακελλάκια καφέ ελληνικό (λένε ότι αν κάψεις καφέ φεύγουν)
- Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία : για να φτάσεις έπρεπε να περάσεις απο 40 στροφές ( οι ποιό πολλές φουρκέτες)
- ΤΟ CAMPING :
Το μοναδικό σημείο που το camping έχει πρόσωπο στη παραλία...είναι περιφραγμένο. Για να πας στη θάλασσα πρέπει να κάνεις εναν ολόκληρο κύκλο περνώντας βέβαια μέσα απο το διπλανό εστιατόριο.
- Το τηλέφωνο :
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑ ΚΑΜΠΑΝΑ. Για την ακρίβεια δεν έχει καθόλου σήμα κανένα δίκτυο. Μόνος τρόπος επικοινωνίας με τον έξω κόσμο είναι ένα καρτοτηλέφωνο στο εστιατόριο όπου για καλό και για κακό θα πρέπει να έχεις κάνει προμήθεια τηλεκαρτών γιατί δεν είναι σιγουρο ότι θα βρείς πάντα.
Σοβαρά τώρα. Η παραλία είναι πραγματικα όμορφη, πεντακάθαρη και αρκετά γραφική. Περιέργως είναι ποιό διαυγής όταν έχει κύμα. Το σοβαρότερο πρόβλημα που εντοπίσαμε ήταν η συμπεριφορά ορισμένων οικογενειών που ξαμολάνε τα παιδιά τους προκειμένου μάλλον να τα ξεφορτωθούν και τα φορτώνεσαι εσύ με αποτέλεσμα τις προαναφερθήσες απώλειες. Ειναι απίστευτο το τι μπορούν να καταστρέψουν ( μία μέρα πρίν φύγουμε μάθαμε ότι έκαναν βανδαλισμούς μέχρι και στο γραφικό εκκλησάκι που βρίσκεται δίπλα στο camping ).
Πάντως αν έχεις καλή παρέα και ξαπλώστρες απο οπλισμένο σκυρόδεμα είναι όμορφα.

Το πολύ μεγάλο αρνητικό που επισκίασε τη διαμονή μας ήταν η έλλειψη καθαριότητας..Πολύ βρώμικες και οι τουαλέτες και τα ντουζ, τα οποία δεν καθαρίζονταν ποτέ και σε συνέργεια με τη συμπεριφορά κάποιων κατασκηνωτών που αδιαφορούσαν για τους συνανθρώπους τους. Πραγματικά σιχαινόσουν που πατούσες και με τη σαγιονάρα..Και μού είπε κάποιος ότι φέτος ήταν καθαρά σε σχέση με άλλες χρονιές! Το κορυφαίο ήταν ότι κάποια στιγμή ήταν ο φίλος μου μέσα στην τουαλέτα και ήρθε το παιδί που "καθάριζε" και ακούμπησε το ρολό υγείας κάτω στο πενταβρώμικο πάτωμα για να του το αφήσει...Στις κοινές τουαλέτες και ντουζ πρέπει να έχεις άτομο συνέχεια για αυτή τη δουλειά, πάει και τελείωσε! Τη στιγμή κιόλας που τα χρησιμοποιούν μικρά παιδιά! Η τοποθεσία, πάντως, είναι πανέμορφη, η παραλία μαγευτική και ο μόνος λόγος για να κάτσεις. Οι 2 ταβέρνες μια χαρά..Θα ήθελα να ξαναπάω και να μη σκέφτομαι με βαριά καρδιά την ώρα που θα πάω για τουαλέτα ή ντουζ..

Το κάμπινγκ αυτό ήταν για μένα τραυματική εμπειρία. Κάνω αρκετά χρόνια κάμπινγκ, όχι ελεύθερο και γενικά μου αρέσει κάποιο στάνταρντ επίπεδο, ειδικά στην καθαριότητα.

Σ' αυτό το κάμπινγκ, ο στρατός φαίνεται σαν σουίτα στο Χίλτον. Πηγαίνετε μόνο αν έχετε εκπαιδευτεί ΟΥΚ ή ΛΟΚ, με δική σας ευθύνη.

Η θετική πλευρά: υπάρχει μια ταβέρνα, πολύ αυθεντική φάση. Έχει νομίζω μόνο ή κυρίως μπριζόλες, όπου γίνεται γλέντι μέχρι αργά. Επίσης η παραλία είναι όλα τα λεφτά, από τις πιο ωραίες.

Αλλά μέσα το κάμπινγκ.. ασ'το καλύτερα.

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ