PEFKARI

Αποχαιρετίσαμε το κάμπινγκ Πευκάρι μετά από 43 χρόνια διακοπών, βρεθήκαμε εκεί από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του. Τα τελευταία χρόνια κι ενώ έχει αλλάξει ιδιοκτήτη, το κάμπινγκ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση:
- Χώροι παραμελημμένοι, δέντρα και θάμνοι αφρόντιστα, λάσπες και χώματα σε κάθε καλοκαιρινή μπόρα.
- Τουαλέτες βρώμικες με τα ακάθαρτα νερά να τρέχουν από τη βάση της λεκάνης, γεμάτες σκνίπες και κουνούπια. Φέτος είδαμε ακόμα και ψόφια ποντίκια.
- Τις νύχτες αγριέυεσαι καθώς τα περισσότερα σημεία του είναι σκοτεινά. Δεν υπάρχει ούτε φράχτης περίφραξης ούτε φυσικά φύλακας...
- Η χωρίς λογική αύξηση των τιμών: π.χ. η ίδια τιμή 32 ευρώ τόσο για ένα μικρό τροχόσπιτο 2 ατόμων όσο και ένα μεγάλο τροχόσπιτο 5 ατόμων αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, στυγνή εκμετάλλευση για το συγκεκριμένο είδος διακοπών αλλά και για τις υπηρεσίες που παρέχει. Και κυρίως η απαίτηση του ιδιοκτήτη να πληρώνεις προκαταβολικά όλο το διάστημα των διακοπών σου.
- Και τέλος, η απρεπής, η αγενής, η αήθης και στα όρια της ψυχασθένειας συμπεριφορά του νέου ιδιοκτήτη μας εξώθησε στην απόφαση να το εγκαταλείψουμε. Δεν θα εγκαταλείψουμε όμως τις υπέροχες αναμνήσεις μας, καθώς εκεί μεγάλωσαν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, και τις φιλίες που αποκτήσαμε με υπέροχους ανθρώπους, Έλληνες και ξένους, και θα μάς συνοδεύουν στη ζωή μας.
Χρύσα κ Λάλη Κοντοθεοδώρου

Υ.Γ. Με το βάρος των 7 δεκαετιών της ηλικίας μας, ο ιδιοκτήτης κος Γιώργος Καρκαλέμης θα μας επιτρέψει μια συμβουλή: ο σεβασμός που επιζητά από τους πελάτες του, σαν αντίβαρο της αλλόκοτης συμπεριφοράς του, δεν <απαιτείται> αλλά κατακτιέται με την αλήθεια, με τις πράξεις και με τις ντόμπρες κουβέντες. Και κάτι τελευταίο: ο δρόμος προς την καταστροφή είναι μοναχικός, σκοτεινός και χωρίς <αστέρια> σαν αυτά που χαρίζει απλόχερα στα σχόλια των επισκεπτών στην ιστοσελίδα του κάμπινγκ...

We said goodbye to the camping Pefkari after 43 years of holidays, we were there from the first year of operation. In recent years and while it has changed hands, the campground has been in free fall:
- Spaces neglected, trees and bushes uncared for, mud and dirt in every summer shower.
- Toilets dirty with unclean water running from the base of the toilet, full of gnats and mosquitoes. This year we even saw dead mice.
- At night you get wild as most parts of it are dark. There is neither a fence nor a physical guard. . .
- The unreasonable increase in prices: e. g. the same price of 32 euros for both a small caravan for 2 persons and a large caravan for 5 persons is, in our opinion, a cruel exploitation for this type of holiday and for the services provided. And especially the owner's requirement that you pay in advance for the entire duration of your holiday.
- And finally, the inappropriate, rude, rude and borderline psychotic behaviour of the new owner forced us to decide to leave. But we will not give up our wonderful memories, as our children and grandchildren grew up there, and the friendships we have made with wonderful people, greek and foreign, that will accompany us throughout our lives.
Chrysa and Lali Kontotheodorou

P. S. With the weight of our 7 decades of age, the owner Mr. George Karkalemis will allow us a piece of advice: the respect he seeks from his customers, as a counterbalance to his bizarre behavior, is not <required> but is conquered with truth, with actions and with dumb words. And one last thing: the road to destruction is a lonely one, dark and without "stars" like the ones that generously give away in the comments of the visitors on the campsite's website. . .

τουαλέτες και κτίρια παροχών απομακρυσμένα από πολλά σημεία του καμπιγκ.
μέτρια καθαριότητα αλλά ανεκτή.
Νερό στα ντουζ με ελάχιστη εώς μηδενική παροχή με θερμοκρασία που κυμαίνονταν από παγωμένο μέχρι καυτό.
Νερό πόσιμο δεν είχε έπρεπε να αγοράζεις και να κουβαλάς. Ψυγεία και καταψύξεις που ήταν γεμάτες παρατημένες σακούλες και σε άθλια καθαριότητα.
Φαγητό στο εστιατόριο εξαιρετικό αλλά τιμές τσιμπημένες.
Μέτριες τιμές αλλά καλή επάρκεια στο μινι μάρκετ.
Παραλία καλή. Θάλασσα πολύ καλή ανάλογα με τον αέρα.
Η βλάστηση ήταν άριστη αλλά έχει εγκαταληφθεί και είναι εμφανές

Δυστυχώς θα συμφωνήσω με τους φίλους πιο κάτω στα περισσότερα άσχημα. Είχα την ατυχία φέτος, εξαιτίας κάποιων συγκυριών, τις περισσότερες μέρες μου στην Θάσο να τις περάσω στο Πευκάρι.
Ξεκινώντας από την τοποθεσία του θα σας μεταφέρω αυτό που μας είπε μια Θασίτισα γιαγιά όταν της είπαμε που μένουμε “στου λάκκου”. Ο λάκκος αυτός είναι ένας εν χρήση, κατά τη γνώμη μου, ελαιώνας ο οποίος βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της περιοχής, το αποτέλεσμα πλήρης άπνοια και όπως καταλαβαίνεται στο φετινό καύσωνα αυτό ήταν σοβαρό πρόβλημα.
Η σκίαση σχεδόν ανύπαρκτη, ελάχιστα μέρη που δεν είχαν κοντά ελιές, τους επιτράπηκε να έχουν άλλα δέντρα που προσφέρουν σκιά (κυρίως πεύκα και μικρές ακακίες). Ο λόγος από ότι έμαθα και υποθέτω είναι ότι οι ελιές θέλουν πολύ ήλιο, οπότε όπου ελιά έβλεπες τσεκουρωμένα πεύκα, καχεκτικές ακακίες και κυπαρίσσια;;;;;!!! Οι ελιές όμως κλαδεμένες και περιποιημένες μην χαθεί και το τοπικό προϊόν.
Μία ταβέρνα μέσα στο κάμπινγκ η οποία δούλευε το φούρνο μικροκυμάτων σε πολλά από τα μαγειρευτά, κάτι το οποίο είδα την πρώτη μου μέρα όταν ακολούθησα την πινακίδα του Μίνι Μάρκετ 'Ανοιχτό 8πμ με 9μμ αν είναι κλειστό ρωτήστε στο εστιατόριο'. Το Μίνι Μάρκετ σχεδόν ανύπαρκτο με ελάχιστα είδη και απίστευτα φουσκωμένες τιμές στα οπωρολαχανικά (τομάτα και ευρώ σχεδόν).
Υπήρχαν σχεδιασμένοι χώροι για πάρκινγκ που ελαφρώς στις αρχές Αυγούστου ακολουθούνταν αλλά μετά από λίγες ημέρες εξαιτίας του τεράστιου αριθμού κατασκηνωτών και αυτοκινήτων ο καθένας το έβαζε όπου και όπως ήθελε. Η είσοδος των οχημάτων απαγορευόταν μετά τις 11μμ αλλά είδα, προς έκπληξή μου, αρκετές εξαιρέσεις να γίνονται και για αυτοκίνητα και για μηχανές.
Οι τουαλέτες (με άσχημο εξαερισμό και πολύ σκοτεινές και υγρές) ήταν σε οριακά μέτρια κατάσταση τις πρώτες ημέρες αλλά με τον ερχομό του ορειβατικού συλλόγου Δράμας (κάπου 60 άτομα) σε ένα ήδη γεμάτο κάμπινγκ η κατάσταση έγινε ανυπόφορη. Μονίμως λάσπες και χώματα παντού (και στις λεκάνες) άπλυτα παρατημένα εσώρουχα, βουλωμένοι νεροχύτες και περιστασιακά (θα με συγχωρέσετε για την γραφικότητα αυτών που θα ακολουθήσουν) ξερατά στις τουαλέτες, αίμα περιόδου (από ότι είπαν οι γυναίκες τις παρέας) στο πάτωμα, και περιττώματα στους τοίχους. Οι δύο άνθρωποι που καθάριζαν έκαναν έναν αδιάκοπο αγώνα να διατηρήσουν μια τάξη αλλά μάταια, ο αριθμός κατασκηνωτών είχε υπερβεί κατά πολύ τα όρια. Όταν παραπονέθηκα στη ρεσεψιόν μου είπαν ότι έπρεπε να είχα έρθει Ιούλιο.
Οι ντουζιέρες (επίσης σκοτεινές και σε άμεση ανάγκη για ανακαίνιση) είχαν ζεστό νερό είτε νωρίς (πριν αδειάσουν οι ηλιακοί) είτε αργά όταν δούλευαν οι καυστήρες (υποθέτω με χρονοδιακόπτη).
Στην ρεσεψιόν ήταν αρκετά ευγενικοί την πρώτη μέρα, αλλά αν κάθε παράπονο πήγαινε στον βρόντο. Πρώτης σημασίας το κέρδος και χίλιοι καλοί χωράνε.

Το μόνο θετικό του ότι είναι κοντά στον Ποτό (πας άνετα με τα πόδια) και σχετικά κοντά στα Λιμενάρια (3χλμ νομίζω). Οπότε έχει πολλές ταβέρνες και πολλά μπαράκια με εύκολη πρόσβαση.

Δεν έφυγα επειδή κάποιοι τις παρέας έπρεπε, για επαγγελματικούς λόγους, να βρίσκονται στην περιοχή. Δε το συνιστώ όμως σε κανέναν ούτε Ιούλιο.

kalo kalokairi ki apo mena kai kalws sas vrika.
Episkeftika to camping persi tin evdomada tou 15avgoustou opou genikotera to nisi eixe arketo kosmo.
Skia poly den exei kai oi kathorismenes theseis liges. Thelei sigoura anakainisi. Ki epeidi akrivws to kseroun ki oi idioi oi xrewseis einai poly xamiles.
Afto pou se apozimiwnei einai ta ftina pota kai oi kafedes sto bar. H paralia einai kaloutsiki.
Genikotera tha to xaraktiriza ws transit point. Dld kathesai max dyo meres kai meta fevgeis.