Πήγαμε φέτος με τον άντρα μου και μείναμε 18 μέρες, ενώ είχαμε κλείσει για 20. ας ξεκινήσω από τα καλά: το chorefto camp είναι μέσα στα πλατάνια και έχει δροσιά σχεδόν όλες τις ώρες. επίσης υπήρχε δωρεάν wi-fi σε όλο το camping, το οποίο συνήθως λειτουργούσε καλά. αυτά. εδώ τελειώσαμε. και συνεχίζω με χρήσιμες λεπτομέρειες:
1) η παραλία του κάμπινγκ είναι ένα λιμανάκι, το οποίο δεν πιάνει ο αέρας που μπορεί να έχει το Χορευτό γενικά, αλλά η θάλασσα δεν είναι καλή. είναι πολύ συχνά ανακατεμένη και βγάζει βρωμιές. αρκετές μέρες δεν κάναμε καθόλου μπάνιο. 2) από τις 18 μέρες που έμεινα εκεί έκανα μπάνιο με ζεστό νερό μόνο τις 3 και με τα χίλια ζόρια λόγω πολύ χαμηλής ροής. πάγωσε το μεδούλι μου παιδιά, καθώς το νερό δεν ήταν χλιαρό, αλλά παγωμένο εντελώς. γύρισα κρυολογημένη και με πυρετό. 3) το κάμπινγκ είναι όλο πέτρα. δεν έχουν στρώσει τον χώρο, με αποτέλεσμα να στήνεις σκηνή πάνω σε μυτερές πέτρες, με τις γνωστές συνέπειες του τρύπημένου στρώματος ή του τρυπημένου πατώματος της σκηνής. 4) το σέρβις ήταν πολύ ανοργάνωτο και σε κάποιες περιπτώσεις υπήρχε αδιαλλαξία και ασυνεννοησία. πχ το τοστ που πουλούσε το 'παραδοσιακό' restaurant-bar τους ήταν ζαμπόν τυρί και ήταν αδύνατον να φτιάξουν τοστ με διπλό τυρί και ντομάτα, γιατί, είπαν ότι 'όταν ζητιούνται άλλα υλικά δημιουργούνται πάρα πολλά προβλήματα'... επίσης, το τοστ έπρεπε να ανοίξει η κουζίνα για να το φτιάξουν, δεν μπορούσαν το πρωί. πολλά τέτοια. 5) ενώ στην ιστοσελίδα μιλάνε για 'τοπικά, παραδοσιακά πιάτα', δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο, εκτός από μία φορά ένα μπριαμ. όλα τα άλλα ήταν μακαρόνια ογκρατέν, πίτσα, τορτίγιες, τίποτα παραδοσιακό δηλαδή. επίσης, πιάτο ημέρας δεν είχε τις παρασκευές, τα σάββατα και τις κυριακές. επίσης και κάποιες άλλες μέρες. δηλαδή ήταν σπάνιο. 6) το αποκορύφωμα ήταν το house party που οργάνωσε το καμπινγκ στις 17/8, το οποίο δεν άφησε κανέναν να κοιμηθεί μέχρι τις 8 το πρωί του σαββάτου (σημειώνω ότι πρόκειται για ένα οικογενειακό κάμπινγκ με πολλές οικογένειες, παιδάκια κλπ). όταν παραπονεθήκαμε για τη φασαρία την ώρα που παίρναμε τον πρωινό καφέ του σαββάτου (λέγοντας ότι το τραβήξανε πολύ αργά και γιατί), μας είπαν ότι αν δεν μας αρέσει να φύγουμε.
και έτσι φύγαμεεεε....
να σημειώσω επίσης, ότι η παροχή glamping είναι πολύ ακριβή και αναίτια, καθώς πρόκειται για σκηνές με ένα κρεβάτι και ένα κομοδίνο, πάνω σε ξύλινη εξέδρα με €50 τη μέρα αυτό των δύο ατόμων. δεν έχει ούτε καν ψυγείο. να σκεφτεί κανείς ότι η καλαμοκαλύβα με ψυγείο ανεμιστήρα κρεβάτι και μεγάλο χώρο αυλής στη χαλκιδική είχε €28 τη μέρα.
Καταρχήν έχουν κάνει πολύ καλή δουλειά με το marketing του μέρους ειδικά αν δεις τις φωτογραφίες από το site.
1. Έχει πλατάνια και καλή σκιά αλλά επειδή είναι πολύ μικρό το camping τελικά οι σκηνές και οι κατασκηνωτές σχεδόν αγκαλιαζονται για να χωρέσουν όλοι κάτω από αυτή.
2. Όντως, οι τουαλέτες και οι ντουζιερες του είναι ανακαινισμένες. Ήταν και πρακτικές αλλά και καλαίσθητες εγκαταστάσεις Από καθαριότητα, τις λίγες ώρες που τελικά μείναμε (φτάσαμε νύχτα και φύγαμε πριν τις 12 την επόμενη) ήταν οκ.
3. Τα παιδιά που μας εξυπηρέτησαν, και ειδικά ο Λουκάς, ήταν ευγενικοί και με όρεξη (άνοιξε ξανά φέτος στις 24 Ιουλίου).
4. Οριοθετημένες θέσεις με σκοινια χωρίς κάποιο χώρισμα άλλου είδους μεταξύ τους. Είχε ρεύμα σε όλες τις θέσεις με χρέωση.
5. Αδιαμόρφωτο δάπεδο. Και εξηγούμαι. Χωρίς φως είναι λίγο δυσάρεστο να περπατάς σε σκληρό γεμάτο πέτρες και τελείως ανισόπεδο έδαφος. Δεν χρειάζεται πλακόστρωση απλά να καθαρίσει από τις πέτρες και να πατηθεί καλύτερα.
6. Το μεγαλύτερο αρνητικό χαρακτηριστικό για μένα, και που δεν νομίζω να μπορεί να διορθωθεί είναι το εξής. Αυτή η λωρίδα γης που είπαμε περιβάλλεται από ένα απλό συρματόπλεγμα και από δρόμο. Ο δρόμος αυτός οδηγεί στο χωριό και έχει αρκετή κίνηση. Ο δρόμος και οι σκηνές είναι στο ίδιο επίπεδο. Το μόνο που σε προστατεύει δηλαδή από κάποιον μεθυσμένο την νύχτα, που περνάει από εκεί οδηγώντας, είναι αυτό το συρματόπλεγμα... δεν αναφέρω τον θόρυβο από τις μηχανές και τα αμάξια το μοναδικό βράδυ που μείναμε και που διαπιστώσαμε ότι στο σπίτι μας έχει περισσότερη ησυχία.
Το βράδυ που μείναμε, γύρω στις 2:30-3:00 το πρωί κάποιοι αστείοι αποφάσισαν ότι καλό είναι να ξυπνήσουμε. Πέρασε από έξω περιμετρικά του camping αμάξι με κάποιους που φώναζαν "φωτιά, φωτιά, ξυπνήστεεεε" και κοσμητικά επίθετα που δεν θα τα γράψω και όλο αυτό κράτησε ικανό χρόνο για να χάσουμε τον ύπνο μας. Κατά τις 8 το πρωί (ίσως και νωρίτερα) ξανά πέρασαν και φώναζαν πάλι.
7. Το έδαφος είναι πολύ σκληρό όποτε για να πασαλωσουμε βάλαμε τα heavy duty πασαλακια (αυτά με τον σταυρό).
8. Τέλος, ηταν η πρώτη φορά που έμεινα σε camping και έβλεπα τα απέναντι σπίτια τόσο κοντά και χωρίς κανένα διαχωρισμό (φράκτη, δέντρα, θαμνους). Απλά ήταν περίεργο να βλέπω την οικογένεια στο βεραντακι να χαζεύει τα δρώμενα στο camping και εγώ αυτούς να τρώνε... αυτό και σε συνδυασμό με τα διάσπαρτα αμάξια στον λιγοστό χώρο του camping είχε σαν αποτέλεσμα να έχει αίσθηση πρόχειρου καταυλισμού παρά camping.