Αξιολογήσεις από martha

Απ΄ό,τι θυμάμαι, μας στοίχισε περίπου 22€ 4 άτομα, σκηνή και αυτοκίνητο. Μπορείς να επιβεβαιώσεις τις τιμές και τηλεφωνικώς.

Βρέθηκα εκεί τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουλίου. Κατεβήκαμε από Χρυσοκελλαριά (μεταξύ Κορώνης και Φοινικούντας)Ο δρόμος στα τελευταία χιλιόμετρα είναι βατός χωματόδρομος. Ήταν πολύ ήσυχο και καθαρό κάμπινγκ επάνω σε αμμώδη παραλία ενός μικρού κολπίσκου. Χαλαρώνεις εντελώς, γιατί δε βρίσκεται κοντά οικισμός και το σημείο είναι στο τέλος ενός δρόμου που δε συνεχίζει παραπέρα, οπότε το σημείο δεν αποτελεί πέρασμα, ευτυχώς. Υπάρχουν 2 ταβερνούλες με καλό φαϊ επάνω στην παραλία...δε θέλαμε τίποτε άλλο. Προειδοποιώ όμως, όποιον αποφασίσει να πάει, ότι πρέπει να κάνει από πριν τις προμήθειές του, καθώς δεν υπάρχει ούτε περίπτερο για τσιγάρα!!!

Επικοινώνησα με το Δήμο Κυθήρων και ενημερώθηκα ότι το κάμπινγκ δε λειτουργεί. Μέχρι το τέλος της επόμενης εβδομάδας θα ξέρουν εάν τελικά θ΄ανοίξει... :cry:

Προχθές γύρισα από Κύθηρα. Πέρασα πολύ καλά, γιατί το νησί το λατρεύω. Έχει υπέροχες παραλίες, Σπαραγαρίος, Χαλκός, Φυρή Άμμος, οι αγαπημένες μου. Όμως φέτος στο camping η κατάσταση ήταν στο έλεος του Θεού. Έφτασα και δεν υπήρχε ψυγείο, καταψύκτης, ψύκτης για πόσιμο νερό και εστία για να μαγειρεύεις. Το κάμπινγκ έμενε ανοιχτό όλο το 24ωρο, χωρίς φύλαξη. Πήγα στην αστυνομία να διαμαρτυρηθώ και επικοινώνησαν αυτοί με το Δήμο. Αρνήθηκα να καταβάλλω το αντίτιμο, δηλ. 6 ευρώ το άτομο και 4 η σκηνή. Τους είπα ότι πληρώνω το νερό που πίνω, δεν μπορώ να μαγειρέψω, οπότε τρώω έξω μεσημέρι-βράδυ, δεν υπάρχει...

Έχει δύο ψυγεία και ρεύμα. Λέγοντας λιγοστό νερό, εννοώ ότι τον Αύγουστο, με τον πολύ κόσμο, τις ώρες αιχμής, δεν έχει κανονική ροή...

Πάνε κυρίως οικογένειες και ζευγάρια, Έλληνες και ξένοι, Γερμανοι και Ιταλοί συνήθως. Γενικώς, δεν έχει χαβαλέ και φασαρία. Είναι ήρεμα και ήσυχα, εκτός βέβαια αν πας το 1ο 20ήμερο του Αυγούστου, που έχει περισσότερο κόσμο.

Είχα την τύχη να κάνω ελεύθερο κάμπινγκ στην Ελαφόνησο το 1988. Ήταν υπέροχα. Δρόμος δεν υπήρχε. Ένα καϊκάκι μας έπαιρνε από το λιμάνι και μας άφηνε στα ρηχά του Σίμου... έπρεπε να βραχείς δηλαδή, για να βγεις στην παραλία. Ήμασταν όλοι κι όλοι πέντε σκηνές. Έστηνες σκηνή όπου ήθελες και η έκπληξη, εκτός από τη μαγεία του φυσικού πανέμορφου τοπίου, ήταν η καντίνα του Παντελή. Δυστυχώς, πέρυσι πήρα μεγάλη κρυάδα που ξαναπήγα για κάμπινγκ στο γνωστό οργανωμένο... Ήταν σα να έστησα σκηνή στον ακάλυπτο πολυκατοικίας (όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε). Το κάμπινγκ, τίγκα στο τσιμέντο και στ΄αυτοκίνητα, ακύρωνε αυτόματα το...

Βρίσκεται πάνω από την παραλία στο Καψάλι, σε ένα λοφάκι με φυσική σκιά από ψηλά πεύκα. 10 λεπτά με τα πόδια από την παραλία στο Καψάλι. Δεν είναι καθόλου οργανωμένο (λιγοστό το νερό, λιγοστές οι τουαλέττες, χωρίς ζεστό νερό, δεν έχει εστιατόριο, μαγειρεύεις έξω σε γκαζιέρα, έχει πάγκους ξύλινους για το καφεδάκι και το φαγητό). Είναι όμως πολύ δροσερό, έχει απίστευτη θέα στη θάλασσα και στη χώρα, με το κάστρο στην κορυφή. Έχω περάσει απίστευτα εκεί. Είναι γι΄αυτούς που δε θέλουν ανέσεις, αλλά κάτι πιο χαλαρό, που να μοιάζει με ελεύθερη κατασκήνωση.