Πρωτη φορά μετα απο αρκετά χρόνια που ειχα να παω,σε κάμπινγκ και μάλιστα μόνος μου με την κόρη μου και την σκυλίτσα μας.....ενα έχω να πω....πήγαμε άγνωστοι και φύγαμε ανυπομωνοντας να ξανά πάμε να δούμε τους φιλους που κάναμε εκεί....απο τον Δημήτρη ,τον ιδιοκτήτη που ηταν ανα πάσα ωρα και στιγμη δίπλα να επιλύσει το όποιο πρόβλημα μπορεί να παρουσιαστεί?απο την κύρια Ανδριάνα και την κύρια Νικολίτσα που μας φτιαχνανε στο ταβερνακι αυτά τα υπέροχα μαγειρευτά τους? Η κόρη μου ακόμα τα θυμάται..... Η δε σκυλίτσα μου απλά ξέφυγε......η δε ποιότητα των μόνιμων κατασκηνωτών-τροχοσπιταδων-απαραμιλλη...όλοι με το χαμόγελο στα χείλη....πως...