Ευχαριστώ.Όταν πάω θα ενημερώσω.

Πολύ ωραία η ιδέα σας για "campers - camping" αλλα έχει πολλά θεματάκια ως προς την υλοποίηση....
Εκτός απο το "νομικό" θέμα υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και το οικονομικό και δυστυχώς εν μέσω κρίσης...

Αν ακόμα το ψάχνετε και θέλετε ενημέρωση ειμαι μηχανολόγος και έχω ασχοληθεί με νομιμοποίηση camping

Να είσαι καλά freya αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Φαντάζομαι ότι συμφωνείς.

Παρακολουθώντας την κουβέντα απ την αρχή και μπαίνοντας στο δεύτερο σκέλος μετά από κάποια χρόνια θλίβομαι για το αποτέλεσμα της προσπάθειας του alobar και της προσπάθειας όλων που έγραψαν για να προσπαθήσουν για το ανέφικτο που λαμβάνει χώρα στον τόπο μας που είναι τόσο πληγωμένος και προδομένος, αλλά απ την άλλη χαίρομαι για όλους που έγραψαν και έκφρασαν αυτή την ανάγκη και έκθεσαν τα όνειρά τους που τόσο ταιριάζουν με τα δικά μου αλλά που δυστυχώς όπως λέει και ο kostasngr μάλον δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και είναι θλιβερό γιατί αυτή η πραγματικότητα αφορά κάτι το ποιο απλό , το ποιο φυσικό , αυτό δηλαδή που μας δίνεται από την ίδια την φύση και τελικά για διάφορους λόγους δεν μπορούμε να το χαρούμε. Τι να πω , ας συνεχίσουμε τις προσπάθειες για να μη χαθεί η φωνή μας τουλάχιστον . Όσο για την σημαντική προσπάθεια του alobar , νομίζω ότι οφείλει μια απάντηση ,έστω και αρνητική .

500.000 για κάμπινγκ;;; Για φυσιολατρικό κάμπινγκ μου φαίνονται πολλά. Εμένα θα μου άρεσε ένα κάμπινγκ που να προσομοιάζει το ελεύθερο. Πυκνή βλάστηση, άπειρα δέντρα, καμία οριοθέτηση (απλα μία γενική περίφραξη του χόρου), υποδομές ελάχιστες, μόνο κάποιους χώρους για να μπορείς να μαγειρέψεις (με δικό σου εξοπλισμό), τουαλέτες και κανα καφέ-mini market και φυσικά ελάχιστο αντίτιμο (της τάξης των 2€ μέρα- μην σου πω και λιγότερα προς τσάμπα). Για τα γούστα μου, πρότυπο κάμπινγκ είναι αυτό της Σαμοθράκης (το ημιελεύθερο). Ουσιαστικά τα λεφτά να μην τα βγάζεις απο το κάμπινγκ αλλα απο το καφέ-mini market-φαγάδικο (το οποίο θα είναι εξίσου φθηνό αλλα με άτομα με μεράκι - καλό φαΐ, live, εξυπηρέτηση κτλ.).

Αυτό λείπει και πολυς κόσμος που για τον Α,Χ,Ψ λόγο δεν θέλεις να κάνεις ελεύθερο (κάτοικοι, ασφάλεια, πρόστιμα κτλ.) θα το εκτιμούσε.

Εγω όταν φτάσω σε μία Α ηλικία και θα έχω βάλει κάποια λεφτά στην άκρη, θα το έψηνα κάτι τέτοιο. Θα είναι το πρώτο τσιπουραδικό-κάμπινγκ της Ελλάδας.

Και φυσικά αν μπαίνει κανα € στην άκρη (γιατι σε μία τέτοια φάση δεν θα με ένοιαζε απλα να βγάζω τα έξοδα + κανα tip για τον κόπο), θα το επένδυα στο να φτιαχτεί καμια μεγάλη αίθουσα με γκάζια για να μπορεί να μαγειρέψει και κόσμος χωρίς εξοπλισμό (αλλα αυτό σε 2ρη φάση). Τώρα τα ρεύματα και οι πολυτέλειες εμένα προσωπικά, δεν μου ταιριάζουν σε θερινό κάμπινγκ. Άντε κανα πολύμπριζο για να φορτίσεις το κινητό σου.

ναι, απλά πράγματα, όσο πιο απλά και προπάντων φ υ σ ι κ ά. Οι πολυτέλειες δεν ταιριάζουν ούτε σε μένα. Οι βασικές ανάγκες και τα υπόλοιπα ο καθένας με δικές του δυνάμεις. Έτσι ήμασταν παλιά και η ευχαρίστηση ήταν η επαφή με τη φύση κάτι που χάθηκε στα οργανωμένα και εμπορικά ¨Οσο το δυνατόν απείραχτη φύση, ούτε extra ψυγεία ούτε TV. Και το φαγητό λιτό και πρόχειρο απλλά ποιοτικό. Όποιος θέλεις ποικιλία στο menu, υπάρχουν και τα εστιατόρια εκτός χώρου κατασκήνωσης. Ούτε πάλι τεράστια τροχόσπιτα και κυρίως να μην υπάρχει το θέμα της μόνιμης θέσης. Μακάρι όλοι να γυρίζαμε στις μικρές καναδέζες. Το να μένεις μέσα σε τροχόσπιτο ή μεγάλη σκηνή αυτόματα σε αποκλείει από την επαφή με τους άλλους γύρω σου. Κι από αυτό νομίζω υποφέρουμε. Φτηνή παραμονή - λιγοστά συμπράγκαλα - φυσική ζωή.

Συμφωνώ με τα παραπάνω , το μόνο που θέλει προσοχή είναι το θέμα της αποχέτευσης ,δηλαδή των ακαθάρτων υγρών από τουαλέτες, πλύσιμο ρούχων, πιάτων κ.τ.λ.π. και νομίζω ότι αυτό είναι το μεγάλο κόστος για να δουλέψει σωστά ένα κάμπινγκ .Ακόμη και ένα κάμπινγκ σαν της Σαμοθράκης που όντως είναι πρότυπο , υστερεί σε θέματα αποχέτευσης ειδικά τον Αύγουστο που δέχεται μεγάλο αριθμό επισκεπτών η μυρωδιά είναι διάσπαρτη στα ύδατα που βγαίνουν μέσα από το κάμπινγκ και καταλήγουν στην θάλασσα.

Ναι τώρα πιο τεχνικά κομμάτια δεν έχω ψάξει. Αλλα θα βρεθεί λύση, αν έχεις θέληση και λίγες γνωριμίες.

Η αλήθεια είναι οτι εγω πάντα το τσιπουράδικο σε νησί, σκεφτόμουνα σαν πλάνο για να βάλω οτι λεφτά θα έχω μαζέψει σε μία ηλικία. Με την μαγειρική το έχω (χόμπι) και απο τσίπουρα έχω πιεί πολλά. Και όσο περνάνε τα χρόνια προσπαθώ να μαθαίνω και λεπτομέρειες που θα με προετοιμάσουν και για τις δυσκολίες του επαγγέλματος.

Αλλα πιστεύω ένα κάμπινγκ σαν αυτό που ανέφερα πιο πάνω, που να το τρέχουν 4-5 οικογένειες, θα είναι απλα οτι καλύτερο για να ζήσεις απο 50 χρονών και πάνω μέχρι να αφήσεις τα κόκαλα σου.

Προσπάθησε να το κάνεις πριν τα 50 γιατί μετά αν έχεις οικογένεια με παιδιά είναι αρκετά δύσκολο , εκτός και αν θέλουν όλοι να αφοσιωθούν σε αυτό το σκοπό. Εγώ είμαι 52 με παιδί και δεν μπορώ να μαζέψω φράγκο ειδικά αυτήν τη εποχή που μας τα παίρνουν όλα. Ένα τέτοιο κάμπινγκ όμως είναι το όνειρό μου , με τσιπουράδικό μέσα βέβαια , εννοείτε !