Μέρος ΙV

H Ομάδα Υποστήριξης
Γύρω στα 50+ τους, καταφθάνουν αθόρυβα, στήνουν με ακρίβεια και ταχύτητα (με τους εντατήρες δεν τα πολυκαταφέρνουν λόγω αρχόμενης δισκοπάθειας), διατηρούν παραθυράκια, σίτες και πόρτες κλειστές, αφήνουν διπλωμένες καρέκλες και αιώρες στην είσοδο, κάθιδροι, ξαποσταίνουν για λίγο, μια γουλιά νερό, μια ανάσα και φεύγουν με το αυτοκίνητο αθόρυβα όπως ήρθαν.
Εγώ: Χρειάζεσθε βοήθεια? Θα μείνετε καιρό?
Αυτοί: Όχι, δεν είναι για μας αυτά! Για τα παιδιά είναι, έρχονται αύριο!
(Νόμιζα ότι έχουν εκλείψει, χάρηκα τόσο που τους ξαναείδα, ακούραστοι Έλληνες γονείς!)

Οι Γαλάτες
Από τέσσερις σκηνές και πάνω, αν τους "παίρνει" χωροταξικά, στήνουν σε κυκλική διάταξη, ώστε το πρωί όταν ξυπνήσουν και ανοίξουν τα φερμουάρ, το πρώτο πράγμα που θα αντικρύσουν είναι τα πρόσωπα της παρέας, κι όχι τα πουλάκια, τα δεντράκια, η θάλασσα. Στη μέση στήνονται τα τραπέζια-καρέκλες, οι ψησταριές, τα ψυγειάκια, τα καφάσια και περιφερειακά τα σκοινιά απλώματος υπερφορτωμένα, όλα όμως συμβαίνουν εκεί, στο κέντρο, με μια εντυπωσιακή εσωστρέφεια, κανένας δεν τους γνώρισε, κανέναν μας δεν ξέρουν

χεχεχεχεχε εκπληκτικό άρθρο

Να προσθέσω τις Μαμάδες Καριέρας;

Διαθέτουν πλήρη εξοπλισμό κατασκήνωσης αλλά διατηρούν ανεπηρέαστη την συμπεριφορά εγκλεισμού διαμερίσματος στο κέντρο της Κυψέλης. Τα παιδιά τους συνήθως είναι τα πιο κλαψιάρικα στο κάμπινγκ (και πώς να μην είναι τα καημένα; )
Γιωργάααακκκκηηηηη, πιες όλο το γάλα σου, άλλαξε το μαγιό σου, σκούπισε τα ποδαράκια σου παιδάκι μου, πώς έγινες έτσι; χάλια έγινες! Τώρα δεν σ' άλλαξαααααα; Αααααααχ γκόμενο με απορρυπαντικά θα έπρεπε να έχω πιάσει εγώ όχι που πήρα τον πατέρα σου, ρε Βασίλη δεν τον βλέπεις; Πες του τίποτα! Όλη τη μέρα στα χώματα, χάλια την έκανε την σκηνή! Μηηηηηηηηηη, όχι στην αιώρα, θα πέσεις! Έλα, έλα να αλλάξουμε μπλουζάκι! Πώς όχι; Μ' αυτό θα μείνεις; Έλα πουλάκι μου, αυτό λερώθηκε! Γιωργάααακκκηηηη όχι μ' αυτά τα χέρια το ψωμί! Βασίιιιλλληηηηη πήγαινε πλύντου τα χέρια θα πάθει καμιά χολέρα. Να! Έπεσε απ' το ποδήλατο! Τι το θέλαμε το ποδήλατο στο κάμπινγκ; Ιιιιιιι πώς γίνανε έτσι τα γόνατά σου; Βασίιιιλλλληηηηη τράβα πλύντου τα γόνατα! Έλα, έλα πουλάκι μου να αλλάξουμε πάλι το μπλουζάκι, αχ μόλις στο άλλαξα, ακόμα και στο κάμπινγκ δούλα σας είμαι, και το πλυντήριο θα έπρεπε να έχω φέρει μαζί...

Κι όταν καμιά φορά τύχει και απαντηθούν τα βλέμματά μας, χαμογελάνε ντροπαλά: Εεεε κι εμείς για τα καημένα τα παιδιά ήρθαμε στο κάμπινγκ, να αλλάξουν λίγο από την καθημερινότητα!

(5 μέρες μείνανε δίπλα μας... αρκετές να ταράξουνε τον ψυχισμό μας, να με οδηγήσουν στον αλκοολισμό και να φαντασιωθώ όλους τους τρόπους φίμωσης μίας μάνας! )

Oι χαβαλέδες του ΣΟΥ-ΚΟΥ.....
Συνήθως νεαροί...Πρέπει να τα κάνουν ΟΛΑ,ΜΑ ΟΛΑ ΣΕ 2 ΜΕΡΕΣ........

Οι μαγκάιβερ σαν και του λόγου μου.Π΄ρεπει να φτιάξουν κούνια,αυτοσχέδια αιώρα,σφεντόνα
ανεμόσκαλα,τόξα,βέλη κανόνια,κάστρα......(ελέυθερο camping)

Exω-ουμε επηρεαστεί από το LOST...Mάλλον......

Πολύ έξυπνο θέμα και τρελή ανάπτυξη/κατηγοριοποίηση! Συγχαρητήρια! Εμένα δεν με βλέπω μόνο σε μια κατηγορία. Κυρίως, πάντως, ο Μαγκάιβερ που έγραψε ο φίλος μού πάει περισσότερο. Θα έβαζα σε μια ξεχωριστή κατηγορία τους γκρινιάρηδες/σκεπτικούς/ ψαρωμένους που έρχονται για πρώτη φορά κι αυτό στα 30 τους. Οι 'θα το κάνω για να μη λέτε, τουλάχιστον για μια φορά'. Περιμένω ονοματοδοσία. Πώς γίνεται δεν ξέρω, όλα σε αυτούς θα τύχουν. Μα μέλισσα στον καφέ θα είναι, μα ζουζούνι, σκύλος, η μια βρώμικη τουαλέτα από τις δέκα, ε σ'αυτούς θα τύχει.

ειστε τρελοι!!!!! γουσταρω τρελα!!!!! δεν την παλευω αλλο στη δουλεια ρε!!!!

ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ!!!!!!! εγω μια χρονια ειχα τον ΝΕΚΤΑΡΙΟ!!!! ενα παιδακι 2-3 ετων που μονο ΕΚΛΕΓΕ!!!! αλλα εκλεγε ΣΥΝΕΧΕΙΑ....σε καποια φαση ηταν ησυχος (????) κατι σκαρωνε το σκατο...το βλεπει η μανα του και αρχιζει: νεκταριε μη , νεκταριε φυγε απο κει,...νεκταριε γιατι δε με ακους....νεκταριε κοιτα ο μπαμπασ....και αφου ειδε και απο ειδε λεει το θεικο...νεκταριε ΦΕΥΓΩ!! ...Ο ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΓΥΡΝΑΕΙ...ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΙ....ΜΠΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΚΛΑΜΑ.....μετα απο λιγη ωρα και ενω ακονιζα τον σουγια μου για κατι ασχετο ειδα τον νεκταριο πισω απο τους θαμνους που χωριζουν τα οικοπεδακια.....και δεν τον εβλεπε κανεις.......συγκρατηθηκα.

Χαχαχαχα, τι σου έκανε το καημένο το παιδάκι! Αλλά πρέπει πράγματι να ελέγ(χ-ξ)ουμε πολύ σοβαρά το ποιοι έχουνε το δικαίωμα να τεκνοποιούν, να αναθρέφουν παιδιά...

.............και τέλος....

............................................το αν έχουν δικαίωμα να τα πηγαίνουν σε camping

πολύ καλό αρθράκι!!!

γουστάρω
-ξεχασμένα παλικάρια
άμα παίζουν έστω και φάλτσα τραγουδάκια που γουστάρω

-τους σελέμηδες γιατί δεν ξεχνάω ότι ήμουν κι εγώ κάποτε χύμα στο κύμα

-αυτους που δεν είναι ποτέ εκεί, γιατί πλήθυναν οι κάγκουρες που κάνουν καμπιγκ γμ την κρίση
-τους ερωτευμένους, είναι συνήθως ήσυχοι,
-τους ωραίους 60+, αν ξέρουν και σκραμπλ
-τους ψαγμένους, είμαι γκατζετού τι να κάνουμε
-τους νοικοκυραίους, όλο και κάτι θα έχεις ξεχάσει να πάρεις και θα το έχουν

οι υπόλοιποι μακριάάάαάάά

Και μετά θα λένε: "Να ρε μαμάκες, γιατί δεν έχω κάνει κάμπινγκ τόσα χρόνια, την ξέρω τη φάση "

Γεια χαρα παιδια.Ειμαι νεος στο φορουμ και αυτο ειναι μαλλον το πρωτο μου σχολιο.
Και σε τι θεμα....Πολυ καλη προσπαθεια αγαπητο πλοκαμοειδες
Να προσθεσω κι εγω μια κατηγορια?
Οι μονιμαδες,ειναι αυτοι που πηγαινουν μια ζωη στο ιδιο καμπινγκ,εχουν το τροχοσπιτι τους εκει,εχουν βαλει καγκελα γυρω-γυρω,το εχουν πλακοστρωσει,εσπειραν ντοματες,εχουν κανονικη γειτονια με αλλους ομοιδεατες,εχουν το εξοχικο τους βρε αδερφε....