Αλόχα,

Επιστρέψαμε από Αχέροντα και ενημερώνω...

Γενικά δεν έπαιζε πολύ ελεύθερο, 3-4 σκηνές κατά μέσο όρο. Εμείς κατασκηνώσαμε στη δεξιά όχθη όπως πας προς την πρώτη πηγή, λίγο πριν το τέλος του μονοπατιού. Τα παιδιά που ήδη ήταν εκεί μας ενημέρωσαν πως τους είχε γίνει παρατήρηση από φορέα προστασίας του ποταμού και τους έιχαν ζητήσει να φύγουν, όχι επιθετικά. Την επομένη τα ίδια άτομα άφησαν σημειωματάκια σε όλες της σκηνές, όπου πάλι ζητούσαν να φύγουν οι κατασκηνωτές. Κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Μείναμε για μια βδομάδα τελικά, χωρίς να μας ενοχλήσει κάποιος, αλλά είμασταν πολύ προσεκτικοί και μαζεύαμε και κανένα σκουπιδάκι που άφηναν διάφοροι τουρίστες. Το μέρος είναι πού όμορφο αλλά περνάει πολύς κόσμος καθημερινά. Εμείς προσπαθήσαμε να δείξουμε πως οι ελεύθεροι κατασκηνωτές είναι παράγοντας προστασίας τέτοιων τοποθεσιών, διακριτικοί και ευσυνείδητοι. Γενικά υπήρχε ωραίο κλίμα, εμείς στήσαμε 3 σκηνές και στη συνέχεια του μονοπατιού είχε άλλες 3 μέχρι την πηγή. Οι βόλτες στο ποτάμι άξιζαν, παρά την πολυκοσμία και τα μονοπάτια απο τη σκάλα της Τζαβέλαινας προς Σούλι και Πύλες του Άδη προσφέρονταν για διαδρομές. Θα επιστρέψουμε σίγουρα για τη μεγάλη διαδρομή ως τις Πύλες

Να προσθέσω και εγώ την εμπειρία μου απο τον Αύγουστο του 2013.
Πήγαμε την 1η βδομάδα του Αυγούστου και μείναμε 3 βράδια στην αριστερή όχθη του ποταμού. Σκηνές όπως είπε και ο/η τακαρτακ 3-4 κατά μέσο όρο.

Τραμπουκισμοί και περιέργα φαινόμενα δε μας συνέβησαν. Το 1ο πρωί όμως που είμασταν εκεί γύρω στις 10:00 παρά μας επισκέφτηκε μία κυρία η οποία ενώ κοιμόμασταν μας μίλαγε εξω απ τη σκηνή. Επειδη δεν θέλαμε να διακόψουμε τον ύπνο μας την αγνοήσαμε και αυτή άφησε τελικά ένα σημείωμα στο οποίο μας έλεγε να φύγουμε επειδή το ελεύθερο camping απαγορεύεται και επειδή τα πλατάνια στο ποταμι έχουν κολήσει ένα μύκητα από τις αιώρες των κατασκηνωτών (παρόλο που εμείς δεν είχαμε αιώρα). Τα ίδια είπε και στις υπόλοιπες σκηνές και προσπάθησε να τους πείσει ευγενικά να φύγουν.
Τις υπόλοιπες μέρες δεν ξαναεμφανίστηκε.
Την τελευταία μέρα που είμασταν εκεί και ενώ λείπαμε όλη μέρα, το βράδυ που επιστρέψαμε βρήκαμε τη σκηνή μας ανοιχτή και τα πραγματά μας ανακατεμένα...
Το ίδιο είχε γίνει και σε μια σκηνή παραδίπλα μας.
Και στις 2 περιπτώσεις δεν έλλειπε τίποτα απ τις σκηνές! Εμεις είχαμε μέσα το backpack, sleeping bags, ρουχα και ένα κινητό (όχι ακριβό) που είχα ξεχάσει εγώ φεύγοντας το πρωι.
Δεν πήραν τίποτα....
Για όλα τα παραπάνω ρωτήσαμε τα παιδιά που εργάζονται στις δραστηριότητες στο ποτάμι να μας πουν τι παίζει. (ρωτήσαμε διαφορετικα άτομα για να πάρουμε πιο εμπεριστατωμένη άποψη)
Συνοπτικά μας είπαν:
- Φασαρίες και τραμπουκισμούς δεν έχουν αντιληφθεί.
- Γενικά το χωριό και πιο ειδικά αυτοί δεν έχουν πρόβλημα με τους ελευθερους κατασκηνωτές καθως και αυτοί ενισχύουν την οικονομία της περιοχής.
- Για την κυρία που ήρθε να μας πει να φύγουμε μας είπαν ότι μάλλον πρόκειται για την δήμαρχο (ή την γυναίκα του δημαρχου αυτό δεν το διευκρίνησα) του χωριού!
- Αστυνομία δεν έρχεται στην περιοχή, παρά μόνο όταν γίνονται φασαρίες μεταξύ των κατασκηνωτών και των ατόμων που τους ζητάνε να φύγουν από το ποτάμι (Δημαρχίνα??)
- Για το περιστατικό που μας εψαξαν τις σκηνές, μας είπαν ότι μάλλον εψαχναν λεφτά, ηλεκτρονικές συσκευές ή πολυτιμα αντικείμενα που ο κόσμος δεν μπορει να πάρει μαζι του στο ποτάμι όταν το διασχίζει για να μην βραχούν. Στο παρελθόν είχαν κρούσματα κλοπών κινητων, ψηφιακών μηχανών ατόμων που τα άφηναν είτε στη σκηνή είτε κάπου κρυμμένα στο ποταμι για να το διασχίσουν.

Τα παιδιά που δουλεύουν στην περιοχή είναι λίγο επίμονα με τον τρόπο που σε προσεγγίζουν και προσπαθούν να σε πείσουν να κάνεις κάποιο δραστηριότητα, αλλά σε γενικές γραμμές είναι συμπαθητικά και μπορούν να σου δώσουν πολύ χρήσιμες πληροφορίες.

Συνοπτικά η κατάσταση όπως την είδα φέτος:
- Απιστευτο μέρος, σπάνιας ομορφιάς
- Πάρα πολυς κόσμος πηγαινοέρχεται μέσα και γύρω απ το ποτάμι.
- Μεγάλη τουριστική αξιοποίηση της περιοχης με μαγαζάκια, ταβέρνες, rafting, αλογα κτλ.

Άλλα μέρη εκεί κοντά για να κάνει free camping
- Μύλοι Σουλίου. Πήγαμε και τους ειδαμε την 1η μερα, όπως μας πρότειναν τα παιδιά σε αυτό το post. Είναι όντως πολύ όμορφο μέρος. Όχι τοσο όμορφο όσο ο Αχέροντας αλλά πολύ πιο ήσυχο. Έχει όμως 2 μειονεκτήματα. Είναι λίγο μακριά απ το ποτάμι. Αν θέλεις να μείνεις μόνο εκεί και να αράξεις είναι μια χαρά. Αν θέλεις όμως να πηγαίνεις καθημερινά στο ποτάμι και να γυρίσεις και άλλα μερη είναι λίγο κουραστικό, γιατί για να φτάσεις πρέπει να ανέβεις και να κατέβεις ένα βουνό.
Το 2ο μειονέκτημα είναι η υπερβολική απομόνωση. Αν είστε μεγάλη παρέα είναι οκ. Αν όμως είστε ζευγαρι, ίσως φοβηθείτε λίγο απο το σκηνικό. Όταν πήγαμε εμείς δεν υπήρχε καμία σκηνη.

- Εναλλακτικά υπάρχει και η παραλία Χρυσή Αμμουδιά 19 Km από τον Αχέροντα που μπορείς να μείνεις free. Είναι η παραλία στην οποία εκβάλει ο Αχέροντας στο Ιονιο. Το χωριό εκεί έχει επιτρέψει το free camping στο χώρο πάνω απο την παραλία όπου είναι καλυμμένος με πλατάνια. Εκεί υπήρχαν αρκέτες σκηνές και τροχόσπιτα και πολλοί κατασκηνωτές από Γαλλία και Ιταλία.

Αχέρωντας 2013 και από εμένα .
Πήγα για μια εβδομάδα αρχές Αυγούστου .
Να βοηθήσω στις τοποθεσίες λίγο : οι πηγές του Αχέρωντα βρίσκονται στο χωρίο Σιστρούνι Σουλίου περίπου 30χλμ από τις εκβολές του . Το μέρος που συνηθίζουμε να λέμε πηγές του Αχέρωντα είναι δίπλα στο χωρίο Γλυκή και αυτό γιατί έκει υπάρχουν όντως πολλές πηγές που τροφοδοτούν το ποτάμι με φρέσκο παγωμένο νερό . Επίσης για κάποιο λόγο , πολλοί που συνάντησα μου είπαν ότι το google maps εμφανίζει σαν πηγές του αχέροντα , ένα άλλο σημείο που λέγεται πύλες του αδη κοντά στο χωρίο Σεριζιανά .

Ευτυχώς δεν έμεινα στο Γλυκή . Και λέω ευτυχώς γιατί όταν το επισκέφθηκα ξενέρωσα : απίστευτος λαός , μαγαζιά , επισκέπτες , "τουριστική αξιοποιήση" , αυτοκίνητα , κόρνες και γενικά ένα σκηνικό που δεν σε έκανε να νιώσεις την ηρεμία που σου χαρίζει ένα ποτάμι . Βρήκα περίπου 30 σκηνές και απ'ότι ρώτησα μερικούς , δεν είχαν προβλήματα με πεσίματα διαφόρων ειδών . Βέβαια τα υπόλοιπα σημεία που πήγα στο ποτάμι , ήταν ερημικά , απομακρυσμένα και δεν βοηθάνε κάποιον που έχει ανησυχία για την ασφάλεια του . Επίσης έχουν δυσκολίες στην τροφοδοσία και στις εκδρομές για να δεις την περιοχή , αλλά ρε αδερφάκι μου : ηρεμία

Αχέροντας-μύλοι Σουλίου 2017.Στον Αχέροντα,υπήρχαν ελάχιστες σκηνές και αρκετός κόσμος να πηγαινοέρχεται.Στους μύλους Σουλίου κατασκηνώσαμε για 2 νύχτες.Σχετικά δύσκολος δρόμος.πολύ ήσυχο και απομονωμένο μέρος.υπέροχοι καταρράκτες και κρυστάλλινα νερά..κάναμε πεζοπορία στον ποταμό και παρατηρήσαμε περιττώματα αρκούδας.Μην κατασκηνώσετε μακριά απο το καφενείο!!2 αρκούδες πέρασαν δίπλα απο κατασκηνωτές που είχαν τη σκηνή τους,απόμερα,άνωθεν των καταρρακτών.Φίλοι Καστοριανοι μου ειπαν οτι καλο ειναι να κρεμας πανω απο τη σκηνη μεταλλικά σκεύη(κουτάλες,κατσαρόλες..)ή να παίζει κάποιο ραδιοφωνακι ολη τη νύχτα.Μην αφήνετε τρόφιμα στη σκηνή και τα αποφάγια να τα ρίχνετε στο κάδο απορριμάτων.

Αχέροντας - Μύλοι Σουλίου 2018. Επιστρέψαμε από Μύλους Σουλίου πριν 5 μέρες και θέλω να πω ευχαριστώ σε όσους εδώ προτείνατε τους Μύλους, ήταν εξαιρετικό μέρος!
Στήσαμε πρώτο βράδυ στον Αχέροντα, όπου είχε αρκετό κόσμο και ελάχιστες καβάτζες, και ακόμη και μες στη μαύρη νύχτα περνούσε κόσμος πάνω κάτω, ξυστά από τη σκηνή φωνάζοντας, αλλά ίσως ήμαστε απλά άτυχοι. Φιλικό ζευγάρι που πήγε μια μέρα μετά μας είπε ότι στην απέναντι όχθη (δεξια όπως κοιτάς τις "πηγές") ήταν κάπως καλύτερα. Ωστόσο, για μένα το μέρος δεν ενδείκνυται για ελεύθερο, έχει πάρα πολύ κόσμο που ανεβοκατεβαίνει το ποτάμι κατά τη διάρκεια της μέρας και αφήνει πίσω του σκουπίδια, και δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να έχεις στοιχειώδη ησυχία. Επίσης, τα κοντινά μαγαζιά ήταν λίγο θλιβερά, με ανθρώπους που κοιτάνε απλά πώς θα εκμεταλλευτούν τους τουρίστες και πανάκριβα (1.5 ευρώ τα μπουκάλια νερό τα μεγάλα, και όντως τα χρειάζεσαι μιας που το νερό για να πίνεται πρέπει φαντάζομαι να πας ψηλότερα - τουλάχιστον εγώ από τις υποτιθέμενες πηγές δεν μπορούσα να το πιω). Γενικά η κατάσταση χαλούσε τη μαγεία του μέρους και ήταν κρίμα.
Έτσι την επόμενη μέρα πήγαμε Μύλους Σουλίου όπου η κατάσταση ήταν εντελώς διαφορετική. 20 λεπτά από Γλυκή, ησυχία, άπειρος χώρος και το καφενείο φτηνό και με εξαιρετικούς ανθρώπους. Μείναμε τρία βράδια δύο εκ των οποίων έβρεξε, και μας έψαχναν για να μας προειδοποιήσουν να πάμε να στήσουμε στις πεζούλες του καφενείου αν θέλαμε γιατί το ρέμα καμιά φορά μπορεί να κατεβάσει πολύ νερό. Το τοπίο απίστευτο και πιο άγριο, τεράστια πλατάνια και μεγάλη έκταση που μπορείς να περπατήσεις (και να στήσεις) κατά μήκος της όχθης, τόσο πάνω όσο και κάτω από τους καταρράκτες. Όλη τη μέρα ζήτημα να περνούσαν τρεις παρέες που κάνανε πεζοπορία, καμία σχέση με τις ορδές στον Αχέροντα. Γενικά κοντά στο καφενείο και στο "παρκινγκ" βλέπαμε μια δυο σκηνές η τροχόσπιτα που κάθονταν μια - δυο μέρες, αλλά εμείς που στήσαμε πιο μέσα στο ρέμα δεν είχαμε κανέναν γύρω. Όντως είναι λίγο τρομακτικό όσο πιο πολύ απομακρύνεσαι από το καφενείο αν δεν είστε μεγάλη παρέα, αλλά η ηρεμία που προσφέρει το μέρος το αξίζει. Επειδή συναντήσαμε περιττώματα που θα μπορούσαν να ναι αρκούδας όπως αναφέρεται και πιο πάνω, προσέχαμε πολύ με τα φαγητά και τα σκουπίδια, αλλά οι ντόπιοι μας είπαν ότι δεν έχουν αρκούδες τριγύρω αλλά αγριογούρουνα (δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο αυτό ήταν καθησυχαστικό).
Εν ολίγοις στα συν:
- Βολικό που υπάρχει το καφενείο, φτηνό με καλό δροσερό νερό από την πηγή, μεζέδες στα ποτά και λίγες επιλογές φαγητού που όμως σε κρατούσαν (τρεις μέρες τη βγάζαμε με ομελέτες και ήταν άψογες)
- Ησυχία και απομόνωση

Στα πλην:
- Χρειάζεται οπωσδήποτε αυτοκίνητο
- Το ρέμα είναι αρκετά ρηχό, φτάνει στη μέση της γάμπας περίπου οπότε δε βουτάς όπως στον Αχέροντας
- Τα πλατάνια είναι τόσο μεγάλα, τόσο ψηλά και τόσο απομακρυσμένα μεταξύ τους που είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεις σημείο για να στήσεις αιώρα, (που όσο πιο πολλές μέρες κοιμάσαι κάτω, τόσο πιο πολύ τη χρειάζεσαι)
- Η ερημιά σε συνδυασμό με το φόβο για τα ζώα μπορούν να γίνουν αγριευτικά, φίλοι μου που στήσανε αρκετά πιο βαθιά στο ρέμα δεν μπόρεσαν να κοιμηθούν το βράδυ από τους ήχους (βέβαια υπάρχουν στάνες κοντά οπότε μπορεί να ήταν αγελάδες ή κατσίκια που κατέβαιναν για νερό, γιατί είδαμε κοπάδι να κατεβαίνει και τη μέρα)