ναι, απλά πράγματα, όσο πιο απλά και προπάντων φ υ σ ι κ ά. Οι πολυτέλειες δεν ταιριάζουν ούτε σε μένα. Οι βασικές ανάγκες και τα υπόλοιπα ο καθένας με δικές του δυνάμεις. Έτσι ήμασταν παλιά και η ευχαρίστηση ήταν η επαφή με τη φύση κάτι που χάθηκε στα οργανωμένα και εμπορικά ¨Οσο το δυνατόν απείραχτη φύση, ούτε extra ψυγεία ούτε TV. Και το φαγητό λιτό και πρόχειρο απλλά ποιοτικό. Όποιος θέλεις ποικιλία στο menu, υπάρχουν και τα εστιατόρια εκτός χώρου κατασκήνωσης. Ούτε πάλι τεράστια τροχόσπιτα και κυρίως να μην υπάρχει το θέμα της μόνιμης θέσης. Μακάρι όλοι να γυρίζαμε στις μικρές καναδέζες. Το να μένεις μέσα σε τροχόσπιτο ή μεγάλη σκηνή αυτόματα σε αποκλείει από την επαφή με τους άλλους γύρω σου. Κι από αυτό νομίζω υποφέρουμε. Φτηνή παραμονή - λιγοστά συμπράγκαλα - φυσική ζωή.

Συμφωνώ με τα παραπάνω , το μόνο που θέλει προσοχή είναι το θέμα της αποχέτευσης ,δηλαδή των ακαθάρτων υγρών από τουαλέτες, πλύσιμο ρούχων, πιάτων κ.τ.λ.π. και νομίζω ότι αυτό είναι το μεγάλο κόστος για να δουλέψει σωστά ένα κάμπινγκ .Ακόμη και ένα κάμπινγκ σαν της Σαμοθράκης που όντως είναι πρότυπο , υστερεί σε θέματα αποχέτευσης ειδικά τον Αύγουστο που δέχεται μεγάλο αριθμό επισκεπτών η μυρωδιά είναι διάσπαρτη στα ύδατα που βγαίνουν μέσα από το κάμπινγκ και καταλήγουν στην θάλασσα.

Ναι τώρα πιο τεχνικά κομμάτια δεν έχω ψάξει. Αλλα θα βρεθεί λύση, αν έχεις θέληση και λίγες γνωριμίες.

Η αλήθεια είναι οτι εγω πάντα το τσιπουράδικο σε νησί, σκεφτόμουνα σαν πλάνο για να βάλω οτι λεφτά θα έχω μαζέψει σε μία ηλικία. Με την μαγειρική το έχω (χόμπι) και απο τσίπουρα έχω πιεί πολλά. Και όσο περνάνε τα χρόνια προσπαθώ να μαθαίνω και λεπτομέρειες που θα με προετοιμάσουν και για τις δυσκολίες του επαγγέλματος.

Αλλα πιστεύω ένα κάμπινγκ σαν αυτό που ανέφερα πιο πάνω, που να το τρέχουν 4-5 οικογένειες, θα είναι απλα οτι καλύτερο για να ζήσεις απο 50 χρονών και πάνω μέχρι να αφήσεις τα κόκαλα σου.

Προσπάθησε να το κάνεις πριν τα 50 γιατί μετά αν έχεις οικογένεια με παιδιά είναι αρκετά δύσκολο , εκτός και αν θέλουν όλοι να αφοσιωθούν σε αυτό το σκοπό. Εγώ είμαι 52 με παιδί και δεν μπορώ να μαζέψω φράγκο ειδικά αυτήν τη εποχή που μας τα παίρνουν όλα. Ένα τέτοιο κάμπινγκ όμως είναι το όνειρό μου , με τσιπουράδικό μέσα βέβαια , εννοείτε !

Καλα ναι σίγουρα, παίζει να με φρενάρει κάτι τέτοιο. Το αντικείμενο που έχω σπουδάσει (και αυτό το γουστάρω, έτσι) είναι εντελώς άσχετο με το όλο σκηνικό (οπότε πρέπει στον ελεύθερο χρόνο να εξελίσσομαι προς τα εκεί) ΑΛΛΑ είναι ένα επάγγελμα που μπορείς να βάζεις στην άκρη κανα €, ακόμα και τώρα στην κρίση (οπότε μου δίνει αυτήν την δυνατότητα).

Ένα ένα τα βήματα....
Το πρώτο στάδιο μου είναι να παρακολουθήσω part time μαθήματα μαγειρική σε καμια καλη σχολή (είμαι expert και τώρα αλλα όλο και κάτι θα με μάθουν κι εκεί).

Μετα θέλω να μπώ σε διαδικασία να μάθω να φτιάχνω δικό μου τσίπουρο. Όλα αυτα σε βάθος χρόνου 5-10 χρόνια γιατι ταυτόχρονα θα εξασκώ το κανονικό μου επάγγελμα.
Ε και μετα βλέπουμε...

Σου το εύχομαι ολόψυχα και πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις !

Με καμία 20.000 ευρώ, φτιάχνεις ένα καλό σύστημα βιολογικού καθαρισμού.

Μπορείς και με λιγότερα.

Γιώργος 1 έγραψε..
[ Με καμία 20.000 ευρώ, φτιάχνεις ένα καλό σύστημα βιολογικού καθαρισμού.
Μπορείς και με λιγότερα. ]

Ηλίαση γράφει ..
Αν είναι με 20 000 και λιγότερα είναι καλά . Τα άλλα δεν κοστίζουν πολύ ,εφ όσον μιλάμε για διατήρηση του φυσικού χώρου .

Καταρχήν άμα βρεις κανέναν συνεννοήσιμο δήμο, φαντάζομαι θα βοηθήσει αρκετά. Η Σαμοθράκη ως τοπική κοινωνία, απο τα δημοτικά κάμπινγκ της, μόνο τεράστια κέρδη έχει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι κάτι τέτοιο δεν το θέλουν κι άλλα νησιά. Κάποιοι λένε οτι κάμπερ δεν ξοδεύει. Μέγα ψέμα (το 100% των εξόδων μας μοιράζονται σε όλη την τοπική κοινωνία και όχι σε έναν ξενοδοχειά) αλλα και πάλι προτιμάνε 150 νοματαίους, που θα κάνουν λογαριασμό στο νησί ένα Χ ποσό ανα άτομο ή 1500 κάμπερς που θα κάνουν Χ/2 ποσό ανα άτομο.

Εντάξει τα συμφέροντα πίσω απο τα δωμάτια/ξενοδοχεία, τα ξέρουμε ΑΛΛΑ αν η τοπική κοινωνία καταλάβει τι θα κερδίσει, θα τους παραμερίσει.

Το καλύτερο πιστεύω είναι να κάνεις πρώτα ένα μεγάλο project που θα δείχνει με νούμερα πως θα μπορέσει να επωφεληθεί η κοινωνία απο τους κάμπερ και έπειτα να το παρουσιάσεις στον δήμο. Έπειτα σε συνεργασία να ξεκινήσεις το όλο εγχείρημα. Βέβαια έτσι γίνεται πιο πολύπλοκο το ζήτημα και θέλει και επιστημονική βοήθεια κάποιου πολιτικού μηχανικού (νομίζω αυτοί κάνουν κάτι τέτοιες μελέτες).

να βάλω και εγώ μια ιδέα που θα μπορούσε να κάνει την τοπική κοινωνία να ενδιαφερθεί και να μην το πολεμήσει. Το χειμώνα που το camping δεν θα έχει απασχόληση, οι εγκαταστάσεις του να χρησιμοποιούνται για άλλους κοινωνικούς σκοπούς. Π.χ. Η αίθουσα εστίασης ώς ΚΑΠΗ, προσκοπισμός, σεμινάρια για ενήλικες ή παιδιά (ζωγραφική, πλέξιμο, γιόγκα κλ). Αν προταθεί κάτι τέτοιο ίσως να θελήσουν να βοηθήσουν σε κάτι π.χ. στην παραχώρηση ενός απομακρυσμένου οικοπέδου, άνοιγμα κάποιου δρόμου ή μια μικρή συμμετοχή στα γενικά έξοδα ή κάποιον υπάλληλο υποδοχής κλ.