@ Γιώργος 1...
"Εύστοχη" μεν η παρατήρησή σου γενικά (αν και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίσουμε ακριβώς το τι, πως και γιατί), "άκυρη" δε στο συγκεκριμένο thread, διότι έτσι το θέμα πάει αλλού...

@ Δασκαλόπουλος...
Οι "ενεργοί" (στο forum) τροχοσπιτάδες είναι ελάχιστοι και ένας από αυτούς είναι ο Kastrinos. Οπότε, κάνε του "αίτημα φιλίας", μήπως το δει στο mailbox του και σου απαντήσει (αφού τον παραπέμψεις στο εν λόγω thread) γρηγορότερα...

Καλημερα, η δικη μου γνωμη ειναι το hoby. Το εχω περιπου 20 χρονια.Το αγορασα μεταχειρισμενο και τωρα το εχω μονιμα σε καμπιγκ.

Γιώργο ευχαριστώ για τον χρόνο σου.....όσον αφορά την σύνταξη στα 52 .....εγώ είχα όλη την καλή διάθεση να παραμείνω στην εργασία μου, την οποία και αγαπούσα..... τουλάχιστον μια 5ετία,σε μια ιδιαίτερα ψυχοφθόρα και απαιτητική θέση στρατιωτικού σώματος,αλλά ΜΕ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ..... μετά από ένα χρόνο αναρρωτικής άδειας ....και μείον 500 ευρώ στο μηνιαίο εισόδημα....ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Η ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ.. ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΛΙΓΑ... Κ.ΑΛΕΞΗ.......Το θέμα τώρα είναι πως θα πάρουμε ένα μικρό τροχοσπιτάκι και ΤΑΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ να γυρίσουμε την Ελλαδίτσα μας.

φίλε aritidis ..,ευχαριστώ για την απάντηση, όντως τα hobby φαίνονται ποιοτικά με μοντέρνα σχεδίαση ,το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι δεν έχουν ALKO σασί όπως όλα τα άλλα.

Επειδή και εγώ γυρίζω την Ελλάδα και αυτό είναι το αγαπημένο μου χόμπι, δεν συμφωνώ ότι το τροχόσπιτο είναι ο κατάλληλος τρόπος να γυρίζεις την Ελλάδα. Σε περιορίζει πολύ στις κινήσεις σου.
Το ίδιο και το αυτοκινούμενο.

Καλημέρα,
Καταρχήν να σε καλωσορίσω στο forum και να σου πω ότι σε ζηλεύω για την σύνταξή σου σε τόσο νεαρή ηλικία και την δυνατότητά σου να πραγματοποιήσεις πράγματα που μάλλον οι περισσότεροι από εμάς δεν θα αντέχουμε ‘πλέον’ να κάνουμε (.. στα 69 μας) όσα λεφτά και να πάρουμε παραπάνω.
Δεν είμαι ο πιο ειδικός στο τροχόσπιτο, αλλά μέχρι να σου απαντήσουν οι ειδικοί, θα σου πω την δική μου περίπτωση που την έχω σκεφτεί αρκετά. Είμασταν σε σκέψη για αγορά τροχόσπιτου αλλά δεν προχωρήσαμε στην παρούσα φάση και τελικά αγοράσαμε απλά μεγαλύτερη σκηνή.
Δεν είχαμε ούτε πρόβλημα αυτοκινήτου αλλά ούτε τόσο αρχικού κόστους αλλά σίγουρα υπήρχε το θέμα της αποθήκευσης αν δεν το αφήναμε κάπου μόνιμα. Ο παράγοντας που έπαιξε αρνητικά στο να μην αγοράσουμε ένα, είναι ότι εμείς με το τροχόσπιτο δεν θα γυρνούσαμε εύκολα τόσα μέρη καθώς το κόστος χρήσης είναι δυσανάλογο (φύλαξης, βενζίνες, μεταφορές), απορρίπτεις κάποια μέρη που δεν φτάνει το τροχόσπιτο (λόγω μη πρόσβασης ή κακών ελληνικών δρόμων) και τελικά καταλήγεις να το παρατάς κάπου (camping ή οικόπεδο) ως εξοχικό περισσότερο. Σε γενικές γραμμές δεν είναι το ίδιο το τροχόσπιτο και το αυτοκινούμενο με το 1ο να καταλήγεις γρήγορα να μην το μετακινείς πολύ. Στην Ελλάδα δυστυχώς το αυτοκινούμενο λόγω κόστους (τέλη κυκλοφορίας, ετήσια Service, αντικειμενικά), το απορρίπτεις – δυστυχώς - με την μία.
Για εσένα τώρα, αν δεν σε καλύπτει μια μεγάλη και άνετη σκηνή, θα πρότεινα να νοικιάσεις μία φορά τροχόσπιτο και μετά να αγοράσεις και ίσως καλύτερα να πάρεις ένα μεταχειρισμένο στην αρχή. Υπάρχουν τρελές επιλογές σε μεταχειρισμένα με ελάχιστη χρήση και σε μισές τιμές από τα καινούργια. Οι λόγοι όμως δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κυρίως να καταλάβεις τα δικά σου θέλω και όχι αυτά που θα σου πούμε εμείς. Το ότι δεν είσαι camper δυσκολεύει πολύ την όποια επιλογή. Ουσιαστικά δεν είναι μόνο το βάρος και το μέγεθος σε ένα τροχόσπιτο αλλά και οι αποθηκευτικοί χώροι, οι ευκολίες, το γκάζι, η στεγανοποίηση, η δεξαμενή νερού, οι παροχές ρεύματος, η πρακτικότητα, το άδειασμα της τουαλέτας, ευκολία του τρέιλερ κλπ. Σκέψου τι έλεγε ο σοφός λαός στους ευημερείς καιρούς για το σπίτι (το 1ο το πουλάς, το 2ο το νοικιάζεις και στο 3ο μένεις), κάπως έτσι είναι και με το τροχόσπιτο ή το Ιστιοπλοϊκό. Οι ανάγκες ανακαλύπτονται κυρίως στην χρήση.

Με βάση τα όσα γνωρίζω, από φίλους που διαθέτουν τροχόσπιτο, αλλά και προσωπικές γνώσεις – εμπειρίες, θα αναφέρω (συνοπτικά) τα εξής:

1. Η ηλικία, η φυσική – οικογενειακή – οικονομική κατάσταση και οι φιλοσοφίες - προτεραιότητες του καθενός, συμβάλουν άμεσα στην τελική επιλογή του τρόπου camping.
Συνεπώς, θεωρώ “παρακινδυνευμένο” το να συμβουλέψω οποιονδήποτε για τον τρόπο, εάν δεν είναι (σχεδόν) συνομήλικός μου και “κολλητός” μου (άρα να τον ξέρω “σαν την τσέπη μου”).
Σαφώς υπάρχουν και εξαιρέσεις, για να επιβεβαιώνουν (όμως) τον κανόνα…

2. Οι “σκηνάδες” με τους “τροχοσπιτάδες”, ακόμη και εάν διακρίνονται για την ίδια ηλικία και φυσική – οικογενειακή – οικονομική κατάσταση, έχουν παντελώς διαφορετικές φιλοσοφίες – προτεραιότητες.
Συνεπώς, θεωρώ ότι ο οποιοσδήποτε, ο οποίος έχει αποφασίσει να ξοδέψει ένα σεβαστό ποσό (ιδίως στις μέρες μας) προς αγορά τροχόσπιτου, έχει αναμφισβήτητα απορρίψει παντελώς την (αναμφίβολα πολύ πιο οικονομική) επιλογή της σκηνής (για τους δικούς του λόγους)…

3. Το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, προσφέρεται κυρίως για το ταξίδι και λιγότερο για τον προορισμό.
Παράδειγμα: Προορισμός μου η Ισπανία, αλλά στόχος μου το ταξίδι. Συνεπώς, χρησιμοποιώ το αυτοκινούμενο κυρίως ως ένα οικονομικό μέσο ενδιάμεσων διαμονών.

4. Το ρυμουλκούμενο τροχόσπιτο, προσφέρεται κυρίως για τον προορισμό και λιγότερο για το ταξίδι.
Παράδειγμα: Προορισμός μου κάποιο camping της Χαλκιδικής, αλλά στόχος μου ο γύρος (με το αυτοκίνητο) της Χαλκιδικής. Συνεπώς, χρησιμοποιώ το ρυμουλκούμενο κυρίως ως ένα οικονομικό μέσο βασικής διαμονής.

5. Το θέμα δεν είναι πως αποκτάς το οτιδήποτε, αλλά πως το συντηρείς. Και η συντήρηση, δεν περιλαμβάνει μόνον τα όποια κοστολόγια τεχνικής συντήρησης, αλλά και τους όποιους φόρους (στην Ελλάδα ζούμε…).
Επίσης, ένα οποιοδήποτε ρυμουλκούμενο τροχόσπιτο “επιβαρύνει” και το οποιοδήποτε αυτοκίνητο, με ότι αυτό κοστολογιακά συνεπάγεται.
Παράδειγμα: Ένα οποιοδήποτε αυτοκίνητο που δεν ρυμουλκεί, δεν αλλάζει τακάκια ή λάστιχα όσο ένα που ρυμουλκεί.

6. Εφόσον έχουμε ξεκαθαρίσει απόλυτα τα: #3, #4 και #5, από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Και για να τα ξεκαθαρίσουμε, ρωτάμε και αυτούς που έχουν και (κυρίως) αυτούς (ιδιώτες μόνο) που τα πουλάνε.
Διότι, εάν μπεις σε sites μεταχειρισμένων, αρχίσεις και παίρνεις τηλέφωνα, ξεκαθαρίζεις εξ αρχής ότι δεν ενδιαφέρεσαι για μεταχειρισμένο, τότε (και μόνον τότε) η γλώσσα του ιδιοκτήτη αρχίζει να “λύνεται” και σου αναφέρει ένα κατεβατό από δυσχέρειες - αδυναμίες – προβλήματα, τεχνικής ή οικονομικής φύσεως, αναλόγως το μοντέλο, το μέγεθος, κ.α.
Και τότε ανακαλύπτεις την αλήθεια και τότε συνειδητοποιείς εάν και πόσο επιδέξιο &ώλο έχεις, ώστε να φορέσεις και το ανάλογο μεταξωτό βρακί!
Διότι, εάν δεν την ανακαλύψεις προκαταβολικά, ίσως να είσαι ο επόμενος που θα πάρουν τηλέφωνο για πληροφόρηση...

Καλησπέρα και ευχαριστώ για την εκτενέστατη απάντησή σου.Ναι συμφωνώ ότι είναι μειονέκτημα που δεν έχω εμπειρία σαν κατασκηνωτής,δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα με σκηνή(αν και στο στρατό έκανα σκηνάκια καμιά δεκαπενταριά ημέρες ..σε άγρια κατάσταση....)
Για μένα η αγορά ενός τροχόσπιτου πιστεύω... θα είναι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΔΙΕΞΟΔΟ από τη ρουτίνα πλέον την καθημερινότητας(μετά την σύνταξη) και της ζωής μιας μικρής επαρχιακής πόλης με ελάχιστα ενδιαφέροντα, ιδίως τον χειμώνα, διότι μέχρι τέλος Νοέμβρη αρκούμαστε στο κολύμπι στον Αγ .Ανδρέα Κατακόλου .Ονειρεύομαι να το κοτσάρω.. και να ΛΕΩ ΠΑΜΕ... στην σύζυγο.... μα δεν έχουμε χρήματα.... μα για να πάς μέχρι το δρυοδάσος της Φολόης ή τα Καλάβρυτα...(εκεί που έλεγε ο φίλος από το άλλο forum ,στην είσοδο της πόλης, στο βενζινάδικο που δέχεται δωρεάν στάθμευση και ίσως λίγο ρεύμα) δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει θέμα, με οικονομία να μείνεις 3-4 ημέρες τα ίδια έξοδα που θα έκανες σπίτι δεν θα κάνεις;....ούτε θα στίσω καμιά παράγκα ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΘΑ ΚΑΤΕΒΑΣΩ ...δεν ξέρω.. όπως λέει και η παροιμία όποιος είναι έξω από τον χορό......πολλά τραγούδια ξέρει...δεν θα βολεύομαι..με συμβιβασμούς.. με ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ που βλέπω ότι έχουν τα καινούργια τουλάχιστον ρυμουλκούμενα τροχόσπιτα(δεν απορρίπτω αγορά μεταχειρισμένου)συστήματα ,ηλιακά πάνελ,γεννήτριες μέχρι wi-fi και μόνωση για μειωμένο θόρυβο από το χαλάζι.... τι θα είναι πρόβλημα το άδειασμα της τουαλέτας ή η ασφάλεια .....μα περισσότερο κινδυνεύεις στο σπίτι σου...και εάν θέλω να πάω Θεσ/νικη π.χ να δώ την κόρη που σπουδάζει και να ζήσω και μια βδομάδα εκεί και μετά μια βδομάδα δίπλα στη λίμνη Καστοριάς.....TI ΘΕΜΑ ΘA ΕΧΩ...;;;;;;;;;;;;;;και εντάξει ας υποθέσουμε ότι μετά από δύο-τρία-πέντε χρόνια βαρέθηκα.....Εντάξει..θα το πάω εκεί σε μια πλαγιά ενός κτήματος 10 στρεμμάτων, με πεύκα,σταφύλια, πορτοκαλιές-μηλιές μουσμουλιές,λεμονιές... 5-6 χιλιόμετρα από τον πολιτισμό ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΖΕΥΩ ΤΖΟΧΟΥΣ...και άλλα αγριόχορτα.-

Καλησπέρα και καλώς ήρθες!

Χωρίς να έχω καμία επαφή με το θέμα τροχόσπιτο, (στα νιάτα μου είχα μείνει για μερικές μέρες στο τροχόσπιτο ενός θείου, αλλά αυτό δεν πιάνεται), νομίζω ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι αυτό που πρότεινε ο Waver.
Να νοικιάσεις ένα για αρχή, να κάνεις ένα παρθενικό ταξίδι καμιά δεκαριά μέρες και μετά έχοντας ζήσει την εμπειρία θα βγάλεις τα όποια συμπεράσματα και θα πάρεις τις όποιες αποφάσεις. Έτσι θα γίνεις πολύ πιο συγκεκριμένος στο τι θέλεις και αν το θέλεις και εσύ αλλά (κυρίως ) η γυναίκα σου.

Γι αυτά που λες δίνω πιθανότητες 5% να μείνεις ευχαριστημένος από το τροχόσπιτο.