Το καταλαβαινω ναι αλλα το πρασινο σαπουνι για πλυσιμο και οχι σε θαλασσα η ποταμι δεν ειναι η καλυτερη επιλογη;??

Στάλθηκε από το SM-G935F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Η πλύση ενός οποιουδήποτε μαγειρικού σκεύους, απαιτείται κυρίως για 2 λόγους: α΄) Για την απομάκρυνση κυρίως του (όποιου είδους) λίπους, το οποίο έχει επικαθίσει ή κολλήσει στην επιφάνεια του σκεύους και β΄) Για την (προαιρετική ή απαραίτητη) απολύμανσή του.

Το πώς ακριβώς επιτυγχάνει το εκάστοτε σαπούνι καθαρισμό μιας επιφάνειας, περιγράφεται εδώ και πιο συγκεκριμένα στην παράγραφο “Ο μηχανισμός καθαρισμού”.

Από κει και πέρα:

- Εάν χρησιμοποιήσουμε μόνον νερό (γλυκό ή θαλασσινό), τότε ουσιαστικά προσπαθούμε να επιτύχουμε την απομάκρυνση των λιπαρών ουσιών μέσω της τριβής (των δακτύλων) στην επιφάνεια του σκεύους.
Ο εν λόγω τρόπος δεν είναι (πλέον) αποτελεσματικός, διότι (πολύ απλά) το νερό (γλυκό ή θαλασσινό) δεν αποτελεί διαλύτη οργανικών ενώσεων (ελαίων και λιπών).
Όσον αφορά δε στην απολύμανση, εννοείται ότι δεν υφίσταται.

- Εάν χρησιμοποιήσουμε άμμο (όπως προαναφέρθηκε), τότε ουσιαστικά προσπαθούμε να επιτύχουμε την απομάκρυνση των λιπαρών ουσιών μέσω της τριβής της άμμου στην επιφάνεια του σκεύους.
Ο εν λόγω τρόπος δεν είναι (πλέον) αποτελεσματικός επίσης. Πέραν αυτού, υπάρχει ο “κίνδυνος” της φθοράς της επιφάνειας του σκεύους (εάν δεν είναι ανοξείδωτη), με ότι αυτό αρνητικά συνεπάγεται (κυρίως για την υγεία μας).
Όσον αφορά δε στην απολύμανση, εννοείται ότι και πάλι δεν υφίσταται.

- Εάν χρησιμοποιήσουμε ένα “οικολογικό” (βιοδιασπώμενο) σαπούνι, τότε τα αποτελέσματα είναι αρκετά καλύτερα μεν, όχι άριστα δε. Τώρα, το πόσο “οικολογικό” μπορεί είναι ένα σαπούνι και ταυτόχρονα να “κάνει δουλειά”, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Όσον αφορά δε στην απολύμανση, εννοείται ότι και πάλι δεν υφίσταται, πλην εξαιρέσεων.

- Τέλος, εάν χρησιμοποιήσουμε ένα ήπιο οξύ (π.χ. λεμόνι ή ξύδι) και εφόσον έχουμε απομακρύνει τα όποια λίπη, μπορούμε να επιτύχουμε μία “τυπική” απολύμανση.

Εν κατακλείδι, με τον όρο “ασφαλής καθαρισμός” που αναφέρθηκε στο αρχικό post, προφανώς και αναφερόμαστε στο θέμα της απολύμανσης. Και εκεί τα πράγματα θέλουν προσοχή, υπό την έννοια ότι εάν μείνει και λίπος στο σκεύος, δεν τρέχει μία. Αλλά εάν π.χ. το σκεύος το επισκεφθεί το (μολυσμένο?) αρούρι, τότε ούτε λεμόνι ούτε ξύδι σώζει την κατάσταση…

Σωστά όλα τα παραπάνω με τη διαφορά ότι ούτε καν στο σπίτι μας απολυμαίνουμε τα σκεύη που χρησιμοποιουμε.
Απλά τα πλένουμε με σαπούνι για να απομακρύνουμε τα υπολείματα τροφών πάνω στα οποια μπορεί να αναπτυχθούν βακτήρια.
Και μέχρι εκεί.
Εξάλλου είναι πολύ συχνές τα τελευταία χρόνια οι εκκλήσεις γιατρών και άλλων ειδικών, κατά της ανεξέλεγκτης χρήσης απολύμαντικών που είχε γίνει μόδα. Με αποτέλεσμα την αύξηση της ανθεκτκότητας των κάθε είδους μικροβίων.
Το κόλπο λοιπόν στο κάμπινγκ (όπως και στο σπίτι μας) είναι να απομακρύνουμε από τα σκεύη που χρησιμοποιούμε τα λίπη-υπολείματα τροφών. Και όχι να τα απολυμάνουμε.
Σίγουρα οκαλύτερος τρόπος για καθαρισμό (όχι απολύμανση) είναι το σαπούνι.
Εγώ έχω βρει την άμμο που με βολεύει αλλά μπορεί να καταστρέψει κάποια σκέυη.

Όταν χρησιμοποιούμε "κοινό" απορρυπαντικό, αυτό περιέχει (πάντα) ουσίες οι οποίες δρουν ως απολυμαντικές - αντιμικροβιακές.
Παράδειγμα, το γνωστό σε όλους Palmolive , του οποίου η σύνθεση περιέχει π.χ. δωδεκυλοδιμεθυλαμινοξείδιο (και όχι μόνον), το οποίο δρα ως απολυμαντικό μέσο.

Αλλά και στο πλυντήριο πιάτων να πλύνουμε τα πιάτα χωρίς απορρυπαντικό, με θερμοκρασία νερού στους 60oC - 75oC, πάλι (μερική ή ολοκληρωτική) απολύμανση πραγματοποιείται...

υπαρχουν πολλων ειδων και ποιοτητων πρασινα σαπουνια... μερικα αναφερουν οτι ειναι βιοδιασπωμενα και αυτο ειναι που ενδιαφερει εμας πιο πολυ.

"Όσοι βάζουν για πρώτη φορά στην καθημερινότητά τους το σαπούνι της ελιάς, το γνωστό μας και ως πράσινο σαπούνι, ανακαλύπτουν τη διαφορά ανάμεσα στη φυσική φρεσκάδα και την βία των βιομηχανικών απορρυπαντικών. Αν αυτό δεν συμβεί, είτε έχουν λάθος σαπούνι στα χέρια τους, ή έχουν εθιστεί ανεπανόρθωτα στα χημικά της κατηγορίας. Χρειάζεται λίγη έρευνα και γνώση για να αντικαταστήσεις όλα τα βιομηχανικά καθαριστικά προϊόντα με το ελαιοσάπουνο. Αλλά ζούμε στην εποχή του διαδικτύου όπου βρίσκεις τα πάντα, και αλήθειες και ψέματα...Εφ’ όσον δεν περιέχει άλλα χημικά πρόσθετα πέραν της καυστικής σόδας, και εφ’ όσον τα λίπη που χρησιμοποιούνται είναι φυτικής και ζωικής προέλευσης καλής ποιότητας, ακόμα και το σαπούνι που παρασκευάζεται με την θερμή μέθοδο είναι πολύ πιο φιλικό από τα κάθε λογής απορρυπαντικά της βιομηχανίας. Ωστόσο, το καλύτερο σαπούνι παράγεται με την ψυχρή μέθοδο, από παρθένο λάδι ελιάς, ποτάσα (καυστική σόδα) και νερό. Το ακόμα αγνότερο χρησιμοποιεί αντί της ποτάσας αλυσίβα, αλλά η αλυσίβα είναι δύσκολη υπόθεση και μόνο για περιορισμένη οικιακή παρασκευή μπορεί να συζητηθεί. Παρ’ όλα αυτά, η καυστική σόδα με τη σωστή σαπωνοποίηση δεν αφήνει κατάλοιπα στο τελικό προϊόν, το οποίο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί άφοβα για το σώμα, τα μαλλιά, το πρόσωπο. Επιπλέον είναι βιοδιασπώμενο και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ψυχρής μεθόδου είναι ότι η ευεργετική γλυκερίνη παραμένει στο σαπούνι, ενώ η πιθανότητα καταλοίπων σόδας εξουδετερώνεται με μέθοδο της υπερλίπανσης. Η ψυχρή μέθοδος, ωστόσο χρειάζεται μαστοριά, υπομονή και βαθιά γνώση και ως ασύμφορη δεν χρησιμοποιείται στη βιομηχανία. Η παράδοση χρησιμοποιεί και τις δύο μεθόδους, κατά κανόνα, όμως, για τη γενική οικιακή λάτρα κατέφευγαν στη θερμή μέθοδο.Τα βιομηχανικά σαπούνια, ακόμα και αυτά που προωθούνται ως πράσινα, στην πλειοψηφία τους δεν είναι αθώα. Οι κακές συνήθειες του καταναλωτικού κοινού αλλά και ο ανταγωνισμός, επιβάλλουν στις εταιρείες να τα κάνουν πιο αρωματικά, πιο γυαλιστερά, πιο αφρίζοντα και με πιο έντονο χρώμα. Λίγοι γνωρίζουν ότι το αγνό σαπούνι ελιάς δεν κάνει αφρό και ότι ο αφρός δεν καθαρίζει. Οι μικροί παραγωγοί λύνουν το πρόβλημα αυτό με την προσθήκη καρυδέλαιου, φοινικέλαιου κ.ά. Εκεί, όμως, που τα πράγματα είναι σκληρά, είναι τα άλλα είδη σαπουνιών και απορρυπαντικών όπου πρυτανεύουν επικίνδυνα χημικά, τεχνητές χρωστικές και αρώματα που λανσάρονται μάλιστα με εντυπωσιακές φόρμουλες, συχνά ως οικολογικά, με αιθέρια έλαια, αντιβακτηριακά... και οτιδήποτε μπορεί να κάνει τους αφελείς να το αγοράσουν. Στις μεγάλες βιομηχανίες δεν χρησιμοποιούνται φυτικά ή ζωικά λίπη αλλά παράγωγα πετρελαίου και συνθετικά που αν γνώριζε ο αγοραστής τη ζημιά που προκαλούν θα έμεναν αζήτητα στα ράφια. Δεν υπάρχει καλύτερο σαπούνι από το σπιτικό της ελιάς αλλά και αν ακόμα δεν μπορείτε να το φτιάξετε αναζητήστε μικρούς παραγωγούς που με μεράκι και εντιμότητα το ετοιμάζουν για μας."

πηγη: www.epathlo.gr/el/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%...%B9%CE%AC%CF%82.html

@πανκαν

μια χαρά πανε μαζι αυτά φιλε, απλά χρειαζεται υπομονή και ψαξιμο

αν όντως αγαπάς το περιβάλλον και την "αρμονικη διαβιωση" στη φύση , ψαξε λιγο καλύτερα για εναλλακτικες

(και μια συμβουλή στα γρήγορα: παράτα τη χλωρίνη που μόνο κακό στο περιβάλλον κάνει, και αντικατεστησε την με μαγειρική σοδα ) )

Εγώ δεν είπα τίποτα για χλωρίνη.
Για καθάρισμα με άμμο μίλησα.

γράψε λάθος τοτε φιλέ

Υπάρχουν σκεύη που επιδέχονται άμμο (για τα χοντρά λίπη και υπολείμματα), ξύδι για δεύτερο χέρι (προσοχή όμως που θα το χύσουμε το "ξέπλυμα" δεν είναι εντελώς αθώο) και (επειδή ο φόβος φιλάει τα έρμα) ένα βρασιματάκι μετά καλό κάνει.

Εννοείται βέβαια ότι τα σκεύη καθαρίζονται άμεσα για να μην έχετε απρόσκλητους επισκέπτες και τοποθετούνται (ή κρεμιούνται) ψηλά για την αποφυγή μέρους του κινδύνου (είχα φίλο πιο ψείρα, που έβαζε λαδόκολλα στο εσωτερικό της κατσαρόλας για να σφηνώνει το καπάκι αλλά εγώ το θεωρώ τρελή υπερβολή)