Η Γορτυνία ολόκληρη νομίζω πως πλέον είναι μια από τις καλύτερες επιλογές για σύντομα Π/Σ/Κ από Αθήνα.
Η Δημητσάνα κι η Στεμνίτσα έχουν περίπου τα πάντα και είναι σχετικά διατηρημένες, αλλά η αλήθεια είναι πως όλο και πιο συχνά γεμίζουν ασφυκτικά τα σαββατοκύριακα. Στη Δημητσάνα στο "Καθ'οδόν" υπάρχει πιθανότατα η καλύτερη πορτοκαλόπιττα του έως σήμερα γνωστού σύμπαντος, ενώ στη Ζέρζοβα, που πλέον λέγεται Παναγιά υπάρχει η ομώνυμη ταβέρνα (ή Ζέρζοβα ή Παναγιά, δεν θυμάμαι, έτσι κι αλλιώς είναι η μοναδική του χωριου) της οποίας ο ιδιοκτήτης μπορεί να μην κερδίζει Τσαμπιονς Λιγκ συμπάθειας, αλλά μαγειρεύει θεϊκά και έχει επιπλέον εξαιρετικές τιμές.

Η Παλούμπα, πατρίδα των Πλαπουταίων του '21, βρίσκεται αρκετά πιο πέρα, αλλά κάνει ένα φοβερό μπαλκόνι η πλατεία της που τις καλές μέρες βλέπει πέρα απ' τα βουνά μέχρι το Ιόνιο.

Η Καρύταινα, είναι το καλύτερα διατηρημένο κεφαλοχώρι της περιοχής. Οικιστικά το πιο όμορφο καθώς και τα νεότερα κτίσματα εντάσσονται αρμονικά στην παραδοσιακή γραμμή. Κοντά της η Ανδρίτσαινα που ανήκει στο νόμο Ηλείας και ανάμεσά τους ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα, δηλαδή ο μοναδικός αρχαίος ναός που το κάνει ντέρμπι με τον Παρθενώνα.

Τα Λαγκάδια, απ'οπου προέρχονταν οι περίφημοι λαγκαδινοί μάστορες που έχτισαν όλη την Πελοπόννησο και περίπου την υπόλοιπη μισή Ελλάδα, είναι εντυπωσιακό χωριό με διώροφα και τριώροφα πέτρινα αρχοντικά, που αρκεί να δεις τους αρμούς τους για να καταλάβεις τι παίζει και κλάιν μάιν δηλαδή τα υπόλοιπα μαστόρια αυτής της χώρας. Επίσης κι εδώ θα βρεις σχεδόν τα πάντα σε ταβερνες και τα σχετικά, χωρίς όμως κατά κανόνα να γίνεται η κοσμοσυρροή της Δημητσάνας και της Στεμνίτσας.

Η Βυτίνα δεν μου λέει και πολλά πράγματα, αλλά από ταβέρνες πρέπει να έχει πιο πολλές κι απ'την Χασιά, τη Βάρη και τα Καλύβια Αττικής μαζί. Η Αλωνίσταινα είναι πολύ όμορφο χωριό, αλλά χωμένο λίγο πάνω από μια ρεματιά με μικρό ορίζοντα.
Το Λεβίδι έχει ακόμα φαρμακεία με κόκκινη ταμπέλα και κόκκινο το σήμα με το φιδάκι και είναι ένας από τους λίγους τόπους που θυμίζουν σκηνή από ταινία του Αγγελόπουλου στην ελληνική επαρχία, ανάμεσα στις δεκαετίες τιυ '30 και του' 50. Εμένα αυτό με ενθουσιάζει, αλλά επειδή δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την δική μου πετριά, δεν θα το συνιστούσα πάρα μόνο για μια στάση για σουβλάκια (όχι πως είναι τρομερά, αλλά επειδή ο δρόμος περνάει από την πλατεία που βρίθει ψησταριών, σου ανοίγει η όρεξη...)

Τέλος η Λαμπεία, παλαιότερα Δίβρη, βρίσκεται αρκετά πιο πέρα, πάνω στον 111, δηλαδή τον δρόμο που συνδέει την Πάτρα με την Τρίπολη και που αξίζει ένα ταξίδι ειδικώς για πάρτη του. Είναι ωραίο χωριό, με κάποιες επιλογές διαμονής και φαγητού και ακόμα σχετικά αλώβητο από τις ορδές των weekenders. Δύσκολο να βρεις κάτι τέτοιο.

Επαναφέρω το θέμα, με διάφορα updates...

- Αράχοβα: Γραφικό μέρος. Πάμπολλες επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό, αλλά (πλέον) υπερβολικά κοσμικός προορισμός (σε σημείο "αηδίας")…

- Δελφοί: Γραφικό μέρος. Μέτριες επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό, αλλά αρκετά κοσμικός προορισμός…

- Ελάτη: Αρκετά γραφικό μέρος. Λίγες επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό...

- Επτάλοφος (Αγόριανη): Άκρως γραφικό μέρος! Ελαχιστότατες επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό…

- Καλάβρυτα: Αρκετά γραφικό μέρος. Αρκετές επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό, αλλά αρκετά κοσμικός προορισμός…

- Μακρυνίτσα & Πορταριά: Αρκετά γραφικό μέρος. Μέτριες επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό, αλλά αρκετά κοσμικός προορισμός…

- Τρίκαλα Κορινθίας: Αρκετά γραφικό μέρος. Μέτριες επιλογές για διαμονή - φαγητό - ποτό…


Καμιά πρόταση από Καρπενήσι και πάνω? Υπενθυμίζω ότι το θέμα αφορά αξιόλογους χειμερινούς προορισμούς (άρα χιόνι), οι οποίοι να είναι ελαφρώς "κοσμικοί" (κοινώς, ούτε Αράχοβα, αλλά ούτε και ένα chalet στη μέση του πουθενά).

Για να είναι καλός ένας προορισμός πρέπει να έχει και μια καλή τοποθεσία για κατασκήνωση. Για το οποίο δεν γράφετε τίποτα.

Άλλο ψάχνει ο θείος.
Που να πάει κατασκήνωση ξέρει.
Που να πάει το κορίτσι δε ξέρει

Sent from my Redmi Note 9 Pro using Tapatalk

Καταλαβαίνω τι ψάχνεις.
Το Πήλιο είναι μια χαρά. Αλλά εγώ προτιμώ την άλλη μεριά, στο Αιγαίο. Πχ Τσαγκσράδα, Κισσό, Ζαγορά. Είναι όμως κάπως απλωτά τα χωριά του Πηλίου.
Για βόρεια το Μέτσοβο με το διπλανό Ανήλιο είναι ένα μέρος που μαζεύει κόσμο χειμώνα καλοκαίρι. Το νέο χιονοδρομικό στο Ανήλιο βοήθησε κι αυτό.
Και υπάρχει φυσικά και η Αράχωβα της Μακεδονίας, ο Άγιος Αθανάσιος στο Καϊμακτσαλάν.
Και νομίζω κάπου εδώ τελειώνουν τα ημικοσμικά μέρη στα ορεινά. Δες και τις παλιές προτάσεις.
Πάντως όπως το βλέπω στη τωρινή συγκυρία δύσκολα θα πάμε κάπου

Sent from my Redmi Note 9 Pro using Tapatalk

pankan έγραψε: Άλλο ψάχνει ο θείος. Που να πάει κατασκήνωση ξέρει. Που να πάει το κορίτσι δε ξέρει

Το Μέτσοβο το έχω ήδη επισκεφθεί και ξέχασα να το αναφέρω στην ανανεωμένη λίστα...

Το Πήλιο το έχω γυρίσει και όντως τα μέρη που αναφέρεις είναι γραφικά, αλλά όχι για χειμερινή διαμονή (τουλάχιστον με βάση τα κριτήριά μου)...

Για τον Άγιο Αθανάσιο στο Καϊμακτσαλάν, δεν το ήξερα. Θα το ψάξω...

Μου είπαν επίσης, για: Βάλια Κάλντα / Βοβούσα, Λιτόχωρο, Πάπιγκο, Τσεπέλοβο. Καμιά γνώμη γι αυτά?

Λοιπόν ένα ένα
Στη Βοβούσα τη βγάζω από 15 μέρες μέχρι ένα μήνα κάθε καλοκαίρι και σίγουρα δεν είναι αυτό που θέλεις. Στο χωριό δε θα βρεις ούτε τσιγάρα.
Μπορεί να ακούς Λιτόχωρο και να σκέφτεσαι Όλυμπο, αλλά η κωμόπολη είναι στο κάμπο δυο βήματα από τη θάλασσα
Στο Παπιγκο πάω πολλά χρόνια και έχει αλλάξει πάρα πολύ. Θα βρεις καφέ (που κάποτε ήταν δύσκολος), θα βρεις ακόμη και πούρα. Θα βρεις όμορφους ξενώνες για ύπνο αλλά εγώ που βρέθηκα εκεί πριν δυο χρόνια δυσκολεύτηκα να βρω φαΐ. Μετά από μεγάλη αναμονή στο μαγαζί που διαλέξαμε (από τα λίγα) στο Μεγάλο Πάπιγκο, καταλήξαμε για φαΐ στο Μικρό Πάπιγκο (στο Δία) που μου φάνηκε το μόνο σίγουρο μέρος για φαΐ.
Το Τσεπελοβο μεγαλύτερο μέρος αλλά τελευταία φορά πήγα πριν 10 χρόνια και δεν ξέρω τι γίνεται. Είχαμε κλείσει ένα ολόκληρο σπίτι με σκαλιστα ταβάνια κλπ. Υπήρχαν κάποιες ταβέρνες και τις απόκριες ανάβουν μια τεράστια φωτιά
Γενικά όλο το Ζαγόρι είναι όμορφο. Να μη τα πιάσω χωριό χωριό. Για μένα ένα από τα τρία ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα. Αλλά ίσως με λιγότερη κίνηση από αυτή που ψάχνεις. Πχ δε νομίζω ότι υπάρχει χωριό με κάποια περατσάδα που νομίζω ότι τη ψάχνεις (τόσο όσο)
Αυτά
Νομίζω ότι τα Καλάβρυτα είναι αυτό που ψάχνεις. Αρκετές υποδομές, λιγότερος κόσμος από την Αραχωβα και περισσότερος από τη Δημητσάνα.

Sent from my Redmi Note 9 Pro using Tapatalk

pankan έγραψε: ...Στη Βοβούσα τη βγάζω από 15 μέρες μέχρι ένα μήνα κάθε καλοκαίρι και σίγουρα δεν είναι αυτό που θέλεις. Στο χωριό δε θα βρεις ούτε τσιγάρα.

Ok, το αποκλείω, λοιπόν...

pankan έγραψε: ...Μπορεί να ακούς Λιτόχωρο και να σκέφτεσαι Όλυμπο, αλλά η κωμόπολη είναι στο κάμπο δυο βήματα από τη θάλασσα.

Ok, το αποκλείω, λοιπόν...

pankan έγραψε: Στο Παπιγκο πάω πολλά χρόνια και έχει αλλάξει πάρα πολύ. Θα βρεις καφέ (που κάποτε ήταν δύσκολος), θα βρεις ακόμη και πούρα. Θα βρεις όμορφους ξενώνες για ύπνο αλλά εγώ που βρέθηκα εκεί πριν δυο χρόνια δυσκολεύτηκα να βρω φαΐ. Μετά από μεγάλη αναμονή στο μαγαζί που διαλέξαμε (από τα λίγα) στο Μεγάλο Πάπιγκο, καταλήξαμε για φαΐ στο Μικρό Πάπιγκο (στο Δία) που μου φάνηκε το μόνο σίγουρο μέρος για φαΐ.

Δεν το απορρίπτω, αλλά μάλλον δεν θα είναι και η 1η μου επιλογή...

pankan έγραψε: Το Τσεπελοβο μεγαλύτερο μέρος αλλά τελευταία φορά πήγα πριν 10 χρόνια και δεν ξέρω τι γίνεται. Είχαμε κλείσει ένα ολόκληρο σπίτι με σκαλιστα ταβάνια κλπ. Υπήρχαν κάποιες ταβέρνες και τις απόκριες ανάβουν μια τεράστια φωτιά
Γενικά όλο το Ζαγόρι είναι όμορφο. Να μη τα πιάσω χωριό χωριό. Για μένα ένα από τα τρία ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα. Αλλά ίσως με λιγότερη κίνηση από αυτή που ψάχνεις. Πχ δε νομίζω ότι υπάρχει χωριό με κάποια περατσάδα που νομίζω ότι τη ψάχνεις (τόσο όσο)

Υπό σκέψη, λοιπόν...

pankan έγραψε: ...Νομίζω ότι τα Καλάβρυτα είναι αυτό που ψάχνεις. Αρκετές υποδομές, λιγότερος κόσμος από την Αραχωβα και περισσότερος από τη Δημητσάνα.

Ναι, αλλά έχω ήδη πάει 2 φορές...

pankan έγραψε: ...Για μένα ένα από τα τρία ομορφότερα μέρη στην Ελλάδα.

Για πες και τα άλλα 2...

Ωραίος κοντινός προορισμός είναι τα χωριά του Πάρνωνα στην Κυνουρία, βόρεια και νότια. Αρκεί να έχεις διάθεση να κινηθείς λίγο μεταξύ τους γιατί σε κανένα δεν θα βρεις ταπανταόλα. Ενδεχομένως δηλαδή αλλού να μείνεις, αλλού να φας, αλλού να πας για ποτό (αν και μάλλον αυτό πρέπει να το ψάξεις πολύ για να το βρεις).

Υπάρχουν χωριά με κάποια υποδομή φιλοξενίας και υπάρχουν επίσης χωριά φαντάσματα, όπου ο χρόνος έχει σταματήσει κανονικά στο κάποτε. Ενδεικτικά αναφέρω στην Βόρεια Κυνουρία την Καστάνιτσα (με κάποια καλή υποδομή διαμονής και φαγητού) και τον εκπληκτικό Πραστό που είναι περίπου ακατοίκητος. Τα Τζίτζινα (στο χάρτη θα τα βρεις ως Πολύδροσο) που έχουν και διαμονή και μπακαλοταβέρνα για εκπληκτικό φαγητό, τις Καρυές, τον Πλάτανο που έχει τρεχούμενα νερά, με αφροδισιακές ιδιότητες κατά τους παππούδες του χωριού, τις Καρυές και το κεφαλοχώρι Άγιο Πέτρο κοντά στο μοναστήρι της Μαλεβής.

Στη Νότια Κυνουρία βασιλιάς είναι ο Κοσμάς, πάνω από το Λεωνίδιο, με υποδομή πλέον καλή και για διαμονή και για εστίαση, ο έρημος συνήθως Άγιος Βασίλης και το Παλαιοχώρι, τα Πελετά, πιο κάτω το Μάρι και πάει λέγοντας.

Παρακολουθώ χωμάτινους αγώνες Rally τα τελευταία 20 χρόνια, έχω "οργώσει" τα βουνά της Στερεάς και της βόρειας Πελοποννήσου και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πραγματικά καταπληκτικά μέρη, για ατελείωτες χειμερινές εξορμήσεις. Και φυσικά, όχι μόνον εκεί...

Το θέμα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μερών αυτών, "απαιτεί" ένα 4x4, ώστε το χιόνι (όταν δεν είναι υπερβολικό) να μην αποτελεί εμπόδιο στις όποιες μετακινήσεις (είτε για λόγους σίτισης, είτε για λόγους επίσκεψης παραπλήσιων μερών).

Και κάπου εδώ, αρχίζει το πρόβλημα (μου), καθότι θέλω οπωσδήποτε χιόνι μεν, αλλά δεν διαθέτω 4x4 δε. Πέραν αυτού, το αυτοκίνητο που διαθέτω για εκδρομές, δεν μπορεί να φορέσει ούτε αλυσίδες (παρά μόνον "κουβέρτες"), καθότι είναι sport και διαθέτει μεγάλα ζαντολάστιχα (μαμά, όχι καγκουρο-αναβάθμιση), τα οποία έχουν ελάχιστο περιθώριο από τους θόλους.

Αυτός είναι και ο βασικότατος λόγος, για τον οποίο αναζητώ μέρη (όπως το Μέτσοβο και τα Καλάβρυτα, στα οποία, όμως, έχω ήδη πάει), όπου λόγω σχετικής (όχι υπερβολικής) "κοσμικότητας", οι δρόμοι είναι "καθαροί" (και ιδίως εάν εκεί κοντά υφίσταται χιονοδρομικό κέντρο) και τα όποια εστιατόρια ή καφέ είναι "προσβάσιμα" με τα πόδια.

Άρα, φτάνεις στο κατάλυμα, παρκάρεις το αυτοκίνητο για 3 - 4 μέρες και δεν πονοκεφαλιάζεις για το που και πως θα πας να φας ή να πιεις ένα καφέ, δεδομένου του χιονιού...