ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ παιδιά, θα ήθελα πληροφορίες για σαμοθράκη όπου θα πάω φέτος για πρωτη φορά.

Είμαι κατά του ελεύθερου καθώς επιβαρύνει τη φύση και θα ήθελα να μου προτείνει όποιος έχει ξαναπάει κάποιο από τα οργανωμένα.

Εχω ακούσει ότι υπάρχει ένα "ημιελεύθερο" εκεί;.

¨Οποιος θέλει να με βρεί και στο ΦΜΠ Aggelos Tsiftsis,

Καλησπέρα.

Για τη Σαμοθράκη έχω να σου προτείνω τα εξής.
Πήγαμε πριν κάνουμε παιδιά, δλδ πριν από 5 χρόνια. Μείναμε στο οργανωμένο και όχι στο ημιελευθερο μιας και δεν μας γέμισε το μάτι από θέμα καθαριότητας. (θα προτιμούσα ελεύθερο στις βαθρες...)
Αν θες νταβαντουρι με παρεουλες πήγανε εκεί, αν θες ησυχία στο οργανωμένο. Από εκεί και πέρα το νησί είναι εναλλακτικό και υπέροχο. Να φάτε κατσικακι σε κάθε εκδοχή και απαραίτητα να κολυμπησετε στις βαθρες.
Αν περιμένετε οργανωμένα πράγματα κτλ θα απογοητευτειτε.

Οι ντόπιοι δε γουστάρουν το ελεύθερο γιατί τα προηγούμενα χρόνια το πράγμα είχε ξεφύγει. Το νησί είχε γίνει μια χωματερή με χαρτιά τουαλέτας και χιλιάδες μαστουρωμενους/χαπακωμενους τύπους να κάνουν ότι μπορείς να φανταστείς...

Σε γενικές γραμμές τη Σαμοθράκη τη λατρεψαμε. Όταν μεγαλώσουν λίγο τα μικρά θα ξαναπάμε.

Χρειάζεται αυτοκίνητο μιας και είναι μεγάλη και με δυσβατους δρόμους.


Στάλθηκε από το E5533 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

υπαρχει το οργανωμενο καμπινγκ,και το ημιελευθερο με σχεδον μηδενικες παροχες.ειναι απλα ενα περιφραγμενος χωρος μεσα στο δασος,με ενα μινι μαρκετ που εχει τα βασικα(γαλα,τυροπιτες) κ.τ.λ.δεν υπαρχει ρευμα,και οι ντουζιερες επι το πλειστον ειναι εξωτερικες.ετοιμασου για πολυ κρυυυαααααα μπανιααααααα.ως επι το πλειστον εχει μονο νεολαια μεσα ,αρκετουτσικη φασαρια(εκτος αν στησεις στον τεταρτο τομεα που ειναι αρκετα μακρια απο την πυλη αλλα με πολυ ησυχια).στον τριτο και τεταρτο τομεα η σκια ειναι φανταστικη.ψαχνεις να βρεις τον ηλιο.η θαλασσα μπροστα εχει κοτρωνες και δεν κανεις ευκολα μπανιο.αλλα στο 10λεπτο με τα ποδια εχει παραλια με μπιτσομπαρο.το νησι το γυρισαμε ολο με ποδηλατα(παρεα 4 ατομα),και οι αποστασεις δεν ειναι τρομακτικες.αν δεν υπαρχει αυτοκινητο εχει και λεωφορειο της γραμμης με τακτα δρομολογια σχεδον καθε 45 λεπτα.σιγουρα το αμαξι ειναι μεγαλη ευκολια,αλλα το ποσο που ζητανε να το περασουν απεναντι απο αλεξανδρουπολη ειναι τραγικο(55 ευρω ηταν τοτε).οι βαθρες δεν ειναι πολυ μακρια απο τα καμπινγκ.το λατρεψαμε το νησι με το απιστευτο φαγητο,τις υπεροχες βαθρες και την γλυκια ταλαιπωρια που φαγαμε.ειτε θα το αγαπησεις και θα ξαναπηγαινεις συχνα η θα το μισησεις και δεν θα θελεις να ξαναπατησεις.μεση λυση δεν υπαρχει.ειναι κατι το τελειως διαφορετικο.καλα να περασεις!!!!

Αντιγράφω από εδώ www.hellaspath.gr/index.php?p=2&m=1&mntid=52
Κείμενο 14 χρόνων, αλλά δεν νομίζω να έχει αλλάξει κάτι

---

Μιάς και όποιος βρεθεί στη Σαμοθράκη θα συνδυάσει την ανάβαση του βουνού με κάποιας μορφής τουρισμό, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να προσθέσω κάποιες πληροφορίες για το νησί.
Το νησί είναι χωρισμένο από το βουνό σε μια εύφορη και καλλιεργημένη ΝΔ πλευρά και μιά δασωμένη και άγρια ΒΑ. Οι κυριώτεροι οικισμοί του νησιού που ενδιαφέρουν τον τουρίστα είναι η Καμαριώτισα που είναι το λιμάνι στο δυτικότερο άκρο του νησιού, η Χώρα που βρίσκεται 5 χλμ από την Καμαριώτισα στο εσωτερικό του νησιού, τα Θέρμα με τα πλατάνια και την πολύ κίνηση λίγο πιό μέσα από την βόρεια ακτή του νησιού και ο Προφήτης Ηλίας στα ΝΑ ορεινά με τις ταβέρνες του. Άλλοι σημαντικοί οικισμοί είναι το Λάκκωμα, τα Αλώνια και ο Ξηροπόταμος.
Σημαντικός είναι ο αρχαιολογικός χώρος στα βόρεια του νησιού. Πολύ γνωστό είναι το άγαλμα της Νίκης που βρέθηκε εδώ και βρίσκεται στο Λούβρο.
Το νησί είναι γνωστό για τα ρέματά του που έχουν πολύ νερό όλο το χρόνο και σχηματίζουν βάθρες. Οι πιό γνωστές είναι οι βάθρες στο ρέμα του Φονιά στα βόρεια μετά τα camping, και η Γριά βάθρα πάνω από τα Θέρμα. Και οι δύο περιοχές κατακλύζονται από κόσμο. Προτιμήστε λιγότερο πολυσύχναστες περιοχές όπως το φαράγγι του Ξηροποτάμου που προσεγγίζεται από το χωριό Ξηροπόταμος και άλλες που θα μάθετε ρωτόντας τους ντόπιους.
Το Φεγγάρι είναι το μεγαλύτερο βουνό στα ελληνικά νησιά (εκτός Κρήτης) και είναι εξαιρετικά άγριο. Υπάρχουν διάφορες πεζοπορικές διαδρομές και δύσκολες καταβάσεις φαραγγιών. Δεν εντοπίσαμε αναρριχητικές διαδρομές ούτε ψηλές ορθοπλαγιές αν και το νησί είναι κατάσπαρτο με βράχια μικρού και μεσαίου ύψους. Στο παρελθόν το νησί είχε δεχθεί την επίσκεψη Θεσσαλονικιών αναρριχητών με άγνωστα σε εμάς αποτελέσματα. Σε διαφημιστικές φωτογρφίες ενός από τα καραβάκια που κάνουν το γύρο του νησιού εντοπίσαμε ανθρώπους με αναρριχητικά κράνη στον καταρράκτη Κρεμαστό που βρίσκεται στην απρόσιτη μεριά του νησιού.
Το νησί δεν έχει πολλές καλές παραλίες. Οι καλύτερες είναι η Παχιά Άμμος στα νότια και οι Κήποι με μαύρο βότσαλο στα ανατολικά, στις δύο άκρες του δρόμου που (σχεδόν) κάνει το γύρο του νησιού. Τα χιλιόμετρα για να τις προσεγγίσεις είναι πολλά. Οι υπόλοιπες ακτές του νησιού είναι εξαιρετικά βραχώδεις χωρίς να είναι απαγορευτικές, ειδικά αν βαριέται κανείς τις διαδρομές.
Για διαμονή εκτός από πλήθος ξενοδοχείων και δωματίων σκορπισμένων σε όλο το νησί υπάρχουν και δύο δημοτικά camping λίγο μετά το λιμάνι των Θέρμων στη βόρεια ακτή του νησιού. Το πρώτο είναι το λεγόμενο ελεύθερο camping με 20 στρέμματα πυκνού δάσους για να κατασκηνώσετε όπου βρείτε. Είναι δίπλα στη θάλασσα έχει κρύο νερό και τουαλέτες. Δύο χλμ πιο κάτω βρίσκεται το οργανωμένο camping που προσφέρει ότι κάθε άλλο camping στην Ελλάδα. Βρίσκεται επίσης πάνω στη θάλασσα και έχει μπόλικη σκιά και ζεστό νερό.
Στο φαγητό η επιλογή είναι μονόδρομος. Κατσίκι. Όπως και να το βρείτε μαγειρεμένο, στη σούβλα, στο φούρνο, γεμιστό, στη λαδόκολλα, θα είναι μάλλον το καλυτερο και σίγουρα το αγνότερο που έχετε φάει. Το νησί έχει πολλές ταβέρνες. Εμείς βρήκαμε το καλύτερο κατσίκι στην ταβέρνα Βράχος στον Προφήτη Ηλία. Πέντε σούβλες σε 2 ώρες δεν είναι τυχαίο πράγμα. Η ποιότητα του φαγητού συμπληρωνόταν από το χαμόγελο, την εξυπηρέτηση (σε ένα μαγαζί γεμάτο έτρεξαν να μας βρουν τραπέζι να κάτσουμε) και το εξαιρετικό γλυκάκι. Και οι υπόλοιπες ταβέρνες του Προφήτη Ηλία ακολουθούν από κοντά. Αντίθετα σας προτείνουμε να αποφύγετε με κάθε τρόπο την ταβέρνα που βρίσκεται στην εκκλησία του Σωτήρα πάνω από τη Χώρα. Βρίσκεται ακριβώς στο τέρμα της κατάβασης από το βουνό και την επισκεφθήκαμε την επόμενη μέρα. Σε ένα μεγάλο μαγαζί με τα μισά τραπέζια άδεια, «το αφεντικό» δεν μας επέτρεψε να κάτσουμε πουθενά αλλού εκτός από ακριβώς μπροστά στη τουαλέτα γιατί είμασταν μόνο ένα ζευγάρι και τα ελεύθερα τραπέζια του ήταν για 4 άτομα. Δεν πειράζει. Εμείς φύγαμε και σας προτείνουμε να μη πάτε καθόλου. Αφήστε τον να τα 'κονομήσει από άλλους. Πείτε το και στους φίλους σας.

Για όλα τα παραπάνω (τα χωριά, τις βάθρες, το βουνό, τα φαράγγια, τις πεζοπορικές διαδρομές, τις παραλίες, τα αρχαία, τα δωμάτια, τα camping, τις ταβέρνες, κά) δεν θα βρείτε πουθενά καμμιά πληροφορία ελεύθερα διαθέσιμη. Κανένα έντυπο που να σας καθοδηγεί. Μόνο τα διαφημιστικά φυλλάδια από τα καραβάκια που κάνουν το γύρο του νησιού. Ο Δήμος δεν έχει φροντίσει να βάλει κάπου ένα χάρτη για να βρίσκει κανείς που είναι τι, ούτε να μοιράσει στο κόσμο που έρχεται στο νησί κάποιο ενημερωτικό φυλλάδιο. Το μόνο φυλλάδιο που πήρε το μάτι μας ήταν ένα φτωχο τετρασέλιδο που έδινε κάποιες ελάχιστες πληροφορίες και αντί να μοιράζεται ελεύθερα στους επισκέπτες του νησιού πουλιόταν στο δημοτικό camping προς 1 ευρώ. Οι μόνοι ελεύθεροι χρέωσης χάρτες στον νησί ήταν τυπωμένοι στις χαρτοπετσέτες και τα τραπεζομάντηλα των ταβερνών. Η κατάσταση σε επίπεδο πληροφόρησης είναι επιεικώς απαράδεκτη. Εμείς καταλάβαμε την ύπαρξη διαφόρων πεζοπορικών διαδρομών στο νησί από το πρόγραμμα του τοπικού ορειβατικού συλλόγου που βρήκαμε κολλημένο σε κάποιο πίνακα ανακοινώσεων. Σε ένα μέρος που όλος ο κόσμος το επισκέπτεται για να γνωρίσει τη πλούσια φύση του, οι τοπικές αρχές δεν δίνουν την παραμικρή διέξοδο πέρα από αυτά που θα ανακαλύψει ο καθένας μόνος του. Για να μη προχωρήσω παραπέρα και μιλήσω για πράγματα από άλλο πλανήτη όπως για συντήρηση και σήμανση των μονοπατιών, άνοιγμα καινούργιων μονοπατιών, ανάδειξη εναλλακτικών δραστηριοτήτων, κά. Τουριστική υποδομή δεν είναι μόνο τα δωμάτια και οι ταβέρνες. Οι δημοτικές αρχές στις οποίες ανήκει η ευθύνη για τη προβολή του νησιού πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει και να δίνεις για να πάρεις.

Και κλείνω την παρουσίαση της Σαμοθράκης με το πρόβλημα της κατσίκας. Η αδέσποτη κατσίκα είναι πανταχού παρούσα στο νησί. Δίνεται η εντύπωση στον επισκέπτη ότι δεν υπάρχουν κοπάδια ούτε στάνες. Υπάρχουν μόνο ζώα τα οποία κυκλοφορούν ελεύθερα όλες τις ώρες της μέρας ή της νύχτας σε όλο το νησί. Κινδυνεύεις ανα πάσα στιγμή να πέσεις με το αυτοκίνητο ή τη μοτοσυκλέτα πάνω σε κάποιο από τις χιλιάδες ζώα που κυκλοφορούν. Οι προειδοποιητικές ταμπέλες δεν βοηθούν να αποφύγεις ένα τρομαγμένο ζώο που πετάγεται ξαφνικά στη μέση του δρόμου. Αν κάνεις το λάθος να αφήσεις το αυτοκίνητο στη σκιά κάποιου δέντρου είναι πολύ πιθανό να το βρείς ποδοπατημένο απο τις κατσίκες που ανεβαίνουν για να φτάσουν στα απρόσιτα σημεία των δέντρων. Αλλά το χειρότερο δεν είναι ή ενόχληση που προκαλούν στους ανθρώπους. Το χειρότερο είναι ότι η ελευθερη εκτροφή της κατσίκας έχει οδηγήσει το νησί στα πρόθυρα οικολογικής καταστροφής. Η ανανέωση του μοναδικού δάσους βελανιδιάς στις βόρειες πλαγιές του βουνού είναι ανύπαρκτη και το δάσος γερνάει ανεπανόρθωτα. Ανεβαίνοντας στο βουνό εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι δεν υπάρχει ούτε ένα νέο δένδρο. Καμμία βλαστηση στο υπερβασκημένο έδαφος κάτω από τις βελανιδιές. Αλλά και χωρίς να ανέβει κανείς στο βουνό ευκολα εντοπίζει τα γυμνά από τη βόσκηση εδάφη στα χαμηλά και τα αυλάκια της διαύρωσης που αρχίζει. Εντύπωση έκαναν οι λάσπες που κατέβασε η βροχή του Αυγούστου από τα γυμνά υπερβοσκημένα εδάφη. Εντυπωσιάζουν σε όλο το νησί τα «κουρέματα» των θάμνων που πρόλαβαν να μεγαλώσουν, σε παράξενα σχήματα από τις κατσίκες. Και φυσικά δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτός ο τρόπος βόσκησης είναι πατροπαράδοτος. Αν ήταν, πολύ απλά δεν θα υπήρχε το δάσος. Η απάντηση είναι ότι η μεγάλη αυτή οικολογική καταστροφή οφείλεται αποκλειστικά σε κάποιους τοπικούς επιβήτορες οι οποίοι βρήκαν την ευκαιρία να «'κονομήσουν» χωρίς πολύ κόπο (ίσως και από τις κοινοτικές επιδοτήσεις), σε βάρος της κοινωνίας, και με την ανοχή των τοπικών αρχών (Δήμος, Δασαρχείο). Στο νησί μας μίλησαν για ανθρώπους που είναι όλη μέρα στο καφενείο και θεωρούνται κτηνοτρόφοι, για δημόσιους υπαλλήλους διορισμένους στο νησί που έχουν κατσίκες, ακόμη και για ανθρώπους που δε μένουν στο νησί αλλά που έχουν εδώ αδέσποτες κατσίκες. Πρέπει να γίνει γρήγορα κάτι γιατί το νησί δίνει την εικόνα της επικείμενης οικολογικής καταστροφής. Οι κατσίκες πρέπει να περιοριστούν σε κοπάδια που θα συνοδεύονται από βοσκούς. Οι περιοχές βόσκησης πρέπει να ορίζονται έτσι ώστε να δίνεται η ευκαιρία σε διάφορες περιοχές να ανακάμπτουν. Μπορεί να ακούστεί προκλητικό στα καφενεία της Σαμοθράκης, αλλά θα πρέπει να οριστεί ο ανώτατος αριθμός ζώων που μπορεί να αντέξει το νησί.
Γιατί είναι ένας όμορφος τόπος και πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει και στο μέλλον.