Εγώ συνήθως κάνω το ακριβώς αντίθετο. Δεν καρφώνω, αλλά δένω γύρω-γύρω σε κανένα δέντρο τα σχοινάκια με τους εντατήρες. Και πάλι κάνα-δυο απ' αυτά, όχι κι όλα, Δεν μου έχει φύγει ποτέ, παρ' ότι την κρατάω στημένη το καλοκαίρι για πάνω από τρεις μήνες συνέχεια (τη μία μάλιστα πάνω σε τσιμεντένια βάση, οπότε έτσι κι αλλιώς είναι αδύνατον να την καρφώσω). Ενώ συχνά τη στήνω και το χειμώνα για διήμερα ή τριήμερα.
Βεβαίως κι αυτό σχετικό είναι. Όσες φορές έστησα στις Κυκλάδες Αύγουστο μήνα ή Σεπτέμβριο δεν διανοήθηκα να μην την καρφώσω, διότι φοβήθηκα πως θα την ψάχνω σε άλλο νησί. Πάντως περισσότερο από το ζήτημα του να φύγει η σκηνή είναι σημαντικό το κάρφωμα (και οι εντατήρες) για να μην σου προκληθούν σκισίματα, στρεβλώσεις του σκελετού ή άλλες τέτοιες ζημιές. Δηλαδή βασικό για τη διάρκεια ζωής της σκηνής. Ας όψεται όμως η τεμπελιά μου...
