Η παραπάνω δήλωση φυσικά δεν ισχύει.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ορειβατικών σκηνών έχουν κάλυμμα όπως όλες οι υπόλοιπες. Οι ελάχιστες ορειβατικές σκηνές μονού τοιχώματος, είναι πανάκριβες υπερελαφρές κατασκευές, για πολύ εξειδικευμένες χρήσεις. Και συνήθως η κάθε εταιρεία βγάζει μόνο ένα τέτοιο μοντέλο σκηνής. Δεν υπάρχει ζήτηση.

Μα φεύγοντας από το σημείο κατασκήνωση πάντα επαναφέρουμε έτσι κι αλλιώς το μέρος στην προηγούμενη κατάσταση. Και το κανάλι απορροής είναι εύκολο να το αποκαταστήσεις. Μιλάμε για λίγα λεπτά. Εγώ μαζεύω πάντα σε ένα κουβά το χώμα που έχω βγάλει από το χαντάκι και τον λάκκο της τουαλέτας, οπότε το πράγμα είναι ακόμα πιο εύκολο.

Αν βέβαια στήσω για δύο νύχτες, τότε δύσκολα θα σκαψω κανάλι. Συνήθως -αν το επιτρέπει η αρχιτεκτονική της σκηνής- δεν καρφώνω ούτε καν τα πασαλάκια (ξέρω κάνει κακό στη σκηνή, αλλά δε βαριέσαι...) σιγά μην φτιάξω και χαντάκι. Αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, νομίζω πως είναι πολύ χρήσιμη λύση.

Όχι μόνο για την προστασία του πατώματος του αντίσκηνου. Αλλά και για την αποφυγή λιμνάζοντων νερών στον χώρο σου. Με όλα τα συμπαρομαρτούντα: υγρασία, κουνούπια κ.λπ.

Φυσικά στις κατασκηνώσεις πολλών ημερών διαμορφώνω τον χώρο με μεγαλύτερη προσοχή. Τέντες, υποστρώματα, αυλή με πετρούλες, σχοινί για τα φίδια και τα τρωκτικά κ.λπ. Όταν έχεις χρόνο έχει και λίγο την πλάκα του όλο αυτό. Ξυπνάει μέσα σου ο "μάστορας" κι ο Μαγκάιβερ...

Αυτό που δεν ξέρω είναι τι επιβάρυνση μικροπεριβάλλον μπορεί να φέρνει το χαντάκι, αλλά υποθέτω όχι μεγαλύτερη από εκείνη που επιφέρει η ίδια η σκηνή. Εφ'όσον άλλωστε την αποκαθιστάς πριν αναχωρήσεις.

Πολύ καλά το κάνεις και μπράβο σου. Οι συντριπτικά περισσότεροι βέβαια δεν κουβαλάνε κουβά ούτε νοιάζονται αν σκονταφτουν στα χαντάκια τους οι επομενοι.
Στα χαντάκια που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα σε μια σύγχρονη σκηνή που έχει στηθεί στοιχειωδώς σωστά.

Ορθή η παρατήρηση, καθότι λόγω κεκτημένης ταχύτητας ήταν λάθος η διατύπωσή μου.

Επαναδιατυπώνω, αναφέροντας ότι: "Η συντριπτική πλειοψηφία των ορειβατικών σκηνών (και όχι μόνον) διαθέτουν ουσιαστικά ένα layer (το οποίο και φέρει αδιαβροχοποίηση), καθότι το δεύτερο είναι απλά σήτα".

Δεν ξέρω για άλλες περιπτώσεις, αλλά θα μιλήσω για την δική μου εμπειρία. Η αδιαβροχοποίηση είναι πολύ σημαντική για μέρη που πιάνει υγρασία και ξυπνάς το πρωί με το νερό να στάζει απο την οροφή της σκηνής σε σημεία που έχουν κάνει γούβες απο το νερό. Όσο και να τεντώνεις την σκηνή, κάπου θα το χάσεις με τον αέρα. Μου έχει τύχει με σκηνή που δεν είχε αδιαβροχοποίηση και ήταν δράμα. Ελβετικές Άλπεις, ντάλα καλοκαίρι. Οι διπλανοί μας με αδιαβροχοποίηση ήταν μια χαρά. Ταλαιπωρία, αλλά τελικά μου έμεινε μια ευχαριστη ανάμνηση. Σε εναν αρχάριο ή κάποιον που δε του αρέσουν οι ταλαιπωρίες, δεν νομίζω..

Εάν ένα οποιοδήποτε flysheet (εξωτερικό κάλυμμα) μιας οποιασδήποτε σκηνής το διαπερνά νερό, απλά συγκεντρωμένο στην εξωτερική επιφάνεια ("γούβα", άρα απειροελάχιστης πίεσης), τότε το flysheet είναι σουρωτήρι στην κυριολεξία (προφανέστατα λόγω φθοράς), άρα και η σκηνή για πέταμα!
Και αυτό διότι, ακόμη και μια σκηνή των 20€ με (πραγματική) αδιαβροχοποίηση των 100mm (που δεν υπάρχει, αλλά λέμε τώρα) να ήταν, 100mm συνεπάγεται πίεση νερού στήλης 10cm και όχι (μόνον) 1cm - 3cm που πιθανότατα να ήταν το ύψος (ή βάθος) νερού στην "γούβα"...

Στην δική σου την περίπτωση, όμως, ισχύει το εξής:
Συνεπώς, στο σημείο που δημιουργήθηκε η "γούβα" νερού, η εσωτερική επιφάνεια του flysheet ήταν (σαφέστατα) λιγότερο "ζεστή" από την υπόλοιπη επιφάνεια. Άρα, στο συγκεκριμένο σημείο η υγροποίηση (του εσωτερικού, θερμού αέρα) ήταν εντονότερη και σε συνάρτηση με το εσωτερικό κοίλωμα της επιφάνειας (λόγω "γούβας"), έδινε την οπτική εικόνα του ότι σε εκείνο το σημείο το flysheet στερούνταν αδιαβροχοποίησης, άρα και "έμπαζε".

Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να πήγες Ελβετικές Άλπεις με φθαρμένη ή τρύπια σκηνή, οπότε εκεί η επιστήμη σηκώνει τα... πόδια ψηλά!

George.. Υποψιάζομαι ότι μπορούσες να πεις το ίδιο πράγμα διαφορετικά, αλλά μπήκες στο πειρασμό επειδή νομίζεις ότι "είδα φως και μπήκα"..

Τότε λοιπόν, θα ήμουν δεν θα ήμουν 17 - 18 χρονών και ήξερα απο τίποτα ως ελάχιστα για σκηνές. Δεν ήταν βέβαια των 20€ και τρύπια όπως λες αλλά ούτε είχε διπλή προστασία και αδιαβροχοποίηση. Μετά το συγκεκριμένο περιστατικό είχα δοκιμάσει διάφορα αδιάβροχα πανιά με λίγο νεράκι (μετρημένο) για να δώ αν στάζουν και πως συμπεριφέρονται. Σε φτηνό πανί απο παλιά σκηνή έσταζε (το φαινόμενο της υγροποίησης) συγκρατώντας την ίδια ποσότητα νερού απο πάνω (με ελάχιστες διακυμάνσεις). Σε ενα άλλο ύφασμα ενισχυμένο με σπρέι αδιαβροχοποίησης το φαινόμενο αυτό εμφανιζόταν σε πολύ μικρότερο βαθμό, συγκρατώντας, φυσικά, πάλι την ίδια ακριβώς ποσότητα νερού.
Φυσικά, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν το νήμα εφόσον δε μιλάμε για τις ίδιες συνθήκες (Άλπεις, νησιά κλ.π).
Αν θες, αναλύουμε το φαινόμενο αυτό, κι όχι αν η επιστήμη ή κάποιος άλλος σηκώνει τα πόδια του ψηλά..

ΥΓ. Όταν λες απειροελάχιστη πίεση νερού σε περίπτωση γούβας εννοείς ότι σε περίπτωση βροχής ή ακόμα και όταν ψιχαλίζει, δεν υπάρχει αυτή η πίεση;

Ειλικρινά δεν κατάλαβα τα σχόλιά σου, γι αυτό και ανταπαντάω γενικά…

1. Πάρα πολλοί πιστεύουν ότι όταν μία οποιαδήποτε σκηνή διαθέτει 2 layers και το εσωτερικό δεν είναι σήτα (mesh), αλλά "συμπαγές", τότε έχουν “διπλή προστασία” - αδιαβροχοποίηση. ΛΑΘΟΣ και μάλιστα ΜΕΓΑ!

Ακόμη και στις σκηνές, οι οποίες διαθέτουν 2 layers και το εσωτερικό (inner) δείχνει (γιατί δεν είναι) “συμπαγές” (άρα όχι σήτα), την (άνω) αδιαβροχοποίηση την φέρει ΠΑΝΤΑ και ΜΟΝΟ το εξωτερικό layer!!! Τέλος…

- Και τότε γιατί υπάρχουν σκηνές 2 layers, όπου το εσωτερικό (inner) είναι “συμπαγές” και όχι σήτα (mesh)?
-> Διότι έτσι επιτυγχάνεται η μέγιστη δυνατή μείωση ρεύματος (παγωμένου) αέρα εντός της σκηνής.
- Και τότε γιατί όλες οι χειμερινές σκηνές δεν διαθέτουν 2 layers, όπου το εσωτερικό (inner) να είναι “συμπαγές” και όχι σήτα (mesh)?
-> Διότι έτσι αυξάνεται το συνολικό βάρος της σκηνής και η πλειοψηφία των χειμερινών σκηνών κατασκευάζεται με δεδομένο την μεταφορά τους (backpack @ climbing) και όχι με δεδομένο την μεταφορά με αυτοκίνητο και το στήσιμο στην λίμνη Πλαστήρα καταχείμωνο.
- Ναι, αλλά εάν φθαρεί - τρυπήσει (ελάχιστα) το εξωτερικό κάλυμμα (fly sheet) και το εσωτερικό είναι “συμπαγές” (άρα όχι σήτα) και υπό κλίση, δεν θα γλυτώσω την σταγόνα (από την τρύπα) στο κεφάλι?
-> Θα γλιτώσεις την συγκεκριμένη σταγόνα από την συγκεκριμένη τρυπίτσα μεν, αλλά πλέον η υγροποίηση θα υφίσταται στο εσωτερικό κάλυμμα, με ότι αυτό αρνητικά θα συνεπάγεται δε.

2. Το παράδειγμα που ανέφερες με τις διάφορες εξωτερικές επιφάνειες (fly-sheet) σκηνών, δεν το κατανόησα. Θα σου αναφέρω, λοιπόν, γενικά τα εξείς:

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα καινούργιο (το τονίζω) εξωτερικό κάλυμμα (fly-sheet) σκηνής, το οποίο όντως φέρει αδιαβροχοποίηση της τάξεως των 1000mm.

- Θεωρητικά, τι συνεπάγεται αυτό?
-> Ότι εάν το τοποθετήσουμε σε μία κατασκευή η οποία του δίνει το σχήμα “πισίνας” και την γεμίσουμε με νερό ύψους 1m (=1000mm), τότε από κάτω δεν πρέπει να το διαπεράσει ούτε μία σταγόνα!
- Και εάν το διαπεράσει νερό άμεσα?
-> Τότε και εφόσον αναφερόμαστε σε καινούριο κάλυμμα (fly-sheet) σκηνής, είτε είναι ελαττωματικό εκ κατασκευής, είτε δεν φέρει όντως αδιαβροχοποίηση της τάξεως των 1000mm!
- Και εάν το διαπεράσει νερό, μετά από (σχετικά σεβαστό) χρονικό διάστημα?
-> Πρακτικά, αυτό θα γίνει! Διότι ο εκάστοτε κατασκευαστής, όταν εξάγει την τιμή της αδιαβροχοποίησης, λαμβάνει μεν υπόψη του την κάθετη δύναμη στήλης νερού (άρα και της εκάστοτε σταγόνας που πέφτει), αλλά όχι παρατεταμένα και επί του ίδιου ακριβώς σημείου.

3. Το ακριβώς αντίθετο! Μία σταγόνα νερού, λόγω βαρύτητας, μπορεί να ασκήσει πολύ μεγαλύτερη πίεση στην εξωτερική επιφάνεια (fly-sheet) σκηνής, απ’ ότι μία “γούβα” νερού, βάθους 2cm – 3cm…

Σωστά τα παραπάνω


Δεν κατάλαβα τι θέλει να πει ο ποιητής, να ξεκαθαρίσω μόνο ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των ορειβατικών σκηνών το εσωτερικό είναι συμπαγές ύφασμα και όχι σίτα. Σε κάποιες υπάρχει ένα κομμάτι σίτα και σε κάποιες άλλες υπάρχει κομμάτι σίτας που καλύπτεται προαιρετικά από ύφασμα με φερμουάρ.
Αδιαφορώντας προφανώς για το (έτσι κι αλλιώς χαμηλό) βάρος, που τις περισσότερες φορές είναι δευτερεύον μπροστά στη ζέστη στο εσωτερικό της σκηνής.
Στις ορειβατικές σκηνές, οι σίτες (όταν υπάρχουν) βοηθουν στη κυκλοφορία του αέρα και την αποφυγή της υγροποίησης των υδρατμών στο εσωτερικό ύφασμα. Που στη περίπτωση των ορειβατικών σκηνών μπορεί να πάρει (η υγροποίηση) ακραίες μορφές. Πχ έξω να έχει ξαστεριά και μέσα στη σκηνή να χιονίζει κανονικά στη μούρη σου. Από τους υδρατμούς που πάγωσαν επάνω στο εσωτερικό ύφασμα και από το βάρος ή τη παραμικρή κίνηση της σκηνής, πέφτουν σαν χιονι. Και να πρέπει να σκεπάζεσαι με αδιάβροχα για να κοιμηθείς.

Κατά τα άλλα έχει απόλυτο δίκιο ο uncle george.
Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση το νερό από μια γούβα που δημιουργήθηκε στο κάλυμμα, να περάσει στο εσωτερικό της σκηνής. Ούτε στη χειρότερη σκηνή, ούτε στη μεγαλύτερη γούβα. Εκτός πια κι αν καταμεσής της γούβας υπάρχει ραφή, και η σκηνή δεν έχει αδιαβροχοποίηση ραφών της προκοπής. Βλέπε campus, terra, panda, κλπ.

Σε πιάνω αδιάβαστο εδώ! Και για του λόγου το αληθές, ρίξε μια ματιά σε Marmot και Mountain Hardwear , 2 εταιρίες των οποίων οι σκηνές θεωρούνται must για ανάβαση Ιμαλαΐων - Έβερεστ (κοινώς ορειβασία αναφοράς)...