Δεν ξέρω πραγματικά από που να ξεκινήσω. Είναι ένα θέμα που δεν νομίζω ότι υπάρχει απόλυτα το σωστό και το λάθος. Είναι η παιδεία μας που έχει πρόβλημα. Δεν μου αρέσει να μιλάω για τους άλλου, δεν φταίνε οι άλλοι μόνιμα. Είναι θέμα δικής μας παιδείας, όλων. Και αυτών που κάνουν ελεύθερο και αυτών που πάνε απλά για ένα μπάνιο.
Την παραλία την είχα επισκεφτεί πριν 3 χρόνια περίπου και ο λόγος που δεν έστησα εκεί, είναι το ότι ήταν πάρα πολλές σκηνές πολύ κοντά η μια στην άλλη.
Δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί που κάνουν ελεύθερο όχι γιατί τους αρέσει ή έχουν αυτή την κουλτούρα, αλλά απλά γιατί δεν θα δώσουν λεφτά για δωμάτιο. Είναι γιατί υπάρχουν και αυτοί που η «αίσθηση ελευθερίας» έχει να κάνει και με τους περιορισμούς. Πάω όπου θέλω, κάνω ότι θέλω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν και μου αρέσει να είμαι έτσι.
Εσύ, εγώ, οι υπόλοιποι που διαβάζουν το site, τι κάνουμε γι αυτό; Είπες σε αυτόν που είχε το σκυλί του να το μαζέψει γιατί ενοχλεί; Είπες σε αυτούς που αφήναν σκουπίδια να τα μαζέψουν; Είπες σε αυτόν που οδηγούσε στην ΛΕΑ ότι είναι καραγκιόζης; (κακώς λέω Καραγκιόζης, προσβάλω τον Καραγκιόζη). Είπες σε αυτόν που ανοίγει το παράθυρο από το αυτοκίνητο και πετάει σκουπίδια να τα μαζέψει; Δεν κατηγορώ εσένα, και εγώ δεν είπα τίποτα. Και εγώ δεν έκανα τίποτα. Λέω στα παιδιά μου τι είναι σωστό και τι λάθος (βάση των πιστεύω μου), αλλά τι παράδειγμα δίνω στα παιδιά μου με το να δείχνω την αγανάκτησή μου μόνο και να μην κάνω τίποτα; Πρέπει να γίνουμε «κακοί», πρέπει να γίνουμε γραφικοί κάποια στιγμή όλοι μας. Μας αρέσει να λέμε για τους άλλους και δεν κοιτάμε τι κάνουμε εμείς, ή τι κάνουμε εμείς για να σταματήσουμε τους άλλους.
Στην Λευκάδα φέτος, σε άλλη όχι τόσο γνωστή παραλία, είχαν πάει 4 αυτοκίνητα βαν με σκηνές, τραπέζια, καρέκλες, ψυγεία, ψησταριές και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, για 5 μέρες, με παιδιά και όταν έφυγαν (πήγαινα σε αυτή την παραλία σχεδόν κάθε μέρα) και όταν έφυγαν δεν υπήρχε τίποτα ΤΙΠΟΤΑ πίσω που να φανέρωνέ ότι ήταν εκεί. Έλληνες και αυτοί, με παιδιά και αυτοί, για μέρες. Οι υπόλοιποι που πηγαίναμε για μπάνιο το πρωί και φεύγαμε το βράδυ, όλο και κάτι αφήναμε πίσω……. (που λέει ο λόγος).
Λυπάμαι πολύ που το λέω, αλλά όχι, δεν τους νοιάζει όλους που κάνουν το «σπίτι» τους τουαλέτα. Δεν τους νοιάζει που θα αφήσουν τα σκουπίδια πίσω. Οι ίδιοι θα φωνάξουν μετά για το πόσο βρώμικη είναι μια παραλία και θα αναρωτιούνται που είναι ο δήμος να τα μαζέψει. Οι ίδιοι θα ενοχληθούν αν το σκυλί κάποιου άλλου γαυγίσει κ.ο.κ.
Δεν έχουμε σωτηρία σαν λαός. ΄Η θα μάθουμε τα παιδιά μας να έχουν πολιτισμό, με το δικό μας παράδειγμα, ή θα σκουπίζουμε τα σκουπίδια από την δική μας πόρτα στου διπλανού και να τον κρίνουμε μετά ότι είναι βρωμιάρης και δεν τα μαζεύει. Εμείς είμαστε πάντα σωστοί και όλοι οι άλλοι λάθος. Εμείς πρέπει να είμαστε ελεύθεροι χωρίς περιορισμούς, άσχετα αν η ελευθερία μας περιορίζει την ελευθερία του άλλου.
Γκρινιάζουμε για τις ξαπλώστρες και τις τιμές τους και όλες είναι γεμάτες. Δεν θέλουμε να πληρώνουμε, αλλά να υπάρχει και κάποιος που θα έχει βάλει τις ξαπλώστρες παράνομα κάπου, την ομπρέλα επίσης και να έρθει να πάρει την παραγγελία για τον freddo και αφού τον πιούμε, να έρθει να μαζέψει και τα σκουπίδια μας.
Συγνώμη για την τυχών επιθετικότητα μου, αλλά πίστεψε με δεν είναι στο πρόσωπό σου, είναι στο δικό μου πρόσωπο που γράφω εδώ και λέω αυτά που πιστεύω, αλλά δεν έχω το κουράγιο, την όρεξη, την διάθεση να τσακωθώ όταν βλέπω όλα αυτά που προανέφερα.
Εν κατακλείδι, μήπως είμαι, είμαστε, κριτές του καναπέ; Μήπως θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο και την κουλτούρα μας μόνο γράφοντας πράγματα κρυμμένοι πίσω από μια οθόνη; Το θέμα είναι ότι ποτέ (μέχρι σήμερα τουλάχιστον και απ’ όσων γνωρίζω) δεν άλλαξε τίποτα με τους «γραφικούς» απλά να μιλάνε και να μην πράττουν.…….