Πρόσφατα έπεσα πάνω σε αυτό το άρθρο στο lifo.gr με τίτλο Απίστευτα τα νούμερα του ελεύθερου κάμπινγκ στην Ελλάδα και υποκεφαλίδα.

Το άρθρο αναφέρεται σε ραδιοφωνική συνέντευξη του Αντώνης Δεληδημητρίου προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιοκτητών Κάμπινγκ την οποία συνάντησα και στο iefimerida.gr καθώς και στο thetoc.gr και πιθανόν σε πολλά άλλα σημεία μέσα στο διαδίκτυο.

Ενώ καταλαβαίνω την ανησυχία τους για τις "χαμένες" διανυκτερεύσεις, για ακόμα μια φορά αναρωτιέμαι κατά πόσο γνωρίζουν τους κατασκηνωτές οι ιδιοκτήτες των κάμπινγκ.

Αναγράφεται μέσα στο άρθρο μεταξύ άλλων:

Τώρα πραγματικά θα ήθελα να ξέρω πως υπολόγισαν αυτά τα νούμερα μια και δεν έχω δει ποτέ σε ελεύθερο να γίνεται καταμέτρηση σκηνών 'η/και ατόμων (εδώ ακόμα και σε κάμπινγκ μπορεί να χάσουν τον μπούσουλα). Αλλά το αφήνω για αργότερα μια και στην ιστοσελίδα τους δεν βρήκα τις εν λόγο στατιστικές (πόσο μάλλον την μεθοδολογία.

Εκείνο που με προβληματίζει είναι ότι για ακόμα μια φορά επιλέγουν να δουν τον κατασκηνωτή ως "νούμερο" και ευρώ και όχι σαν ειδική ομάδα τουρισμού, και αυτό πιστεύω γίνεται διότι δεν καταλαβαίνουν.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι αυτό το κοινό επιλέγει για δύο βασικά λόγους να κάνει ελεύθερο. Ο πρώτος είναι επειδή απλά σε μια μερίδα ανθρώπων αρέσει πιο πολύ το ελεύθερο λόγω της ελευθερίας που προσδίδει ή / και εξαιτίας της αγάπης τους για το φυσικό περιβάλλον χωρίς τις "ανέσεις" των οργανωμένων κάμπινγκ.

Ο δεύτερος είναι φυσικά ο οικονομικός! Κάποιοι άνθρωποι καλώς ή κακώς επιλέγουν αυτόν τον οικονομικό και πιο δύσκολο τρόπο διακοπών διότι πολύ απλά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος των διακοπών σε κάμπινγκ για το σύνολο των ημερών που επιλέγουν ή μπορούν να πάνε.

Δύο διαφορετικά στοιχεία που πολλές φορές συνυπάρχουν στους ίδιους ανθρώπους. Εδώ είναι που έρχομαι και αναρωτιέμαι πως το πως το αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες, ή από ποιο σημείο και μετά αποφάσισαν ότι αυτές οι διανυκτερεύσεις χάνονται από τα κάμπινγκ.

Σε αυτούς που αγαπούν την φύση και την ελευθερία "απάντησαν" με το να προσθέσουν, σε ένα ποσοστό των κάμπινγκ, ιδιοκατασκευές με τροχόσπιτα, παράγκες και άλλα συναφή δημιουργήματα που καταστρέφουν και την αισθητική αλλά και την αίσθηση διαμονής στην φύση. Παράλληλα συνήθως οργάνωσαν με τέτοιους κανόνες ιδιοκτησίας (και είναι φυσικό διότι επιχειρηματίες είναι) εντός των χώρων του κάμπινγκ που ακόμα και δημιουργία διαφορετικών οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων μπορεί να διακρίνει αλλά και να αισθανθεί κάποιος κατασκηνωτής.

Άρα εν ολίγοις δεν μπορούν αλλά και δεν επιθυμούν να "φιλοξενήσουν" αυτές τις ομάδες ανθρώπων διότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τους προσφέρουν τα ζητούμενα.

Στην άλλη κατηγορία των οικονομικών δυνατοτήτων οι ιδιοκτήτες απαντούν σε μια περίοδο κρίσης και γενικής ανέχειας με αυξήσεις στις τιμές και στο συνολικό κόστος διαμονής στο κάμπινγκ.
Εδώ τι αν υποθέσω ότι δεν θέλουν ή ότι δεν μπορούν να κάνουν μια προσπάθεια να είναι πιο οικονομικοί και να δίνουν λιγότερες αφορμές για τον τσάμπα τουρισμό όπως μερικές φορές αποκαλείται το ελεύθερο.

Διαβάζω επιπλέον ότι:
Για τα "άγνωστα" νούμερα των εκ των Βαλκανικών χωρών γειτόνων μας που προχωρούν σε ελεύθερη κατασκήνωση, θα έλεγα ότι πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν ακριβώς για αυτούς που υπάγονται στις ίδιες εκ των άνω κατηγορίες (κυρίως για το οικονομικό πλέον). Όσο για το ότι το 90% των ελεύθερων κατασκηνωτών είναι αλλοδαποί έχω μεγάλες αμφιβολίες αλλά και την αίσθηση ότι γίνεται ένα συγκινησιακό παιχνίδι όπου και πατάνε στα όποια ξενοφοβικά ένστικτα των αναγνωστών.

Το ίδιο επίσης παιχνίδι νομίζω ότι γίνεται προσπάθεια να παιχτεί όταν αναφέρεται το πόσο σκουπίδια γίνονται και την γενική ρύπανση (σε ένα θέμα που θα συμφωνήσω ακράδαντα αλλά είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση συζήτησης που έχουμε κάνει συχνά εδώ μέσα).

Φαντάζομαι ότι μέσα σε αυτούς τους αλλοδαπούς κατασκηνωτές περιλλαμβάνονται και οι Αθίγγανοι εκ Βουλγαρίας. Όπως και με τους δικούς μας Αθίγγανους είμαι σίγουρος ότι δεν θα καταφέρουν αλλά και ούτε επιθυμούν να τους προσελκύσουν στα κάμπινγκ τους (η προσπάθεια θα είχε ενδιαφέρον όμως ).

Τέλος για ταΤο θεωρώ ακόμα ένα παιχνιδάκι της ίδιας κατηγορίας διότι όλοι αυτοί οι κατασκηνωτές μπορεί να μην καταναλώνουν τις υπηρεσίες των κάμπινγκ οπότε και οι χαμένοι φόροι (όταν βέβαια κόβονται αποδείξεις - επίσης μεγάλο θέμα) αλλά δεν παύουν να καταναλώνουν όλα τα άλλα αγαθά και υπηρεσίες από την τοπική κοινωνία με το ΦΠΑ 24% (βεβαίως, βεβαίως) αφήνοντας περισσότερα έσοδα στο κράτος από τα "κοπάδια" (ας μου συγχωρεθεί η έκφραση αλλά η οπτική μοιάζει) των τουριστών με το γνωστό "all inclusive" βραχιολάκι οι οποίοι δεν ξοδεύουν σχεδόν τίποτε στην τοπική κοινωνία.

Να αναφέρω μόνο το πόσα λεφτά έχουν αφήσει στην Σάρτη οι "ελεύθεροι" στις Καβουρότρυπες (μια και αναφέρεται) διαχρονικά, κάτι πιο πολύ φαντάζομαι από τα γκρουπάκια που αλλάζουν κάθε εβδομάδα στα, τσάμπα κλεισμένα από το εξωτερικό, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια (πλήθος εκ των οποίων κουβαλάει τα δικά του τρόφιμα - ιδίας όμμασι).

Ας αναλογιζόμαστε λιγάκι τα νούμερα και τι σημαίνουν κύριοι ιδιοκτήτες των κάμπινγκ, αλλιώς καταλήγουμε απλά σε λάθη.

Το διάβασα κι εγώ αυτό το άρθρο και νομίζω πως η τοποθέτηση του εκπροσώπου των ιδιοκτητών κάμπινγκ είναι απολύτως συντεχνιακής λογικής, πολύ μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας, εντελώς ανεδαφική, έως και κωμική σε κάποια σημεία.
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία ισχύει τόσο ευρεία απαγόρευση της ελεύθερης κατασκήνωσης. Πρακτικά το ελεύθερο κάμπινγκ απαγορεύεται από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου σχεδόν παντού. Έχουμε φτάσει στον παραλογισμό να υπάρχουν περιορισμοί ακόμα και στην κατασκήνωση εντός ιδιόκτητου χώρου. Φυσικά αυτοί οι νόμοι βρίσκονται στα όρια της συνταγματικότητας, καθώς στερούν από τους πολίτες το θεμελιώδες δικαίωμα της χρήσης του δημόσιου χώρου, δηλαδή του χώρου που τους ανήκει.

Είναι φαιδρό να ζητάς από τους ιδιοκτήτες τροχοσπίτων (και κυρίως αυτοκινούμενω τροχοσπίτων) να διανυκτερεύουν κάθε μέρα σε οργανωμένη επιχείρηση κάμπινγκ. Ένα από τα βασικά, πιθανότατα το βασικότερο κριτήριο για την αγορά ενός τέτοιου οχήματος, είναι η αυτονομία του. Όταν ο άλλος έχει πληρώσει ένα τεράστιο ποσό για να αποκτήσει ένα τροχόσπιτο που του επιτρέπει να έχει προμήθειες, νερό και ενέργεια για πολλές μέρες ή να μην χρειάζεται να αδειάζει τις δεξαμενές των αποβλήτων του κάθε λίγο και λιγάκι, γιατί να μένει διαρκώς στο κάμπινγκ. Αυτοαναιρείται έτσι ο ίδιος ο σκοπός της επένδυσής του.

Οι "τροχοσπιτάδες" που έρχονται από τη Δυτική ( και όχι μόνο) Ευρώπη, αφήνουν πολλά χρήνατα στην ελληνική οικονομία. Από ταβέρνες μπαρ, καφέ, σούπερ μάρκετ, τουριστικά είδη, αρχαιολογικούς χώρους και καύσιμα μέχρι καταστήματα ρούχων οι κοσμημάτων. Επιπλέον συντηρούν για πολλούς μήνες το χρόνο την ακτοπλοϊκή σύνδεση Ελλάδας- Ιταλίας και πληρώνουν τα πανάκριβα διόδια των ελληνικών δρόμων. Φυσικά διανυκτερεύουν και κάποιες φορές, όταν το χρειαστούν και σε επιχειρήσεις κάμπνγκ.

Αν τους διώξουμε εμείς, απλά θα πάνε αλλού. Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα, με εκπληκτική πολιτιστική κληρονομιά, αλλά μην νομίζουμε πως έχουμε " πιάσει τον Πάπα απ` τ` αρχίδια" κιόλας... Δίπλα μας ακριβώς βρίσκεται η Ιταλία ( που έχει στην επικράτειά της το 40% των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας) , οι Δαλματικές Ακτές και τα υπόλοιπα ραγδαία αναπτυσσόμενα τουριστικά Βαλκάνια (με πολύ χαμηλότερες τιμές) η Τουρκία κ.ο.κ. Άλλωστε εδώ και χρόνια υπάρχουν στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα σημεία στάθμευσης τροχοσπίτων (aree di sosta λέγονται στην Ιταλία φερ` ειπείν) όπου μπορούν να εξυπηρετηθούν, να ανεφοδιαστούν κ.λπ.

Και επιτέλους νομίζω ότι πρέπει να αποφασίσουμε τι είδους τουριστικό προϊόν πουλάει βασικά η Ελλάδα. Εδώ και πολλές δεκαετίες παραδοσιακός προσανατολισμός στον ελληνικό τουρισμό είναι η απλότητα, η ανεπιτήδευτη ομορφιά και η γνησιότητα του τόπου. Αυτό έφερε την ελληνική τουριστική ανάπτυξη που στήριξε αποφασιστικά την ελληνική οικονομία και το ελληνικό μοντέλο του ανεξάρτητου μικροεπαγγελματισμού. Την οικογενειακή τουριστική επιχείρηση ενοικιαζόμενων, την οικογενειακή ταβέρνα που μαγειρεύει με το δικό της λάδι κ.λπ. Αυτό το μοντέλο το υποστηρίζει και η μικρή επιχείρηση οργανωμένου κάμπινγκ και ο ελεύθερος κατασκηνωτής. Όταν θα έρθει το μοντέλο των μεγάλων glamping club( από γκλάμουρους κάμπινγκ) των πολυεθνικών συγκροτημάτων και τα ρέστα τα κέρδη μπορεί να είναι περισσόερα αλλά στην ελληνική οικονομία θα μένει ένα πολύ μικρό μέρος. Ειδικά από επιχειρήσεις του τομέα της κατασκήνωσης που έτσι κι άλλιως έχουν μειωμένες ανάγκες σε προσωπικό.

Υπερβολικό επίσης είναι το επιχείρημα πως οι ελεύθεροι κατασκηνωτές λερώνουν ή ότι αφήνουν μεγάλο οικολογικό αποτύπωμα. Ναι, ορισμένοι απρόσεκτοι και κυρίως χωρίς συνείδηση ελεύθερου κατασκηνωτή (έλληνες ή άλλοι βαλκάνιοι, όπως αναφέρθηκε στην συνέντευξη) το κάνουν. Υπάρχουν όμως και πολλοί απλοί λουόμενοι ή "τουρίστες των ξενοδοχείων" που αφήνουν πίσω τους έναν σκουπιδότο φεύγοντας από την παραλία. Να απαγορεύσουμε μήπως κι αυτούς;

Κοντά στους ασυνείδητους όμως υπάρχουν εκατοντάδες κατασκηνωτές στο ελεύθερο κάμπινγκ που όχι μόνο προσέχουν, αλλά καθαρίζουν τις παραλίες και τους χώρους κατασκήνωσης και από τα απόβλητα των ασυνείδητων.

Το κυρίως πρόβλημα, όλοι ισχυρίζονται πως είναι η τουαλέτα, αλλά αφ` ενός αυτό δεν ισχύει για τα τροχόσπιτα, αφ` ετέρου όλοι έχουμε σταματήσει σε πάρκινγκ της εθνικής οδού και έχουμε δει την κατάσταση που επικρατεί (εννοώ έξω από τις τουαλέτες) και βεβαίως όλοι βαδίζουμε στα πεζοδρόμια των πόλεών μας κάνοντας ασκήσεις συναρμογής ανάμεσα στα περιττώματα των σκύλων. Να απαγορεύσουμε τα πάρκινγκν και τα οικόσιτα ζώα;

Φυσικά πρέπει να υπάρχουν κανόνες και για την ελεύθερη κατασκήνωση, όπως για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Σαφείς και με μηχανισμούς που θα επιτρέπουν τον έλεγχο και τηξ εφαρμογή τους.

Όσο δε για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του ελεύθερου κάμπινγκ θα πω μόνο πως ενδιαφέρουσα θα ήταν μια σχετική στατιστική, καθώς μόνο εγώ έτυχα τρεις φορές στη ζωή μου σε πυρκαγιά που σβήστηκε έγκαιρα από σκηνίτες και δεν οήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Την μία μάλιστα θυμάμαι ότι μας έδωσε συγχαρητήρια κι ο επικεφαλής του τοπικού πυροσβεστικού τμήματος λέγοντας "ευτυχώς που ήσαστε εδώ παιδιά, αλλιώς θα ξέφευγε."

Μάλιστα...ελληνικη πρωτοτυπία όλο αυτό , αντί να προσπαθείς να βρεις τρόπους για να φέρεις ένα άλλο κοινό στις εγκαταστάσεις σου, να προσπαθείς να "κλείσεις" τις εναλλακτικες του....

Έδωσες πολύ ωραίες εξηγήσεις

Τάπες όλα....

Στάλθηκε από το Lenovo A5000 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Πουθενά στην Ευρώπη δεν επιτρέπεται το ελεύθερο κάμπινγκ.αν θέλετε να κάνετε την επανάσταση σας να πάτε να την κάνετε εκεί αλλά όταν πάτε έξω είσαστε κότες λυρατες σε όλα και στην οδήγηση και στην συμπεριφορά κλπ. τώρα επί του θέματος...αν ήταν δυνατόν να τηρηθούν οι κανόνες υγιεινής και καθαριότητας (χημικές τουαλέτες κ.λ.π)μπορουσε να επιτραπεί και όποιος δεν έχει τουαλέτα ή ρυπαίνει να τρώει κλήση.επισης οι ιδιοκτήτες των Ελληνικών κάμπινγκς έχουν εφαρμόσει τιμές Ευρώπης.κακως..αλλα αυτοί έχουν σκοπό το κέρδος δεν είναι ιδρύματα ούτε οικολόγοι.καλο καλοκαίρι με ελεύθερο ή οργανομενο κάμπινγκ

Νομίζω πως κάνεις λάθος. Έχω κατασκηνώσει ελεύθερα στην Ιταλία, στην Αυστρία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στον Άγιο Μαρίνο, στην Σλοβενία (επί ενιαίος Γιουγοσλαβίας), στην Ελβετία και στην Ουγγαρία, ακόμα και στο Μαρόκο μια φορά. Για την ακρίβεια για επτά περίπου χρόνια, την εποχή που ήμουν φοιτητής, κάθε Ιούνιο και Ιούλιο γύριζα σε αυτές τις χώρες με ωτοστοπ ή ιντερέιλ και δεν κοιμήθηκα ούτε ένα βράδυ σε ξενοδοχείο. Έχω μείνει και σε οργανωμένα κάμπινγκ βέβαια, αλλά και σε δάση, βουνά, παραλίες, πάρκα ή αστικά πάρκα, σταθμούς τρένων και ΣΕΑ εθνικών οδών. Ποτέ δεν μου έθεσε κανείς πρόβλημα νομιμότητας.Το πολύ-πολύ να με συμβούλευαν να απομακρυνθώ αν δεν θεωρούσαν το σημείο ασφαλές (όχι βεβαίως πως μου συνέβη ποτέ κάτι άσχημο).

Δεν ξέρω τη νομοθεσία όλων αυτών των χωρών επαρκώς, όμως σε πολλές συλλογικότητες με θέμα το ελεύθερο κάμπινγκ που συμμετείχα, έχουμε ενημερωθεί πως πουθενά στην Ευρώπη δεν ισχύ καθολική απαγόρευση όπως στην Ελλάδα.

Επιπλέον εδώ και τριάντα χρόνια ζω ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία και γνωρίζω καλά την ιταλική νομοθεσία επί του θέματος. Λοιπόν στην Ιταλία (βασικός τουριστικός ανταγωνιστής της Ελλάδας) δεν υπάρχει κανένας εθνικός νόμος που να περιορίζει την ελεύθερη κατασκήνωση. Οι κανονισμοί επί του θέματος ανήκουν στην δικαιοδοσία των περιφερειών που καθεμία ορίζει ΜΟΝΟ κάποιες συγκεκριμένες περιοχές στις οποίες επιβάλλει μερική απαγόρευση της ελεύθερης κατασκηνωσης. Όμως πουθενά δεν μπορεί να απαγορευθεί η ελεύθερη καταακήνωαη έως 48 ώρες συνεχόμενες και βεβαίως πουθενά δεν μπορεί να απαγορευθεί η διανυκτέρευση. Τέλος στα λίγα σημεία που απαγορεύεται το ελεύθερο κάμπινγκ ο νόμος προβλέπει πως πρέπει να υπάρχει σαφής σχετική σήμανση σε εμφανή σημεία.

Το ελεύθερο camping επιτρέπεται μεν, αλλά σε συγκεκριμένους χώρους - εκτάσεις δε. Με άλλα λόγια, θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει ως "ημι-ελεύθερο"...
Το θέμα δεν είναι στην επιτήρηση, διότι έτσι θα έπρεπε η μισή Ελλάδα να κόβει κλήσεις στην άλλη μισή! Το θέμα είναι η παιδεία και η συνείδηση, που όντως διαθέτει ο καθένας από τους campers. Και, καλώς ή κακώς, η συντριπτική πλειοψηφία δεν διαθέτει...

Εφόσον, λοιπόν, δεν υφίσταται ούτε παιδεία, ούτε συνείδηση, τα αποτελέσματα είναι γνωστά και μη εξαιρετέα. Εξάλλου, μια βόλτα στο Αγκίστρι, στην Χιλιαδού και σε πάμπολλα ακόμη μέρη κατά τον μήνα Σεπτέμβριο, μπορεί να πείσει και τον πιο αδαή...

Και ερωτώ:
- Τί φταίει ο εκάστοτε "νομοθέτης", που συντάσσει ένα κάρο μ@λ@κίες, προκειμένου να μαζέψει τα αμάζευτα?
- Τί φταίει ο εκάστοτε "επιχειρηματίας" του χώρου, που βρίσκει "πατήματα" για να πει την όποια π@π@ριά του?
- Τί φταίει ο εκάστοτε δημοσιογραφάκος, που συντάσσει την όποια μ@λ@κιοπ@π@ρ@, για να βγάλει το ψωμάκι του και να ταΐσει τα παιδάκια του?
- Και το βασικότερο: Τί φταίμε όλοι οι υπόλοιποι, που δεν σπάμε κλαδάκι για να κατασκηνώσουμε (πόσο μάλλον να ανάψουμε φωτιά), που καθαρίζουμε και την γύρω περιοχή (πόσο μάλλον τα δικά μας σκουπίδια), κ.τ.λ, και "τρώμε" τις κλήσεις (εάν και όταν...)?

Αν πας στην πίσω μεριά του Σαν Μαρίνο όπως ανεβαίνεις που είναι ερημιά δεν θα σου μιλήσει κανείς.Πηγαινε κάτω παραλία στο Ρίμινι στην Ριτσιονε στο Μιζανο στην Κατολικα.Πηγαινε στη λίμνη της Αυστρίας στο Κλανγκεφουρτ.πΠήγαινε στην Κόστα Μπράβα ,στην Πλάγια ντε Αρο...Ούτε στην Σικελία ούτε στην Κορσική .ούτε στην Σαρδηνία...και σε πολλά ακόμη μέρη που έχω πάει.Μπορεις να κάνεις ελεύθερο σε έρημα μέρη που δεν σε βλέπουν για ,2-3 νύχτες όχι διακοπές.Αυτα τα γράφω για την συζήτηση μας όχι για να αντιδικισω.. Από την εμπειρία μου που κάνω κάμπινγκ στην Ευρώπη τώρα.. χάρηκα που τα είπαμε

Μου θύμισες τα νιάτα μου. Νά ξερες πόσα βράδια έχω κοιμηθεί στις παραλίες του Ριμινι... Βέβαια δεν το λες κάμπινγκ αυτό, μάλλον κραιπάλη και σίγουρα είναι άσχετο με το θέμα μας.
Φυσικά δεν θα στήσει κανείς σκηνή σε μια οργανωμένη παραλία όπως αυτές στη Riviera Adriatica ή στο Porto Cervo φερ' ειπείν, αλλά το ζήτημα είναι πως ακόμα κι αν το κάνεις δεν κινδυνεύεις να βρεθείς στο δικαστήριο, πράγμα που συμβαίνει στην Ελλάδα. Διότι δεν υπάρχει νόμος που το απαγορεύει. Αντίθετα εθνικοί και τοπικοί κανονισμοί φροντίζουν να προστατεύουν τη δημόσια χρήση των δημόσιων χώρων από τους πολίτες. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά με την Ελλάδα.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!!!