Καλημέρα και από εμένα.
Είχα σκοπό να γράψω και εγώ τα σχόλιά μου για την συγκεκριμένη παραλία, μιας και ήμουν και εγώ εκεί από την Παρασκευή βράδυ (κατά τις 11) μέχρι και την Δευτέρα το πρωί.
Άκουσα και εγώ για την επίσκεψη που έγινε την Παρασκευή το βράδυ και για κάτι αυτόγραφα που έδωσαν. Αν ήσουν στο βάθος της παραλίας (εγώ ήμουν στο πρώτο κομμάτι) δεν πρέπει να είδες και το λιμενικό που ήρθε νωρίς το βράδυ του Σαββάτου. Έκανε μια βόλτα μέχρι την ταβέρνα ανοίγοντας τον φάρο του και έφυγε.
Με ενόχλησε και εμένα να σου πω την αλήθεια όλη αυτή η φασαρία και η έλλειψη κάθε έννοιας σεβασμού. Στην αρχή σκέφτηκα να γκρινιάξω για το πως έχουμε γίνει έτσι, αλλά για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, τι μπορούσα να περιμένω, από την στιγμή που επιλέγω μια τέτοια παραλία; Πως μπορώ να γκρινιάζω όταν ξέρω ότι μαζεύει τον κόσμο που έχει συγκεκριμένο προφίλ; Και για να μην είμαι άδικος, προφανώς και δεν ήταν όλοι έτσι. Προφανώς και υπήρχαν άτομα και παρέες που δεν ενοχλούσαν καθόλου. Αλλά το βλέπω πολύ δύσκολο να ξαναπάω εκεί. Όσες «ανέσεις» και αν έχει, όσο και αν μου αρέσει η διαδρομή μέχρι να φτάσεις εκεί.
Αυτό που με εξόργισε όμως, είναι η τακτική της «μόνιμης» σκηνής. Το να έχει (ειδικά στην αρχή της παραλία που έχει σκιά), τόσες πολλές σκηνές στημένες και να είναι απλά κλειστές, το θεωρώ τουλάχιστον γαϊδουριά όσων το κάνουν. Η συντριπτική πλειοψηφία των πρώτων σκηνών, ήταν χωρίς κανέναν να έχει έρθει. Τις έχουνε εκεί και όταν θέλουν, όποτε θέλουν, πάνε και μένουν. Την Δευτέρα το πρωί βέβαια και μετά από τον πολύ αέρα που είχε τα ξημερώματα, οι μισές είχαν σχεδόν διαλυθεί. Πανιά ήταν κάτω και το εσωτερικό της σκηνής όρθιο.
Θέλουμε να λέμε ότι μας αρέσει το ελεύθερο για την ηρεμία, την αίσθηση ελευθερίας και την επιλογή να είμαστε όλοι μέρα στην φύση. Το να στήνω μια σκηνή όμως γιατί μένω κάπου εκεί (από Χαλκίδα μέχρι δεν ξέρω και εγώ που) και να θεωρώ κτήμα μου την παραλία, έχει τεράστια διαφορά.
Όταν πάω σε μια παραλία, ξέρω και παίρνω το ρίσκο ότι μπορεί να μην βρω σκιά. Ότι μπορεί να έχω γείτονες που να μην αντιλαμβάνονται την έννοια σεβασμός, αλλά το να μην βρίσκω σκιά γιατί κάποιοι το έχουν κάνει ιδιοκτησία τους, είναι τουλάχιστον απαράδεκτό. Το να έχουν εκεί την σκηνή και να φτάνουν 12 το βράδυ με κάρβουνα στην ψησταριά και την μουσική τέρμα γιατί έχουν πιεί δεν ξέρω και εγώ πόσα κιλά κρασί, τσίπουρο και μπύρα……..είναι διαφορετικό.
Τέλος πάντων, αρκετά είπα, συγνώμη που σας κούρασα, απλά ήθελα να εκφράσω και εγώ την λύπη μου γι αυτή την όμορφη κατά τα άλλα παραλία και να ενημερώσω κάποιους που δεν ξέρουν τι μπορεί να βρουν εκεί.
Καλές και ήρεμες εξορμήσεις σε όλους.

Εγώ έφτασα στις 9+ της Παρασκευής (συναντηθηκαμε με το περιπολικό στο βουνό, όταν εγω πηγαινα αυτοί γυριζαν).

Όταν φτάσαμε, επικρατούσε μια κατάσταση αρκετά πολυπληθής. Στήσαμε στο βράχο στη μέση, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουμε καμία σκιά καθόλη την ημέρα. Σίγουρα το περιμένεις να έχει κόσμο μια παραλία με τις "παροχές" που έχει εκεί αλλά θεωρώ απαράδεκτο να στήνεις "ΜΠΡΟΣΤΑ" από τη σκηνή άλλων κρύβοντας την θέα, τουλάχιστον, προς την παραλία. Ναι, υπήρχαν πάρα πολλές παρέες ήρεμες και δυστυχώς, όπως ανέφερες, πολλές παρέες που πήγαινε η τσίκνα από την προβατίνα σύννεφο.... η κάθε λογής μουσική που ήθελαν σε ενοχλητικά για τους γύρω ντεσιμπέλ... και η έλλειψη σεβασμού έντονη προς τους γύρω τους.

Το περιμένεις, ναι... Αλλά παράλληλα προσπαθείς να περάσεις όσο το δυνατόν πιο χαλαρά.

(το λιμενικό δεν το πήρα χαμπάρι το Σάββατο)

Εγώ πήγα στην Μυλοκοπή στο Λουτράκι και φρίκαρα με τον κόσμο που κάνει πια ελεύθερο...
Κανένας σεβασμός και το αμάξι κάτω από το απέναντι δέντρο , μην είναι στον ήλιο . Το τραπέζι στο αποδώ δέντρο και οι αιώρες στο αποκεί , μην τυχόν και στήσει κάποιος στην σκιά.

Στάλθηκε από το Redmi Note 8 Pro μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Δαφνοποταμος το ΣΚ που μας περασε,3 σκηνες.Αταλαντος,1 σκηνη.Ο αταλαντος εχει προσβαση με χωματοδρομο καλυτερο απο πολλους ασφαλτοστρωμενους δρομους.Για το δαφνοποταμο θα ελεγα οτι χρειαζεται τετρακινηση ή τουλαχιστον ικανη αποσταση απο το εδαφος και λαστιχα με καποιο προφιλ.Αρκετα καλες παραλιες χωρις τιποτα,ντουζιερες,ταβερνες κλπ.Δεν σε ενοχλουν,δεν ενοχλεις.

Και μια συμβουλη για να κινηθειτε πιο ευκολα σε δυσκολα εδαφη.Αγοραστε ενα καλο κομπρεσερ και οποτε πιανετε χωμα ξεφουσκωστε τα λαστιχα.Βοηθαει πολυ και απο θεμα προσφυσης και στην καταπονιση του οχηματος.Οταν βγειτε ασφαλτο φουσκωνετε και ολα καλα.Πσοσοχη,οταν ριξετε τις πιεσεις το οχημα θα χαμηλωσει ελαφρως.

gkra έγραψε: Μετά απο αρκετα χρόνια φανατικός κατασκηνωτής σε οργανωμένα καμπινγκ σε διαφορα σημεία της χώρας, αποφάσισα να θυμηθώ "τα παλια" και να παω για ελευθερο με παρέα στον Λιμνιώνα στην Εύβοια.

Είχα χρόνια να παω ελεύθερο (10 χρόνια) και η εικόνα που είχα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που συνάντησα όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες.

Η χειρότερη μου... σεβασμός μηδέν στους υπόλοιπους κατασκηνωτές... Να στήνουν όπου βρει ο καθενας και θέλει (μπροστά σου στα 2 μέτρα κλείνοντας καθε θεα της θαλασσας)... Η τσίκνα από την "προβατίνα" να πηγαίενι σύννεφο... διαγωνισμός φασαρίας από τους διάφορους κάφρους οικογενειάρχες και μη...

Χίλιες φορές χωματόδρομος και μακρυά από πολιτισμό... παρά αυτό...

Σημείωση: την παρασκευή έγινε και επίσκεψη της αστυνομίας με τις γνωστές κλήσεις κλπ.... όπως όμως έμαθα είναι "στανταράκι" κάθε παρασκευή μόνο...

Γεια σας και από μένα, Ο Λιμνιώνας που αναφέρετε που ακριβώς είναι?
Γιατί εγώ ο Λιμνιώνας που ξέρω είναι Νότια Εύβοια στο ύψος που είναι τα Νέα Στύρα, αλλά από την πλευρά του Αιγαίου.
Πάντως από τις φώτο φαίνεται λες και είστε σε κάποιο φεστιβαλ!!!

Αν είναι να είσαι με τόσο κόσμο, καλύτερα να πας οργανωμένο, διαφορετικά γιατί να πας σε μια παραλία που έχει τόσο κόσμο???