Water-Resistant: Αφορά υλικό, το οποίο παρουσιάζει ελάχιστη “ανθεκτικότητα” στο νερό.

Water-Repellent: Αφορά υλικό, το οποίο παρουσιάζει τυπική “ανθεκτικότητα” στο νερό.

Water-Proof: Αφορά υλικό, το οποίο παρουσιάζει υψηλή “ανθεκτικότητα” στο νερό.

Αδιαβροχοποίηση: Η τεχνική (όποια και εάν είναι αυτή), η οποία εφαρμόζεται σε ένα υλικό, ώστε να πάψει να προσροφά ή και να το διαπερνά νερό.

Υδρόφοβο υλικό: Ονομάζεται το υλικό το οποίο όχι μόνον δεν προσροφά τα μόρια του νερού, αλλά τα “απωθεί”.

Υδροστατική πίεση: Ονομάζεται η πίεση που ασκεί ένα ρευστό, το οποίο βρίσκεται σε ισορροπία, σε επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με αυτό.

Η υδροστατική πίεση, δίνεται απ’ την εξίσωση: Pυ = ρ*h*g, όπου:
ρ: Η πυκνότητα του ρευστού.
h: Το βάθος, στο οποίο βρίσκεται η επιφάνεια ή το ύψος στήλης νερού, που βρίσκεται πάνω από αυτή.
g: Η επιτάχυνση της βαρύτητας.

Ενδομοριακές δυνάμεις: Είναι οι δυνάμεις, οι οποίες αναπτύσσονται μεταξύ των ατόμων ή των ιόντων ενός μορίου, με αποτέλεσμα το εκάστοτε μόριο να χαρακτηρίζεται από ένα “σχήμα” και έναν “όγκο”.




1. Πώς επιτυγχάνεται η “αδιαβροχοποίηση” ενός υφάσματος, κοινώς η μείωση της διαπερατότητάς του από νερό?

Αρχικά, αυξάνοντας την πυκνότητα της πλέξης, όσο αυτό είναι τεχνικά εφικτό.

Κατόπιν, χρησιμοποιώντας κάποιο υλικό (συνήθως με βάση τις ακρυλικές ρητίνες) κατασκευής ή (κατόπιν) επικάλυψης του υφάσματος, το οποίο να είναι υδρόφοβο. Τι επιτυγχάνω με αυτό? Κατ’ αρχήν τα μόρια του νερού δεν προσροφούνται από το ύφασμα, αλλά απωθούνται. Κατά δεύτερον, η απώθηση των μορίων έχει ως αποτέλεσμα να “ενώνονται” μεταξύ των, με αποτέλεσμα να δημιουργούν συμπλέγματα, τα οποία πλέον διαπερνούν το ύφασμα πολύ πιο δύσκολα (λόγω μεγέθους – όγκου).
Εφαρμογή αυτής της τεχνικής, είναι η κατασκευή ρούχων (συνήθως μπουφάν), τα οποία χαρακτηρίζονται ως: Water- Resistant μεν, αλλά διαπνέουν δε.

Τέλος, χρησιμοποιώντας κάποιο υλικό (συνήθως με βάση το πολυαμίδιο), ώστε να δημιουργήσω ένα “φιλμ” στην επιφάνεια του υφάσματος, το οποίο θα διαθέτει ακόμη μικρότερες οπές – πόρους. Τι επιτυγχάνω με αυτό? Να αρχίσω πλέον να “εμποδίζω” δραστικά την διαπερατότητα του υφάσματος από νερό.
Εφαρμογή αυτής της τεχνικής, είναι η κατασκευή ρούχων (συνήθως μπουφάν), τα οποία χαρακτηρίζονται ως: Water- Repellent ή Water-Proof.


2. Τι σημαίνει ο όρος: Αδιαβροχοποίηση xxxx mm?

Έστω ότι διαθέτουμε ένα ύφασμα, το οποίο τοποθετούμε οριζόντια (ως προς το έδαφος). Κατόπιν επιτυγχάνουμε να στερεώσουμε έναν αγωγό, κάθετα στο ύφασμα (άρα και ως προς το έδαφος, του οποίου η κάτω πλευρά εφαρμόζει (ερμητικά) στο ύφασμα.
Ακολούθως αρχίζουμε και γεμίζουμε τον αγωγό )από το άνω μέρος του) με νερό, δημιουργώντας (ουσιαστικά) μία στήλη νερού. Όπως είναι φυσικό, όσο περισσότερο γεμίζουμε τον αγωγό με νερό, τόση περισσότερη πίεση ασκείται στην επιφάνεια του υφάσματος που έρχεται σε επαφή με το νερό (στο κάτω μέρος).
Η αδιαβροχοποίηση, λοιπόν, είναι η τελική πίεση που ασκεί η στήλη νερού στο ύφασμα, εκφρασμένη σε ύψος (mm), ακριβώς πριν αυτό αρχίσει να το διαπερνά το νερό.

Παραδείγματα:

A. Αδιαβροχοποίηση σκηνής 1000mm, συνεπάγεται ότι η σκηνή αντέχει σε πίεση ~0,1atm (επιπλέον της ατμοσφαιρικής).

Β. Αδιαβροχοποίηση σκηνής 5000mm, συνεπάγεται ότι η σκηνή αντέχει σε πίεση ~0,5atm (επιπλέον της ατμοσφαιρικής).

C. Αδιαβροχοποίηση σκηνής 10000mm, συνεπάγεται ότι η σκηνή αντέχει σε πίεση ~1atm (επιπλέον της ατμοσφαιρικής).


3. Ποια μέρη της σκηνής φέρουν αδιαβροχοποίηση?

Το κάλυμμα (fly-sheet) και το πάτωμα (ground-sheet).


4. Γιατί είθισται η αδιαβροχοποίηση του ground-sheet να είναι μεγαλύτερη του fly-sheet?

Σε περίπτωση κατά την οποία έχει εισχωρήσει νερό κάτω από την σκηνή και έχει εν μέρει “παγιδευτεί”, τότε με την πίεση που αυτό θα δεχθεί από το σώμα του εκάστοτε ατόμου που θα εισέλθει εντός της σκηνής, θα διαπεράσει το ύφασμα πολύ πιο εύκολα.


5. Υφίσταται η “ιδανική” τιμή αδιαβροχοποίησης?

Όχι!

Όπως προαναφέρθηκε, η υδροστατική πίεση δίνεται απ’ την εξίσωση: Pυ = ρ*h*g. Εάν θεωρήσουμε ότι η πυκνότητα (ρ) της σταγόνας του βρόχινου νερού, καθώς και η επιτάχυνση της βαρύτητας (g), είναι (πρακτικά) σταθερές τιμές, τότε εξάγεται το συμπέρασμα ότι: Απ΄ όσο ψηλότερα (h) "πέφτει" η εκάστοτε σταγόνα βροχής, τόσο μεγαλύτερη υδροστατική πίεση ασκεί στο ύφασμα. Και το ύψος, από το οποίο προέρχεται η εκάστοτε σταγόνα, δεν είναι ποτέ σταθερό., οπότε και η υδροστατική πίεση είναι συνεχώς μεταβλητή.

Πέραν του άνωθεν, σημαντικό ρόλο παίζει και η κλίση των επιφανειών του fly-sheet. Εάν θεωρήσουμε ότι η βροχή πέφτει κάθετα (ως προς το έδαφος), τότε η (πραγματική) δύναμη που ασκείται στο ύφασμα, είναι μόνο η κάθετη (προς το ύφασμα) συνιστώσα αυτής.
Συνεπώς, όσο μεγαλύτερη κλίση επιφανειών fly-sheet διαθέτει μία σκηνή, τόσο λιγότερη υδροστατική πίεση θα της ασκήσει η εκάστοτε σταγόνα νερού.

Συμπερασματικά, λοιπόν, όσο μεγαλύτερη είναι η αδιαβροχοποίηση μίας σκηνής, αλλά και η κλίση των επιφανειών του fly-sheet, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να διαπεράσει το ύφασμα το βρόχινο νερό.


6. Εφόσον πλέον υφίστανται πληθώρα "εξειδικευμένων" υλικών, γιατί δεν κατασκευάζονται σκηνές από κάποιο/κάποια υλικά, τα οποία να χαρακτηρίζονται από ελάχιστον βάρος – όγκο και ταυτόχρονα από λίαν υψηλή αδιαβροχοποίηση?

Κόστος και μόνο κόστος! Δείτε για παράδειγμα την Rogen της HILLEBERG, μία σκηνή η οποία δεν χαρακτηρίζεται σκηνή “εξωτικών υλικών” και η οποία παρουσιάζει: αδιαβροχοποίηση fly-sheet 5.000mm, αδιαβροχοποίηση ground-sheet 12.000mm, έχει βάρος μόνο ~2,0kg και όγκο πακεταρίσματος μόνο ~6,0lt. Αλλά και τιμή ~1.000€!!!

Σαφώς, λοιπόν, και υφίσταται η τεχνολογία, αλλά με "απαγορευτικό" (για τον μέσο αγοραστή - χρήστη) κόστος.


7. Μπορούμε να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για την αδιαβροχοποίηση της εκάστοτε σκηνής, μόνο από την τιμή που δίδει ο κατασκευαστής?

Όχι!

Κατ’ αρχήν, εάν ο κατασκευαστής δεν είναι διεθνούς φήμης και κύρους, η αποδιδόμενη τιμή αδιαβροχοποίησης είναι (λιγότερο ή περισσότερο) αυξημένη (εκ της πραγματικής), για ευνόητους λόγους.

Κατά δεύτερον, η αδιαβροχοποίηση οποιασδήποτε σκηνής δεν κρίνεται μόνο από το fly-sheet και το ground-sheet, αλλά και από την ποιότητα των φερμουάρ και των ραφών. Σε αυτά τα δύο σημεία “πονάνε” οι περισσότερες σκηνές.


8. Η αδιαβροχοποίηση της εκάστοτε σκηνής, είναι διαχρονική?

Όχι!

Η θερμοκρασία αυτή κάθε αυτή, η μεταβολή της θερμοκρασία, η υπεριώδης ηλιακή ακτινοβολία, το χλωριούχο νάτριο (NaCl) που περιέχει το θαλασσινό νερό, ο τρόπος πακεταρίσματος, το περιβάλλον φύλαξης και πολλά άλλα, επηρεάζουν αρνητικά την αδιαβροχοποίηση της εκάστοτε σκηνής, η οποία μειώνεται ή και εξαλείφεται με το πέρασμα του χρόνου.


9. Τι θα πρέπει να κάνουμε, ώστε να διατηρήσουμε την αδιαβροχοποίηση της σκηνής μας, όσο το δυνατόν περισσότερο?

Κατά το στήσιμο:

Α. Θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στο έδαφος όπου θα στηθεί και να χρησιμοποιείται πάντα ειδικό floor, κάτω από το ground-sheet.

Β. Θα πρέπει να προφυλάσσεται από τις υψηλές θερμοκρασίες και την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, όσο αυτό είναι εφικτό…

C. Θα πρέπει να διαχειρίζεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην καταπονούνται τα φερμουάρ και οι ραφές τις.

Κατά την συντήρηση:

A. Θα πρέπει να πλένεται μόνο με γλυκό νερό (χωρίς πίεση), μετά από κάθε φορά χρήσης της κοντά σε θάλασσα και τουλάχιστον πριν αποθηκευτεί για την χειμερινή περίοδο.

B. Θα πρέπει να πλένεται μόνο με γλυκό νερό (χωρίς πίεση) και μόνο με πράσινο σαπούνι (σκόνη), όταν λεκιάζεται.

C. Θα πρέπει να στεγνώνει απόλυτα, σε σκιερό και ξηρό μέρος.

D. Δεν θα πρέπει ποτέ να τοποθετείται σε πλυντήριο, προς πλύση ή στύψιμο.

Ε. Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται spray αδιαβροχοποίησης, εάν δεν είναι απαραίτητο. Και εάν και όταν χρησιμοποιείται, θα πρέπει να είναι “της προκοπής” (άρα “ακριβό”) και η σκηνή να έχει προκαταβολικά πλυθεί – στεγνώσει άριστα.

Κατά την αποθήκευση:

Α. Θα πρέπει η σκηνή να συμπιέζεται όσο το δυνατόν λιγότερο. Συνεπώς, κρίνεται σκόπιμο να μην τοποθετείται στο bag μεταφοράς της, αλλά σε κάτι πιο “ευρύχωρο”.

Β. Θα πρέπει να φυλάσσεται σε όσο το δυνατόν καλύτερες περιβαντολλογικές συνθήκες (θερμοκρασία, υγρασία, αερισμός).


10. Έχουν ουσία όλες αυτές οι ενέργειες, για π.χ. μία σκηνή, η οποία κοστίζει π.χ. 50 ή 100€?

Περί ορέξεως και τσέπης του καθενός…


11. Εφόσον πλέον υφίστανται πληθώρα εξειδικευμένων υλικών, γιατί δεν κατασκευάζονται σκηνές από κάποιο/κάποια υλικά, ώστε να μην το διαπερνά καθόλου το νερό, όπως π.χ. το νάιλον και να μην απαιτείται καθόλου συντήρηση?

Κυρίως για λόγους ασφαλείας. Εάν η εκάστοτε σκηνή δύναται να “σφραγίζει”, τότε θα υφίσταται μηδενική (πρακτικά) διαπερατότητα ατμοσφαιρικού αέρα. Ως εκ τούτου, υπάρχει περίπτωση συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα (το οποίο προέρχεται από την ανθρώπινη εκπνοή) και κατ’ επέκταση πιθανής υποξίας του/των ατόμων που έχουν παραμείνει εντός της σκηνής για σεβαστό χρονικό διάστημα.


12. Ισχύει ότι η μικρότερη αδιαβροχοποίηση συμβάλει στο να χαρακτηρίζεται μία σκηνή ως “καλοκαιρινή”?

Θεωρητικά ναι. Πρακτικά όχι!

Όπως προαναφέρθηκε, λόγω των ενδομοριακών δυνάμεων, κάθε μόριο καταλαμβάνει έναν “όγκο” στο χώρο. Πέραν του όγκου, κάθε μόριο δύναται να έχει και διαφορετικό σχήμα (και όχι σφαιρικό, όπως το φανταζόμαστε).
Ο όγκος και το σχήμα του μορίου του νερού είναι διαφορετικά, απ’ ότι αυτά των διαφόρων στοιχείων που περιέχονται στον αέρα (άζωτο, οξυγόνο, αργό, διοξείδιο του άνθρακα, κ.α.).

Θεωρητικά και με βάση τις επιστημονικές μετρήσεις, ο όγκος ενός μορίου οξυγόνου είναι μικρότερος από τον αντίστοιχο όγκο ενός μορίου νερού. Άρα, το μόριο του οξυγόνου μπορεί να διαπεράσει το αδιαβροχοποιημένο ύφασμα (σχετικά) πιο εύκολα απ’ το μόριο του νερού.

Πρακτικά, όμως, για να υφίσταται αξιοσημείωτη διαπερατότητα (π.χ. σε οξυγόνο), το ύφασμα θα πρέπει να υποστεί πίεση (αέρα). Άρα αναφερόμαστε σε συνθήκες ισχυρών και διαρκών ριπών αέρα και όχι σε συνθήκες άπνοιας (άρα και ισορροπίας εξωτερικής και εσωτερική πίεσης) ή ελαφρού αέρα.

Συνεπώς και υπό πραγματικές - ρεαλιστικές συνθήκες, η μικρότερη αδιαβροχοποίηση του υφάσματος μίας οποιασδήποτε σκηνής, πρακτικά δεν συμβάλει στο να χαρακτηριστεί αυτή ως “καλοκαιρινή”. Άλλοι παράγοντες είναι αυτοί που συμβάλουν υπό πραγματικές - ρεαλιστικές συνθήκες, στον χαρακτηρισμό αυτό.




Με βάση όλα τα άνωθεν, προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Ι. “Ότι πληρώνεις παίρνεις” και “Το φθηνό το κρέας, το τρώνε τα σκυλιά”!

ΙΙ. Η τιμής της αδιαβροχοποίησης μίας οποιασδήποτε σκηνής, οφείλει να αποτελεί ένα κριτήριο επιλογής και όχι το κριτήριο επιλογής, σε περίπτωση βροχής!

ΙΙΙ. “Μπακαλίστικα”, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μία οποιαδήποτε σκηνή οφείλει να διαθέτει τουλάχιστον μία (πραγματική – αποδεδειγμένη) τιμή αδιαβροχοποίησης της τάξεως των: 1500mm, ώστε να μην υφίσταται πρόβλημα κατά την διάρκεια μίας τυπικής (το τονίζω) βροχόπτωσης!

IV. Πρακτικά – ρεαλιστικά, η μικρότερη αδιαβροχοποίηση του υφάσματος μίας οποιασδήποτε σκηνής, δεν συμβάλει στο να χαρακτηριστεί αυτή ως “καλοκαιρινή”!


Καλές επιλογές σκηνών...


Υ.Γ.1. Γνωρίζω ότι μπορεί κάποιοι να αμφισβητήσουν κάποια εκ των άνωθεν. Ευπρόσδεκτη οποιαδήποτε αμφισβήτηση, αρκεί να αποδεικνύεται επιστημονικά (μαθηματικά ή φυσική ή χημεία).

Υ.Γ.2. Δεν μπήκα στην διαδικασία επιστημονκών αποδείξεων, ώστε το άρθρο να μην γίνει βαρετό ή ακαταλαβήστικο, για όποιον δεν διαθέτει τις ανάλογες γνώσεις. Όποιος, όμως, επιθυμεί επιστημονική απόδειξη για οποιοδήποτε θέμα, μου είναι πολύ εύκολο (ως μηχανολόγος) να του το αποδείξω...

Μπράβο θείε για το πολύ ωραίο άρθρο σου. Αναμένω και άλλα τέτοιου είδους.
Μια ερώτηση έχω να μου απαντήσεις αν ξέρεις.
Σε κάποια εταιρεία αναφέρει αδιαβροχοποίηση “test under a shower of 200mm of water/hour/sqm (tropical rain)”.
Απ ότι καταλαβαίνω (και είδα στο site τους), μπαίνει η σκηνή σε ένα ειδικό θάλαμο που έχουν ελεγχόμενες συνθήκες ανέμου και νερού και αρχίζει να «βρέχει» με την συγκεκριμένη ποσότητα νερού.
Πιστεύεις ότι έχει κάποιο νόημα ένα τέτοιο μη συγκρίσιμο τεστ; Όταν στις περισσότερες μιλάνε για στήλη νερού στο ύφασμα, εκφρασμένη σε ύψος (mm);
Από πλευράς marketing είναι καλό, από την άποψη ότι κάποιος που το διαβάζει τον ικανοποιεί το γεγονός ότι αναφέρουν την έκφραση «τροπική καταιγίδα».
Ουσιαστικά όμως είναι κάτι που δεν μπορείς να το συγκρίνεις με κάτι άλλο. Σωστά;
Γενικά πιστεύω ότι όλοι όσοι κάνουμε μόνο το καλοκαίρι camping πιστεύουμε ότι δεν είναι κάτι τόσο σημαντικό, μιας και όταν πάμε εμείς είναι καλοκαίρι και δεν υπάρχει περίπτωση να βρέξει…….μέχρι να φάμε την πρώτη βροχή…….
Σε ευχαριστώ για το άρθρο σου και τις γνώσεις που μοιράζεσαι.

Καλό το κείμενο. Έχω μια παρατήρηση και μια απορία.
Η παρατήρηση είναι πως, αν δεν κάνω λάθος οι όροι water repellant και υδρόφοβο είναι το ίδιο και το αυτό και δεν αφορούν την διαπερατότητα αλλά (πέραν αυτής) την χαρακτηριστική ιδιότητα που έχουν κάποια υφάσματα, κυρίως όταν είναι καινούργια, να μη διαποτίζονται από το νερό αλλά οι σταγόνες να κυλάνε επάνω τους και να φεύγουν. Σε μπουφάν όταν με το χρόνο αρχίζουν να ποτίζουν τα περνάμε με ειδικά σπρέι και το έχω κάνει κάμποσες φορές. Σε σκηνές δεν θα το έκανα. Εγώ τουλάχιστον έτσι έχω δει να χρησιμοποιείται ο όρος water repellency σε υφάσματα.

Και τώρα η απορία.
Γράφεις ότι με μια στήλη νερού πάνω από 1 μέτρο, το νερό περνάει μια αδιαβροχοποίηση 1000. Και αντίστοιχα σε αδιαβροχοποιήσεις 2000, 3000 κλπ.
Τι εννοείς;
Μιλώντας πάντα για φτηνές αδιαβροχοποιήσεις τύπου "νάιλον φίλμ κολλημένου πάνω στο ύφασμα", εννοείς ότι αυτό το νάιλον φιλμ έχει πόρους; Μικρούς πόρους για τις μεγάλες αδιαβροχοποιήσεις και μεγάλους πόρους για τις μικρές;
Επαναλαμβάνω ότι δεν μιλώ για αδιαβροχοποιήσεις τύπου goretex ούτε για αδιαβροχοποιήσεις σε υφάσματα όπου η αδιαβροχότητα εξαρτάται από το μέγεθος του πόρου που αφήνει το ίδιο το ύφασμα από την κατασκευή του ή την ειδική επεξεργασία του, χωρίς πρόσθετα φιλμ.
Μιλάω για αδιαβροχοποίηση απλού τύπου, με ένα νάιλον φίλμ.
Πρώτη φορά ακούω μια ΦΤΗΝΗ νάιλον επιφάνεια να έχει πόρους. Εγώ πίστευα ότι μπορεί να είναι λεπτή ή χοντρή, ανθεκτική ή ευαίσθητη, αλλά πάντως απολύτως συμπαγής.
Γιατί να φτιάξει και να κολλήσει κάποιος πάνω σε ένα ΦΤΗΝΟ συνθετικό ύφασμα μια διαπερατή νάιλον επιφάνεια;
Να μη κολλήσει τίποτα το καταλαβαίνω. Αλλά να κολλήσει κάτι που έχει πόρους, γιατί;

Διαβάστε και το παρακάτω κείμενο από τη Wikipedia για τις προδιαγραφές υφασμάτων:

2.16 Waterproof (αδιάβροχα) VS Water Resistant (ανθεκτικά στο νερό) VS Water Repellent (υδατοαπωθητικά)

Τα "υδατοαπωθητικά", "ανθεκτικά στο νερό" και "αδιάβροχα" είναι όροι που συνήθως συνοδεύουν τα υφάσματα. Πολλοί καταναλωτές δεν μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ αυτών των τριών χαρακτηριστικών, φυσικά υποθέτοντας ότι όλοι υποδηλώνουν αδιαπέραστο από το νερό. Το αδιάβροχο, το υδατοαπωθητικό και το ανθεκτικό στο νερό δείχνουν διάφορους βαθμούς προστασίας του υφάσματος. Η γνώση της διαφοράς μεταξύ αυτών θα σας βοηθήσει να επιλέξετε το σωστό προϊόν για κάθε χρήση

Η απωθητικότητα νερού είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το χαρακτηριστικό τόσο των ανθεκτικών στο νερό όσο και των αδιάβροχων προϊόντων όταν εφαρμοστεί σε αυτά υδροαπωθητικό (DWR- Durable water repellent). Εάν ένα προϊόν φέρει ετικέτα ως "αδιάβροχο", αυτό σημαίνει ότι είναι υδρόφοβο ή απωθεί το νερό κατά την επαφή. Ένα χαρακτηριστικό των αδιάβροχων και υδρόφοβων υφασμάτων, είναι πόση πίεση νερού μπορεί να αντέξει ένα υλικό πριν αρχίσει το νερό να το διαπερνά.

Τα υδατοαπωθητικά υφάσματα εξαρτώνται από αυτό που ονομάζεται γωνία επιφάνειας/σταγονας προκειμένου να απωθείται το υγρό. Εάν ένα σταγονίδιο έρθει σε επαφή με το ύφασμα υπό γωνία μικρότερη από 90 μοίρες, λίγο νερό θα απορροφηθεί στο ύφασμα. Αν ένα σταγονίδιο χτυπά σε γωνία μεγαλύτερη από 90 μοίρες, απορροφάται σε μικρότερο βαθμό. Ανάλογα με τη γωνία πρόσκρουσης και την έκταση της καλυμμένης επιφάνειας, θα προσδιοριστεί πόσο καλά απορρίπτεται το νερό. Αξιολογώντας τα αποτελέσματα με βάση τέσσερις μεταβλητές, τα υφάσματα ταξινομούνται με βάση το πώς σχηματίζονται σταγονίδια νερού στις επιφάνειές τους. Ο κατάλογος λαμβάνει υπόψη χημικές ενώσεις που υπάρχουν στο ύφασμα, την τραχύτητα της επιφάνειας , τις πορώδεις ιδιότητες του υφάσματος και ουσίες όπως το πετρέλαιο, ο ιδρώτας και η βρωμιά που επηρεάζουν την υδατοαπωθητικότητα του υφάσματος.

Μέθοδοι δοκιμής υδατοαπωθητικων ιδιοτήτων για υφάσματα

Όταν πρόκειται για τη δοκιμή υφασμάτων για υδατοαπωθητικές ιδιότητες, παράγοντες όπως η διαπερατότητα (το χαρακτηριστικό ενός υλικού ή μεμβράνης που την προκαλεί να επιτρέψει την διείσδυση υγρών) και τη διείσδυση (το μέτρο της έκτασης που μπορεί να καλύψει ένα υγρό όταν απορροφάται) παίζουν σημαντικά μέρη σε αυτά τα πειράματα. Σε ελεγχόμενα εργαστηριακά περιβάλλοντα, τα υφάσματα δοκιμάζονται σε τέσσερις κατηγορίες για να διαπιστωθεί αν μπορούν να απωθήσουν εγγενώς το νερό:

Κατηγορία Α: Η διαπερατότητα ελέγχεται από την πίεση του νερού.

Κατηγορία Β: Η διείσδυση δοκιμάζεται σε προσομοιωμένες καταιγίδες.

Κατηγορία C: Μετρώνται τα επίπεδα απορρόφησης.

Κατηγορία D: Το ύφασμα δοκιμάζεται με γωνιακή επαφή υγρού.

Εάν ένα ύφασμα είναι σε θέση να περάσει αποτελεσματικά αυτές τις τέσσερις κατηγορίες μεθόδων δοκιμών, μπορεί να θεωρηθεί ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή επίπλων εξωτερικού χώρου.

Εάν ένα προϊόν φέρει την ετικέτα του ως "ανθεκτικό στο νερό", έχει σχεδιαστεί ειδικά για να αντιστέκεται στην επαφή με λίγο νερό (ράντισμα / ελαφριά βροχή και ελαφρύ χιόνι) αλλά δεν έχει σχεδιαστεί για να αντέχει σε οποιαδήποτε βαριά έκθεση στα στοιχεία. Από τεχνική άποψη, κάθε ύφασμα ανθεκτικό στο νερό θα πρέπει να μπορεί να αντέχει σε πίεση νερού περίπου 1.500 mm ή περισσότερο, σύμφωνα με τη δοκιμή υδροστατικής πίεσης (συντομογραφία HH). Η δοκιμασία είναι αρκετά απλή. Ένας διπλός ανοιχτός κύλινδρος τοποθετείται πάνω από ένα ύφασμα επεξεργασμένο με DWR και σταδιακά γεμίζεται με νερό. Οι μετρήσεις (σε χιλιοστά) καταγράφονται για να δούμε πόσο νερό μπορεί να αντέξει το ύφασμα πριν από τη διείσδυση.Οι αξιολογήσεις ποικίλλουν και όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός, τόσο καλύτερη είναι η ποιότητα της αδιάβροχιας. Η εξοικείωση με τις μονάδες HH είναι ένα άλλο εύχρηστο εργαλείο που χρησιμοποιείται όταν αποφασίζετε ποιος τύπος ταιριάζει καλύτερα για κάθε χρήση.

1,500 χιλιοστά έως 5,000 χιλιοστά βροχή και ελαφρύ χιόνι

5.000mm έως 10.000mm σταθερή βροχή και χιονόπτωση

10.000 χιλιοστά έως 40.000 χιλιοστά ακραίες συνθήκες: έντονη βροχή

.

Ένα ύφασμα που φέρει την ένδειξη "αδιάβροχο" παρέχει το υψηλότερο επίπεδο προστασίας από το νερό μεταξύ όλων των υφασμάτων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και το τελικό προϊόν θα είναι αδιάβροχο.

Για αδιάβροχο τελικό προϊόν πρέπει να είναι σφραγισμένες οι ραφές(Αυτό επιτυγχάνεται καλύπτοντας τις τρύπες και τις ραφές με μια αδιάβροχη ταινία προκειμένου να αποφευχθεί η διείσδυση νερού) να είναι αδιάβροχα τα φερμουάρ και οι οπές αερισμού-εκτόνωσης να είναι προστατευμένες.

Όπως θα διαπιστώσετε αναφέρεται σε ύψος στήλης, μόνο για να εκφράσει τη διαπερατότητα ενός ΣΚΕΤΟΥ υφάσματος και όχι ενός επεξεργασμένου υφάσματος στο οποίο είναι κολλημένο ένα νάιλον φιλμ. Και όλες οι σκηνές με εξαίρεση μόνο στις πολύ φτηνές και στις πολύ ακριβές, είναι φτιαγμένες με τέτοια, κατά βάση φτηνά νάιλον υφάσματα στα οποία είναι κολλημένο ένα απολύτως αδιαπέραστο, αδιαβροχοποιητικό νάιλον φιλμ.

Η ερώτηση δηλαδή είναι απλή. Περνάει το νερό μέσα από μια χυτή νάιλον επιφάνεια;

@ Panos...

Κατ' αρχήν σε ευχαριστώ πολύ για εκτίμηση του άρθρου μου!

Όσον αφορά στο παράδειγμα που ανέφερες, θεωρώ ότι η αναφερόμενη αδιαβροχοποίηση είναι λίγο "παραπλανητική". Και εξηγώ:

Αυτό που αναφέρεται ως 200mm/hour/m², αποτελεί το λεγόμενο βροχομετρικό ύψος και η τιμή είναι (όντως) ρεαλιστική (για τροπική καταιγίδα).
Πλην, όμως, έτσι όπως πραγματοποιούν τη δοκιμή, αποφεύγουν να αναφέρουν την πραγματική υδροστατική πίεση που ασκείται ανά μονάδα επιφανείας του fly-sheet.

Το γιατί, μπορείς να το καταλάβεις εύκολα, εάν μελετήσεις τους παράγοντες, απ' τους οποίους επηρεάζεται η υδροστατική πίεση και την λεπτομέρεια που ανέφερα περί συνιστώσας δύναμης.

Εάν, πάραυτα, δεν καταλήξεις κάπου, πες το μου και στο αναλύω...


@ Pankan...

1. Το νάιλον είναι μια γενική ονομασία για μια οικογένεια συνθετικών πολυμερών, γνωστών γενικά ως αλειφατικών πολυαμιδίων.

Άρα νάιλον από νάιλον, έχει μεγάλη διαφορά...

2. Φυσικά και τα "νάιλον" που κατασκευάζονται από αλειφατικά πολυαμίδια έχουν "πόρους". Τρανό παράδειγμα οι μεμβράνες αντίστροφης ώσμωσης, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την αφαλάτωση του νερού.

Εάν θες, στο εξηγώ περαιτέρω...

Γενικά, όλα τα ευρέως γνωστά υλικά, διαθέτουν "πόρους", λόγω των ενδομοριακών δυνάμεων, οι οποίες "κρατάνε" σε απόσταση τα μόρια μεταξύ των.
Απλά, αυτά που χαρακτηρίζουμε ως "αδιάβροχα", είναι τα υλικά τα οποία θα καταστραφούν (ρήξη πλέγματος μορίων), εάν τους ασκηθεί η απαιτούμενη πίεση, ώστε να τα διαπεράσει το (καθαρό) νερό.

Θα συμφωνήσω προφανώς μαζί σου σχετικά με την ύπαρξη πόρων σε νάιλον μεμβράνες. Εσύ αναφέρεσαι προφανώς από την εμπειρία σου σε συστήματα αφαλάτωσης κι εγώ ξέρω ως έμπειρος χρήστης τα υφάσματα με μεμβράνες τύπου goretex που αντικατεστησαν τα απλά (και απολύτως αδιαπέραστα) αδιάβροχα που χρησιμοποιούσαμε μέχρι τότε.
Αυτές όμως είναι υψηλής τεχνολογίας και προφανώς πανάκριβες μεμβράνες που δεν έχουν καμία σχέση με τα υλικά αδιαβροχοποιησης των σκηνών.
Τα υφάσματα ακόμη και στις ακριβότερες σκηνές είναι απλά. Σπάνιες είναι οι σκηνές με υφάσματα goretex ή άλλα παράξενα.
Να μου πει κανείς ότι οι χαμηλές αδιαβροχοποιησεις έχουν λεπτές και ευαίσθητες μεμβράνες που μπορεί να καταστραφεί, να το καταλάβω. Που κι αυτό δεν είναι απόλυτο. Σιγά μη περάσει νερό στη ferrino μου που έχει αδιαβροχοποιηση 2000.
Έψαξα άρθρα σχετικά μ την αδιαβροχοποιηση υφασματων αλλά δεν φωτιστηκα.
Διάβασα βέβαια στη βικιπαιδεια ότι σε πειράματα στο πανεπιστήμιο του Ληντς αποδείχτηκε ότι ρούχα φτιαγμένα με κάποια υφάσματα που είχαν αδιαβροχοτητσ μικρότερη από 1000 παρέμεναν αδιαβροχα ακόμα και μετά από 4 ωρες βροχής 5 φορές δυνατότερης απο μια "heavy rain" και λέει ότι πρέπει να αντιμετωπιζονται με επιφυλαξη τα ύψη βροχής που δίνονται για διάφορα υφάσματα σε σχέση με την αδιαβροχοτητα τους.
Παρόλα αυτά δεν εξηγεί γιατί συμβαίνει αυτό, και παρότι επιβεβαιώνει αυτό που πιστεύω, ότι δηλαδή τα ύψη βροχής που δίνουν οι κατασκευαστές σκηνων είναι μια μαρκετιστοκη μπαρούφα, συνεχίζω να έχω την ιδια απορία.

Καλώς ή κακώς και δεν (κατα)κρίνω κανέναν γι αυτό, εάν δεν πειραματιστούμε, δεν συνειδητοποιούμε - πιστεύουμε πάρα πολλά θέματα της φυσικής (και όχι μόνον)...

Κάνε, λοιπόν, το ακόλουθο απλό πείραμα:

"Τάπωσε" (όσο καλύτερα μπορείς) το ακροφύσιο της ηλεκτρικής σκούπας που έχεις σπίτι σου με ένα κομμάτι από το fly-sheet της σκηνής σου (σαν να του βάζεις προφυλακτικό)
Κατόπιν θέσε την σκούπα σε λειτουργία (εάν έχει κλιμακωτή αναρρόφηση, ακόμη καλύτερα) και δοκίμασε να αναρροφήσεις μερικές σταγόνες απεσταγμένου ή απιονισμένου νερού.

Εάν έχεις κλείσει ερμητικά το ακροφύσιο και η σκούπα έχει μία σεβαστή ισχύ, θα παρατηρήσεις ότι οι σταγόνες θα αναρροφηθούν κανονικότατα και μάλιστα, όσο μικρότερη η αδιαβροχοποίηση, τόσο "ευκολότερη" η αναρρόφησή τους...

Μπορείς να υλοποιήσεις και το αντίστροφο, χρησιμοποιώντας λάστιχο με νερό και πίεση τουλάχιστον 2 bars. Απλά, στο λάστιχο δεν θα είναι και τόσο εύκολη η εφαρμογή του fly-sheet...


Υ.Γ. Επειδή κι εγώ είμαι της περιέργειας, αλλά και του πειράματος, το έχω δοκιμάσει σε αρκετές σκηνές και μάλιστα μία Terra που είχα (και ήταν ήδη φθαρμένη), την "χάλασα" σε εκείνο το σημείο...

Πολύ καλή ιδέα το πείραμα σου.
Κάποια στιγμή θα το δοκιμάσω. Παρόλα αυτά ακόμα κι αν το δω με τα μάτια μου (που αφού το λες θα το δω) δεν θα πάψω να απορώ.