Για να μην "ξεχειλώσουμε" το θέμα, θα συνοψίσω ως εξής:
Τα μέσα (που κυκλοφορούν ευρέως στην παγκόσμια αγορά) ή οι τρόποι
εξυγίανσης πρωτογενούς νερού, που
μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας camper, είναι:
1.
Φίλτρα Πόρων - Επιτυγχάνουν φίλτρανση του νερού, μέσω της διέλευσής του από πόρους συγκεκριμένης διαμέτρου.
Όσο μικρότερη είναι η εν λόγω διάμετρος, τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα φίλτρανσης, αλλά ταυτόχρονα και πιο δύσκολή η χρήση τους. Σε γενικές γραμμές, η διάμετρος των 0,1micron (0,1μm) αποτελεί την ελάχιστη δυνατή διάμετρο, για αναρρόφηση εκ του στόματος. Πλην, όμως,
δεν επαρκεί για την φίλτρανση επιβλαβών χημικών στοιχείων, χημικών ενώσεων και συγκεκριμένου μικροβιολογικού φορτίου.
2.
Φίλτρα Ενεργού Άνθρακα - Πέραν του ότι "δεσμεύουν" το υποχλωριώδες νάτριο (χλώριο),
δεσμεύουν και όλες (σχεδόν) τις οργανικές ενώσεις, στις οποίες (πέραν όλων των άλλων επιπτώσεων) οφείλεται και η δυσάρεστη οσμή - γεύση του πρωτογενούς νερού.
3.
Βρασμός Νερού - Επιτυγχάνει την
απολύμανση (και μόνον, το τονίζω) του πρωτογενούς νερού, απ' οποιοδήποτε μικροβιολογικό φορτίο.
Για
όλα τα άνωθεν, ισχύει ο κανόνας (άνευ εξαιρέσεων) ότι: Συμβάλουν λιγότερο ή περισσότερο στην εξυγίανση του πρωτογενούς νερού,
ΑΡΚΕΙ το πρωτογενές νερό να ΜΗΝ είναι ακατάλληλο προς ανθρώπινη (άμεση ή έμμεση) χρήση, λόγω περιεκτικότητας σε επιβλαβή χημικά στοιχεία, χημικές ενώσεις και συγκεκριμένου μικροβιολογικού φορτίου.
Παράδειγμα:
- Εάν έκανα ελεύθερο στο βουνό, χρησιμοποιούσα βροχή ή χιόνι ή έβρισκα μια πηγή που ανέβλυζε τρεχούμενο νερό, σαφώς και
θα χρησιμοποιούσα ένα φίλτρο (π.χ. σαν το Care Plus), για να πιω νερό και πιθανότατα χωρίς να το βράσω.
- Εάν έκανα ελεύθερο και έβρισκα μία λιμνούλα (στάσιμο νερό) ή ένα ρυάκι όπου θα υπήρχε η πιθανότητα να ενυδατώνονται ζώα (π.χ. αιγοπρόβατα ελευθέρας βοσκής), σαφώς και
δεν θα χρησιμοποιούσα ένα τέτοιο φίλτρο, αλλά αναμφισβήτητα θα έβραζα το πρωτογενές νερό, πριν το καταναλώσω.
- Εάν έκανα ελεύθερο και έβρισκα ένα ποτάμι, όπου υπήρχε η πιθανότητα πιο πάνω κάποια βιομηχανία - βιοτεχνία - εργοστάσιο ή ακόμη και μαντρί να αποβάλλει σε αυτό λήμματα, σαφώς και
δεν θα σκεφτόμουν καν να χρησιμοποιήσω το εν λόγω πρωτογενές νερό.
Εννοείται βέβαια, ότι εάν είναι απόλυτη ανάγκη (θέμα επιβίωσης πλέον), θα πάρεις (θέλοντας και μη) τα ρίσκα σου...
Και μερικές λεπτομέρειες (που κάνουν την διαφορά)...
Α. Όλα τα φίλτρα πόρων έχουν το εξής "
αδύνατο" σημείο: Όταν τα χρησιμοποιήσουμε προς φίλτρανση νερού, το οποίο
δεν περιέχει απολυμαντικό μέσο, όπως το υποχλωριώδες νάτριο (κοινώς χλώριο), είναι πάρα πολύ πιθανό να αναπτύξουν μικροβιολογικό φορτίο στην επιφάνειά τους. Γι αυτό ακριβώς το λόγο θα πρέπει η έκπλυσή τους μετά από
κάθε χρήση να πραγματοποιείται με νερό δικτύου, το οποίο περιέχει χλώριο και μάλιστα αρκετό (αλλά
όχι πάνω από το όριο ποσιμότητας), όπως π.χ. το νερό δικτύου Αθηνών.
Β. Με τα φίλτρα ενεργού άνθρακα, αυτό
δεν είναι εφικτό (γιατί το χλώριο "καταστρέφει" τον άνθρακα). Σε αυτή την περίπτωση, ο ενεργός άνθρακας φίλτρανσης οφείλει να είναι αντι-μικροβιακός - φαρμακευτικός (ο οποίος είναι και αρκετά πιο ακριβός, από τον "απλό" ενεργό άνθρακα).
C. Σαφώς και υπάρχουν συστήματα, τα οποία μπορούν να αποδώσουν άριστο πόσιμο νερό, ακόμη και όταν αυτό έχει κριθεί ακατάλληλο προς οποιαδήποτε ανθρώπινη (άμεση ή έμμεση) χρήση, αλλά τα εν λόγω συστήματα
δεν είναι "φορητά" και επιπλέον
απαιτούν συγκεκριμένες συνθήκες λειτουργίας (όπως π.χ. πίεση τροφοδοσίας νερού, ηλεκτρική ενέργεια, κ.α.), οι οποίες
δεν είναι εφικτό να υπάρξουν στο ελεύθερο camping.
D. Όσον αφορά στο μικροβιολογικό φορτίο γενικότερα, ας έχουμε υπόψη μας 3 (κυρίως) πράγματα:
a. Με τον βρασμό του νερού (100
oC), για τουλάχιστον 1 λεπτό της ώρας, επιτυγχάνεται πλήρης απολύμανση, προς
πόση.
b. Με την θέρμανση του νερού στους 75
οC, επιτυγχάνεται ικανοποιητική απολύμανση, προς
λοιπή χρήση. Γι αυτό άλλωστε και επιβάλλεται τουλάχιστον 1 φορά το 2μηνο να πραγματοποιούμε μία πλύση του πλυντηρίου ρούχων μας (ακόμη και άδειο) στους 75
οC.
c. Η ανάπτυξη μικροβιολογικού φορτίου, επιβραδύνεται σημαντικά, σε θερμοκρασίες
κάτω των -23
οC. Γι αυτό ακριβώς το λόγο, όσοι διαθέτουν - χρησιμοποιούν καταψύκτες αποθήκευσης τροφίμων μακράς διαρκείας, κρίνεται απαραίτητο να επιλέγουν θερμοκρασίες
κάτω της προαναφερθείσας.
Και στο εύλογο ερώτημα που προκύπτει: "
Γιατί, εφόσον αυτές οι προϋποθέσεις δεν είναι πάντα εφαρμόσιμες, δεν παθαίνουμε πάντα κάτι", η απάντηση είναι ότι ο εκάστοτε ανθρώπινος οργανισμός αναπτύσσει πάντα
αντισώματα (κατά περίπτωση και περίσταση). Όσα περισσότερα αντισώματα διαθέτει, τόσο περισσότερο "ανθεκτικός" παρουσιάζεται (μέχρι βέβαια ενός ορίου).
@ Χαλια...
Μπορώ να σου κάνω μία συνοπτική ανάλυση για το "φορητό" σύστημα αντίστροφης ώσμωσης που ανέφερες, αλλά αισθάνομαι πως θα φάω κράξιμο από τους admins και τα υπόλοιπα μέλη, γιατί ξεφεύγουμε πολύ από το αρχικό μας θέμα...