Με αφορμή κάποια σχόλια σε άλλο θέμα Βοήθεια για αγορά σκηνής σκέφτηκα να ανοίξω ένα θέμα για να γράψουμε το πως πήγαμε πρώτη φορά κάμπινγκ. Πως το αποφασίσαμε και τι είχαμε πάρει μαζί μας ως εντελώς άσχετοι.

Παρ' όλο που λέω πρώτη φορά εγώ θα γράψω για την δεύτερη γιατί την πρώτη δεν αποφάσισα να πάω κάμπινγκ αλλά έπεσα πάνω στο κάμπινγκ.

Είχαμε μαζευτεί μια παρέα καλοκαίρι και πίναμε τις φραπεδιές μας αργά και απολαυστικά όπως συνηθίζουμε εδώ στη Θεσσαλονίκη και λέγαμε για το που θα πάμε για μερικές μέρες σαν παρέα. Φυσικά πρώτα έπεσαν οι ιδέες για νησιά αλλά για πολλούς δεν έπαιζε φράγκο οπότε απορρίπτονταν οι ιδέες η μία μετά την άλλη.
Ξαφνικά ένας λέει δεν πάμε να στήσουμε ελεύθερο. Που. Δεν ξέρω κάπου κοντά. Δεν πάμε Καβουρότρυπες λέει ένας άλλος είναι και οι δικοί μου Πλατανίτσι που είναι κοντά και πεταγόμαστε για κανά ντουζάκι και τουαλέτα.

Αφού συμφωνήσαμε ξεκινάμε 5 άτομα με 2 σκηνές, η μία igloo αλλά η άλλη παλιού τύπου με ορθοστάτες. Αν θυμάμαι καλά είχα μαζί μου έναν υπνόσακο, το μαγιό μου, μία βερμούδα, ένα τζιν, 2-3 μπλουζάκια σαγιονάρες, 2 πετσέτες, οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα και ένα αφροντούζ. Πάνω κάτω, με μικρές παραλλαγές, αυτά είχαμε όλοι. Το ωραίο ήταν ότι η μία σκηνή (η παλιού τύπου) δεν είχε ορθοστάτη και έτσι μείναμε με μία σκηνή 2 ατόμων για 5 άτομα όπως καταλαβαίνεται κοιμόμαστε παραλία με μία εξαίρεση ένα παιδί που δεν είχε υπνόσακο.

Να θυμίσω ότι δεν είπα τίποτα για υποστρώματα και στρώματα.

Η αλήθεια περάσαμε υπέροχα.

Λοιπόν...Πρώτη φορά έκανα ελεύθερο στο Αχλάδι.Ξεκινήσαμε τελείως άκυρα μετά απο ένα party σε κάποιο σπίτι το οποίο τελείωσε στις 7 το πρωί.Δεν είχα μαζί μου τπτ! Ευτυχώς η φίλη μου έμενε κοντά και πήρε κάνα-δυο πραγματάκια.Πήγαμε για Σ/Κ και θυμάμαι ότι είχαμε ρίξει πολύ γέλιο.Στην παραλία ήταν άλλη μια σκηνή.Δεν έχω ξαναπάει απο τότε..Τί να γίνεται άραγε τώρα εκεί;

Η πρώτη φορά που πήγα για κάμπινγκ ήταν για ελεύθερο πριν από πολλά-πολλά χρόνια και ήταν μια φοβερή εμπειρία! Σε ηλικία 5 ή 6 χρονών μία τρελή θεία μου με τον θείο μου (νεαρό ζευγάρι τότε) σκέφτηκαν ότι θα είχε πλάκα να έπαιρναν μαζί τους στις διακοπές τους με σκηνή στην Αχλαδερή Εύβοιας εμένα και τον τότε τετράχρονο αδερφό μου. Τότε έπαιζε αρκετό ελεύθερο εκεί - για τώρα δεν ξέρω, ξέρει κανείς; Τελικά περάσαμε 2-3 μέρες καταπληκτικά όλη μέρα στη θάλασσα πλατσουρίζοντας και τρέχοντας πάνω-κάτω! Θυμάμαι μάλιστα που το ένα βράδυ είχε πανσέληνο και είχα κατενθουσιαστεί γιατί ήταν Αύγουστος και το φεγγάρι ήταν κατακόκκινο.

Φιλοι Campers γεια σας

Πρωτη φορα 1976 ΝΥΣΤΕΡΙ ΘΑΣΟΥ 3,5 χλμ απο ΛΙΜΕΝΑ πευκα,ελιες.Εκταση 14 στρεματα,μετα απο χρονια εγινε camping και μετα απο λιγα χρονια εκλεισε.Τωρα δεν λειτουργει.Εκτοτε με σκηνες μεχρι το 1992 και απο το 1993 με τροχοσπιτο σε ολη την Ελλαδα μας.

εγω πρωτη φορα πηγα με γονεις κ φιλικα ζευγαρια για ελευθερο,αλλα οχι σε μερος που πηγαινε κοσμος γενικα για καμπνικ,σε μερος ακυρο,στο πουθενα!ακομα κ σημερα τρεφω πολυ μεγαλη αγαπη για αυτο το ειδος ελευθερης κατασκηνωσης...

Πρώτη φορά σε camping στο χωρίο Κίρρα Ιτέας με σκηνή .
Τις πρώτες μέρες δεν μπορούσα να προσαρμοστώ και ήθελα να φύγω με το ζόρι με κράταγε ένας φίλος .Τώρα δεν αλλάζω το camping με το καλύτερο ξενοδοχείο .

Η πρώτη μου φορά σε κάμπινγκ, απ' όσο θυμάμαι, ήταν στο κάμπινγκ του ΕΟΤ στον Πλαταμώνα, πιτσιρικάς με τους γονείς μου, πήγαινα ακόμα Δημοτικό.

Θυμάμαι, σε εκείνη την τρυφερή ηλικία, το κάμπινγκ μου φαινόταν μεγάλη ταλαιπωρία σαν σκέψη. Όμως εκείνες οι διακοπές αποδείχτηκαν από τις καλύτερες της ζωής μου.

Συν του ότι έπαθα πλάκα με το πόσο οργανωμένο ήταν το κάμπινγκ, με τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους του και τις ευρύχωρες τοποθεσίες για σκηνές και τροχόσπιτα.

πρωτη φορα για καμπιν στον Κίσσαβο, αρχές Μαρτίου 2007 με χιονια κι ενα υπεροχο φεγγαρι να μας συνοδευει... η θεα Λιτόχωρο, Αικατερινη, Θεσσαλονικη και Χαλκιδικη!!!

σε μια στενη σκηνη 2 ατομων ειμασταν 3

Respect για την πιο δύσκολη ίσως μορφή κάμπινγκ (χειμερινό στο βουνό)

Θα μας χαροποιούσες όλους αν ανέβαζες και μερικές φωτογραφίες (το τοπίο ακούγεται τέλειο).

Πρώτη φορά ελεύθερο (1997) στο Γομάτι τριήμερο Καθαράς Δευτέρας με σκηνή 2 ατόμων και μάλλον αντίξοες συνθήκες (αέρας, ψιλόβροχο και "φίλο" με ένα μήνα γνωριμίας) .
Παρ' όλα αυτά συνέχισα ακάθεκτη και το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς καθώς και τα υπόλοιπα χρόνια (με τον "φίλο" να είναι πλέον σύζυγος) κι ένα εντεκάχρονο αλλά πλέον σε οργανωμένα camping στη Χαλκιδική.