Με αφορμή ένα νέο σχόλιο για το Πλατανίτσι του μέλους anam:
αισχος και ντροπη σε οσους καινε ρεσο σε δασικο χωρο θα ελεγα εγω
αισχος και ντροπη σε οσους αναβουνε φωτιες κατω απο πευκα
αισχος και ντροπη σε αυτους που δεν τους νοιαζει ο διπλανος τους;(τερμα την μουσικη)
αισχος και ντροπη για ολες τισ αυτοσχεδιες κατασκευες (απο τουαλετες μεχρι νιπτηρες)
και για να γνωριζεται το προσωπικο ηταν στην τσιτα για ολα τα παραπανω και οχι
για το αν ειχε η οχι πιστοποιητικο πυρασφαλειας γιατι αν το "ρεσο" καποιας ρομαντικης ξεκινησει φωτια οσα πιστοιποιητικα και να εχεις δεν σωζεσαι
μυαλο θελει και υπευθυνοτητα, αλλα σε καποιους λειπουνε και τα δυο
Θα συμφωνήσω σε όλα τα "κατηγορώ" και τους αφορισμούς αλλά "...
το προσωπικο ηταν στην τσιτα για ολα τα παραπανω ..."
Μην τρελαθούμε κι όλα

, για άλλο κάμπινγκ μιλάμε

. Κατ' αρχάς ποιο προσωπικό και ποιας χρονιάς;
Όλα σε ένα κάμπινγκ (όπως σε όλες τις επιχειρήσεις) έχουν να κάνουν με την διοίκηση και εδώ είναι που λέμε ποια διοίκηση;
Η προσωπική μου (αρκετά εκτενής) εμπειρία με το συγκεκριμένο κάμπινγκ είναι αυτή της παντελούς αδιαφορίας

.
Το ότι το κάμπινγκ έχει μαζέψει όλη την σάρα και την μάρα που μόνο κατασκηνωτές δεν θα έπρεπε να λέγονται, δεν λέει τίποτα για τον τρόπο λειτουργίας του;
Το ότι από την στιγμή που θα περάσεις την πύλη, και σε έχουν πια φακελώσει για πληρωμή, μπορείς να κάνεις ότι σου κατέβει στο κεφάλι, δεν λέει τίποτα;
Μπορώ να περιγράψω άπειρες ιστορίες που αποδεικνύουν την παντελή αδιαφορία του προσωπικού. Το ότι έφτασαν κάποιοι να βάζουν (υπό την επήρεια ουσιών) 2μετρη φωτιά κάτω από πεύκα στις 2 τα ξημερώματα 30μέτρα από την πύλη και ότι κατασκηνωτές τους σταμάτησαν λέει κάτι για το ενδιαφέρον του προσωπικού, το ότι υπήρχαν δεμένες πάνω σε πεύκα ψησταριές επίσης λέει κάτι. Το ότι άκουσα με τα αυτιά μου να δηλώνει ντόπιος (φύλακας τροχοσπίτων) ότι "μάζεψε" μερικές ωραίες σκηνές τις καθημερινές που έλειπαν οι ιδιοκτήτες, δεν έχει να κάνει σίγουρα με το ήθος των κατασκηνωτών.
Το ότι μαζεύτηκε λάθος κόσμος έχει να κάνει με το ότι μόνο εκεί τους επιτρέπονταν να κάνουν αυτά που έκαναν διότι σε οποιοδήποτε άλλο κάμπινγκ θα τους είχαν πετάξει έξω με τις κλωτσιές.