Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Επισκέφτηκα το συγκεκριμένο κάμπινγκ με ελπίδα για καλή διαμονή. Η τοποθεσία και τα προηγούμενα σχόλια με είχαν προϊδεάσει για ένα οργανωμένο και λειτουργικό κάμπινγκ. Δυστυχώς απογοητεύτηκα.

Το κάμπινγκ, ή για την ακρίβεια η διαχείρισή του, ενδιαφέρονταν μόνο για τον αυστηρό έλεγχο των κατασκηνωτών, εστιάζοντας όλες τις προσπάθειες τους στην αποφυγή εισροής κάποιου τσαμπατζή. Φυσικά αν αποτελούσε απλά μέρος του ενδιαφέροντος τους για το κάμπινγκ όλα καλά, δυστυχώς όμως αποτελούσε το μόνο.

Πριν την άφιξη είχα επικοινωνήσει με την ερώτηση αν υπήρχε δυνατότητα παροχής ρεύματος στις θέσεις για σκηνές και με είχαν βεβαιώσει πως υπήρχε. Ο λόγος ήταν η ύπαρξη ψυγείου και φαρμάκων που αναγκαστικά διατηρούνται σε αυτό.
Όταν έφτασα σχεδόν χρειάστηκε να παρακαλέσω για παροχή (με δική μου μπαλαντέζα - ευτυχώς είχα 15μετρη) και μετά από πίεση μου έδωσαν από τις παροχές των τροχόσπιτων. Μου έκανε εντύπωση η αποφυγή του ιδίως για μια ακριβή υπηρεσία, αλλά αργότερα ανακάλυψα πως η βροχή την προηγούμενη μέρα είχε δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στις παροχές.

Πράγμα περίεργο για κάμπινγκ που θα έπρεπε να είναι έτοιμο για τέτοιες περιπτώσεις, κι εκεί είναι που άρχισα να παρατηρώ την εγκατάλειψη.

Τουαλέτες και γενικά εγκαταστάσεις που πριν είκοσι χρόνια ήταν μια νέα προσθήκη και κάλυπτε τις ανάγκες αλλά στο 2022 ήταν σχεδόν παρωχημένες. 5 Ντους και 7 τουαλέτες για όλους τους κατασκηνωτές σε κάθε φύλλο με το ζεστό νερό να κόβεται θεωρητικά στις 22.00 (!;;;) καλοκαίρι που πολλοί γυρνάνε από κοντινές παραλίες στις 21.00 ή και αργότερά. Φυσικά το νερό άρχισε να παγώνει από τις 20.00 μια και οι ουρές για ντους θύμιζαν τριτοκοσμικές χώρες.

Έλεγχος και καθαριότητα στις εγκαταστάσεις σε οριακά επίπεδα, τόσο όσο για να λέμε ότι έχουμε καθαρίστριες. Δεν γίνονταν σοβαρή καθαριότητα και υπήρχαν παραδείγματα μέχρι και κατοικίδιων που εισέρχονταν μέσα στο ντους με τα αφεντικά τους. Χαρακτηριστικό τη πολύωρης αναμονής και του κρύου νερού ήταν ότι αρκετές μέρες κάποιοι έκαναν στα υπαίθρια ντους με κρύο νερό το μπάνιο τους.

Τα κοινόχρηστα ψυγεία οριακά για ένα κάμπινγκ που οι συνεχόμενες δυνατές βροχές του Αυγούστου το είχαν μισό-αδειάσει. Ο υπαίθριος χώρος της κουζίνας κακό-συντηρημένος με ποντίκια να κόβουν βόλτες στους γεμάτους σκουπίδια κάδους.

Χωματουργικές εργασίες για την διατήρηση επιπέδων ασφαλείας για τον χώρο των σκηνών δεν υπήρχαν και γενικώς (όπως δυστυχώς σε πολλά κάμπινγκ) οι σκηνάδες θεωρούνταν τρίτης κατηγορίας πολίτες.

Το πάρκινγκ δεν αρκούσε για τις ανάγκες της εποχής (ίσως για Αύγουστο στις αρχές του 2000 αλλά όχι πια με τόσα αυτοκίνητα).

Το μπαράκι σχεδόν άδειο συνέχεια διότι ο περισσότερος κόσμος μαζεύονταν στον "χώρο φόρτισης κινητών" όπου υπήρχαν καρέκλες και τραπέζια για αν φιλοξενήσουν τους μόνιμους αναζητητές φόρτισης συσκευών.
Πάλι για πριν είκοσι χρόνια και πριν σίγουρα την δημιουργία των έξυπνων κινητών και τάμπλετ, θα ήταν μια χρήσιμη παροχή. Στην εποχή μας που έγινε αναγκαστική η φόρτιση των συσκευών αυτών καθημερινά, ανεπαρκής και παρωχημένη.

Το μίνι μάρκετ πιο ακριβό και από όαση στην έρημο με την ποικιλία του να είναι σαφώς ανεπαρκής. Το υγειονομικό αυτό θαύμα σέρβιρε και πίτσα μετά από παραγγελία (όπως είμαι σίγουρος ότι προέβλεπε η άδειά του).

Οι τιμές στις ταβέρνες και τα μαγαζιά του Αϊ Γιάννη εντελώς αδικαιολόγητες σε σχέση με την ποιότητα και το σέρβις, καλό είναι ο επισκέπτης να προτιμήσει να δειπνήσει σε κάποιο από τα πολύ ανώτερα και σχετικά οικονομικότερα εστιατόρια στα πιο ορεινά χωριά.

Οι δε τιμές στα μικρά καφέ-εστιατόρια της ομώνυμης παραλίας, απλά ένα τραγικό λάθος για τον κάθε ανυποψίαστο κατασκηνωτή. Αναφέρω σχετικά: 2 τυρόπιτες (κατεψυγμένες) μία μπύρα και μια, μάλλον ατομική, σαλάτα 28 ευρώ.

Η παραλία όμορφη γραφική με φυσική σκιά από νωρίς το απόγευμα. Βαθιά ίσως όχι ιδανική για μικρά παιδιά χωρίς επιτήρηση αλλά με νερά κρυστάλλινα. Ακόμα και μετά από δύο μέρες βροχής τα νερά πεντακάθαρα.

Εν κατακλείδι δε νομίζω ότι θα το επέλεγα ξανά για τις διακοπές μου στο κατά τ' άλλα πανέμορφο Πήλιο. Οι εκδρομές και οι πεζοπορίες στο Πήλιο καταπληκτικές. Αν πάτε αργά το καλοκαίρι δοκιμάστε τα τοπικά μήλα. Θα πρότεινα και τη παραδοσιακή κουζίνα του Πηλίου (σπετζοφάι, φασολάδα, χόρτα κτλ) αλλά καλύτερα στα ορεινά χωριά και όχι στον Αϊ Γιάννη.