Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Μόλις γύρισα και μπορώ να πω ότι γλάρους δεν είχε. Είχε γάτες βέβαια που μειώνονταν μέρα με τη μέρα...
Ο ιδιοκτήτης είναι ένα αγενές φασισταριό(αν επικρατήσει το εβραϊκό Λευί -sic- που τον βάφτισα, θέλω να με θυμάται ως νονό του), το οποίο συνήθιζε να αλλάζει τις καθαρίστριες κάθε τρίτη ημέρα (ζητούσαν λεφτά φαντάζομαι για τις υπηρεσίες τους οι αγενέστατες!).
Ο Λευί είναι ένας μεσήλικας τσιγκουνάκος με μαύρα μαλλιά και άσπρα γένια που βάζει το μικρό γιο Ευτύχη να κάνει κάθε λογής πράγμα (κουβαλήματα, στήσιμο σκηνής) για να βγάλει κανένα ψιλό. Με τέτοια κρίση βέβαια που χώρος για ψιλό στον Ε. ...; Επίσης παραμονεύει undercover στο λιμάνι και ουαί και αλίμονο αν πας για ελεύθερο στο νησί. Σε έχει δώσει..!
Επίσης αρέσκεται να διεκδικεί κάθε μοναχική ύπαρξη- ως γνήσιο γκρικ καμάκι!
Το κάμπινγκ είναι καθαρό και αρκετά δροσερό. Η επιλογή της τοποθεσίας του είναι τέτοια που είναι ούτε κοντά ούτε μακριά, αλλά σίγουρα ήσυχα. Είναι 12 λεπτά από το λιμάνι στο κατέβασμα και περίπου 20 στο ανέβασμα, γιατί έχει μια τρελή ανηφόρα.
Ο Λευί το έχει κάπως περιποιημένο, αλλά για αυτό ακριβό. 7,5€/άτομο και 3€/ σκηνή. Παρέχει φιλτραρισμένο νερό και μάτια για μαγείρεμα, καθώς και δύο ψυγεία, τα οποία δεν πρέπει να γεμίζουν ούτε μέχρι τη μέση.
Το νησί είναι λίγο ιδιαίτερο, αλλά αξίζει να το επισκεφτεί όποιος έχει καλή ή/και μεγάλη παρέα αλλά ξέρει να κάνει και ησυχία!
Χαιρετίσματα στο Λευί!