1. Η θάλασσα μάπα : Αν και η παραλία είναι συμπαθητική, 3 μέτρα μέσα στη θάλασσα υπάρχει βράχος (πλάκα) σε όλο το μήκος της παραλίας. 25-27 Ιουλίου συνολικά είδα 5 άτομα να κάνουν μπάνιο.
2. Ο χώρος για τις σκηνές δεν έχει καθόλου χωρίσματα, φυσικά η τεχνητά. Ένα flat πράγμα. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα αυτοκίνητα των κατασκηνωτών τα αφήναν να παρκάρουν δίπλα στις σκηνές, με αποτέλεσμα να είναι δίπλα σε κάθε σκηνή και ένα αυτοκίνητο, είχες την αίσθηση πως κατασκήνωσες σε parking και όχι σε camping.
3. Ζητάς ταβλάκι από την καφετέρια και σου απαντούν πως όχι μόνο δεν έχουν αλλά σχεδόν απαγορεύεται, παρα μόνο εάν παίζεις πολύ σιγά (ζάρια και πούλια με σιγαστήρα). Η συνέχεια στο μίνι μάρκετ που ζητήσαμε να αγοράσουμε τράπουλα και μας απαντούν πως "δεν πουλάνε κανενώς είδους παιχνίδι".
4. Κουβαλάς πετσέτα και αφρόλουτρο για να κάνεις ένα ντουζάκι αλλά ανακαλύπτεις πως χρειάζεσαι και 20λεπτο στον κερματοδέκτη για να αρχίσει να τρέχει.
5. Και το κερασάκι στην τούρτα μπήκε στο λογαριασμό όπου πληρώσαμε 26 ευρώ/ημέρα 2 άτομα με μικρή σκηνή (σε ειδικούς χώρους για μικρές σκηνές) ΧΩΡΙΣ αυτοκίνητο (προς μεγάλη έκπληξη της υποδοχής, και με το δίκιο της γιατί για να αφήσεις το όχημα εκτός κάμπινγκ πρέπει να περπατήσεις και κανα 20λεπτο).
Δεν θα τονε βρώ λοιπόν αυτόν που μου το σύστησε ; ΑΑαααχχ !
ΥΓ: Τα ΑΠΕΙΡΑ τζιτζίκια (σε εκκωφαντικό σημείο) δεν τα ανέφερα γιατί θα μοιάζω με τον τύπο της διαφήμισης που μεταφέρει τα νεύρα του στις διακοπές.