Πάνε χρόνια, ήμουν 5 έως 12 που κάθε χρόνο στο τέλος των οικογενειακών διακοπών πηγαίναμε για πέντε μέρες. Στο μόνο camping που μου έπαιρναν το ποδήλατο, όμορφοι χαλικόστρωτη δρόμοι, πολλές οικογένειες και πάντα έβρισκες παρέες, ήταν λες & πήγαινες κατασκήνωση. Ήταν από τα καλύτερα camping που γνώρισα. Δίστιχος έχει την τύχη όλων των camping που ανήκουν στον ΕΟΤ. Αν και περνάω συχνά από εκεί δεν έχω κάνει τον κόπο (μάλλον λάθος μου) να σταματήσω να ρωτήσω αν λειτουργεί.