Τον Αρμενιστή τον επισκέπτομαι από πολύ μικρή ηλικία ( τροχόσπιτο με τους γονείς μου) και μετά με σκηνή με φίλους κάθε χρόνο τα τελευταία 7 χρόνια χωρίς καμία εξαίρεση, παρά μόνο την φετινή χρονιά γιατί πέρσι ειλικρινά είπα πως αυτή είναι η τελευταία φορά που πηγαίνω.
Αν και είμαι συναισθηματικά δεμένη με το μέρος μιας και πηγαίνω από μικρό παιδί και είμαι σε θέση να συγχωρήσω πολλά μειονεκτήματα ( ακριβές τιμές, πάρα πολύ κόσμο , ανύπαρκτη σκιά ) επειδή το μέρος είναι πραγματικά πανέμορφο αλλά μετά την περσινή εικόνα του camping πραγματικά απογοητεύτηκα.
Περισσότερο από όλα με ενοχλεί ο κόσμος που επισκέπτεται πλέον το camping. Κατά τη γνώμη μου, είναι άνθρωποι που προ οικονομικής κρίσης θα πήγαιναν διακοπές σε 5άστερα αλλά μιας και πλέον δεν μπορούν προσπαθούν να μεταφέρουν τις συνήθειές τους στον αρμενιστή ( μιας και ο αρμενιστής θεωρείται in ). Πιστολάκια στο μπάνιο και μασιές , άνθρωποι που δεν σέβονται ότι στο κάμπινγκ πρέπει κανείς να κάνει ντουζ γρήγορα γιατί υπάρχουν άλλοι τόσοι, ηχεία που βαράνε Πάολα από το πρωί ως το βράδυ και άλλα πολλά καγκούρικα τα οποία παλιότερα ή δεν ήταν τόσο έντονα ή δεν τα έβλεπα εγώ επειδή ήμουν 18 χρονών, ειλικρινά δεν ξέρω.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με την μοναδική θέση που είχε μείνει όταν πήγαμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΜΠΑΣΚΕΤΑ!!! με έκαναν να μην θέλω να επισκεφτώ ξανά τον Αρμενιστή.
Αν όμως κάποιος ψάχνει ένα camping που πλέον θυμίζει Μαρκίζ ή ένα πιο καθαρό Ποσείδι γεμάτο με 18χρονα που τραγουδούν Ροζ ακρίδες τότε ο Αρμενιστής είναι το κατάλληλο μέρος για τις διακοπές του.