Όποιος έχει ζήσει το θρυλικό αυτό camping την δεκαετία του '80 η σημερινή του κατάσταση τον θλίβει ανεπανόρθωτα. Είχα στο μυαλό μου τις εφηβικές αναμνήσεις αυτού του κάμπινγκ, όταν με μία μπάλα γινότανε αυθόρμητα τουρνουά ποδοσφαίρου στην αλάνα του κάμπινγκ με τους άντρες ποδοσφαιριστές και τις γυναίκες τους κερκίδα. Πολύ φάση. Όλο το κάμπινγκ συμμετείχε σε αυθόρμητα events. Το βράδυ, γερμανοί, έλληνες και ιταλοί μια παρέα να πίνουν μπύρες στο κυλικείο που υπήρχε δίπλα στην είσοδο. Αυτά έχουν περάσει ανεπιτρεπτί.
Το να σχολιάσω ότι επικρατεί μια ζωώδης κατάσταση είναι λίγο.
Η νέα μόδα είναι ποιός έχει το μεγαλύτερο ηχείο να το τσιτώσει με Καρρά οποιαδήποτε ώρα της μέρας ή νύχτας, ακόμα και στις 04:00 και να ξυπνήσει όλο το camping για την καψούρα του. Οι υπεύθυνοι απόντες. Φασαρίες, παρεξηγήσεις, κλεψιές και έλλειψη οργάνωσης.
Μηχανόβιοι να κάνουν αγώνες με τις μηχανές τους μέσα στο κάμππινγ σηκώνοντας τόνους σκόνης. Θόρυβος, τσίκνα από τους επισκέπτες μπάκουρους του Σαββατοκύριακου που όλοι σαν συνενοημένοι σουβλατζίδες έβαζαν κάρβουνα για μία πανσέτα. Κάπνα, σκόνη, ανυπόφορος θόρυβος από πολλά ηχεία (κόντρες).....ένα χάλι που δεν περιγράφεται. Τις πρώτες μέρες συνειδητοποίησα την λάθος επιλογή, αλλά τα χιλιόμετρα που έκανα για χάρη του πλατανίτσι πολλά.
Το απρόσωπο club που έχουν κάνει εκεί, δυνατά μπιτ μέχρι τις 03¨00 δε μπορούσες να κοιμηθείς.
Η Σάρτη επίσης απογοήτευση. Μόνο καφετέριες και σουβλατζίδικα ενδεικτικά του τουρισμού που θέλουν. Το προσπάθησαν πολύ και τα κατάφεραν να προσελκύσουν το χαμηλότερο επίπεδο τουρίστα.
Μακριά για οικογένειες, ήρεμα ζευγάρια και γενικότερα πολιτισμένα άτομα.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ!!!
ΚΡΙΜΑ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΜΠΙΝΓΚ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΙ ΤΙΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ.