Φτάσαμε στο κάμπινγκ Παρασκευή μεσημέρι. Εντυπωσιαστήκαμε κατευθείαν από τον άπλετο χώρο που υπήρχε και ευχαριστηθήκαμε που θα βρίσκαμε άνετα σκιά (δεν είχε πολύ κόσμο εκείνη την ώρα)και από την ΑΡΙΣΤΗ κατάσταση των χώρων υγειηνής. Ξεκινήσαμε αργά-αργά να στήνουμε την σκηνή μας (την οποία μετακινήσαμε μία φορά για να αποφύγουμε κάποιους καινούριους κατασκηνωτές που εγκαταστάθηκαν υπερβολικά κοντά , μιας και δεν υπάρχουν οριοθετημένες θέσεις στον χώρο των σκηνών) και μέχρι να πέσει ο ήλιος το κάμπινγκ είχε τιγκάρει από εκδρομείς του ΠΣΚ.
Τις επόμενες 2 μέρες κάναμε απλά υπομονή (ευτυχώς δεν μέναμε πολλές ώρες μέσα στο κάμπινγκ γιατί κάναμε βόλτες σε διπλανές παραλίες) γιατί η κατάσταση με την φασαρία ήταν λίγο απαράδεκτη και η καθαριότητα στις τουαλέτες χειροτέρεψε (αν και δεν έγινε απαράδεκτη). Αποκορύφωμα το Σαββατόβραδο αργά όπου παρέα μεθυσμένων πλακώθηκε στο ξύλο με άλλη παρέα μεθυσμένων αναστατώνοντας όλο τον χώρο. Ο ιδιοκτήτης που εμφανίστηκε στο επεισόδιο ήταν αυστηρός μεν, αλλά όχι αρκετά κατά την γνώμη μου, καθώς προσωπική μου άποψη είναι ότι θα έπρεπε να απαιτήσει την ΑΜΕΣΗ αποχώρηση όλων των υπαίτιων. Αντ' αυτού τους έβαλε τις φωνές και τους ζήτησε να φύγουν το επόμενο πρωί (το οποίο όμως ούτως ή άλλως θα κάνανε).
Μόλις ήρθε Δευτέρα το κάμπινγκ έγινε πάλι ένας παραδεισάκος με ησυχία, όμορφη θάλασσα και καθαρές τουαλέτες. Το beach club που υπάρχει στην παραλία δεν μας ενόχλησε με την μουσική του καθόλου στον χώρο των σκηνών. Αυτό που μας ενόχλησε ήταν το γεγονός ότι το μίνι-μάρκετ συνειδητά ΔΕΝ πουλάει καφέ οποιουδήποτε είδους, έτσι ώστε όλοι οι ένοικοι να υποχρεώνονται να αγοράζουν έτοιμο καφέ από το μπαρ ο οποίος είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ακριβός (θυμάμαι 5 ευρώ τον φραπέ!). Γι αυτό άμα αποφασίσετε να διαμείνετε εκεί, φροντίστε να κάνετε τα ψώνια σας από τα κοντινά χωριά.
Α! επίσης λίγο ενοχλητικό ήταν και το γεγονός ότι δεν υπήρχε ένας χώρος με τραπέζια σε μια σκιά για κάποιον που δεν έχει δικές του καρέκλες να πάει να φάει ένα πρωινό ή να παίξει ένα επιτραπέζιο με την παρέα του. Υπήρχαν μόνο 2-3 ξύλινα τραπέζια πικ-νικ στον χώρο των σκηνών τα οποία όμως δυστυχώς "σφετερίζοταν" συνήθως αυτοί που είχαν στήσει τις σκηνές τους δίπλα, και ούτως ή άλλως δεν φτάναν για όλους.