Τελικά νοιώθω ότι βρίσκομαι στον παράδεισο. Ακούω ΜΟΝΟ κελαιδίσματα πουλιων, ξαπλώνω στην παχειά σκιά πλατάνων των ευκαλύπτων, ακούω τις πάπιες στο παρακείμενο ποτάμι και τρώω τα απίθανα μαγειρευτά φαγητά της κ. Μαρίας. � ισίνα μικρή και νοικοκυρεμένη και η θάλασσα 3 λεπτά παίρνοντας το μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι. Απλά, όμορφα, καθαρά, ήρεμα.