APOLLO VILLAGE

Δεύτερη φορά και είναι όλο και χειρότερα. Τη πρώτη φορά ήταν τέλος σεζόν και δεν είχε κόσμο. Τώρα ήταν αρχή και δεν είχε ζεστό νερό ούτε για δείγμα! Τη μέρα που φεύγαμε έφεραν τελικά πετρέλαιο αλλά και πάλι. Από καθαριότητα άστα. Το μόνο που αξίζει είναι η παραλία αλλά μπορείς να βρεις καλύτερα στην ακτογραμμή

Περάσαμε ένα διήμερο αρχές Ιούνη και υπήρχε πολύ λίγος κόσμος, κυρίως ξένοι με αυτοκινούμενα.
Το camping έχει μέρη για όλα τα γούστα, υπάρχουν θέσεις οριοθετημένες με σκίαστρα, υπάρχει ένας μεγάλος ελεύθερος χώρος κάτω από τα πεύκα και το κομμάτι κοντά στην παραλία θα το χαρακτήριζα ημιελεύθερο.
Σε σχέση με την προ τριετίας επίσκεψη οι τουαλέτες ήταν ανακαινισμένες και πεντακάθαρες. Το ψυγείο παραμένει ένα και μοναδικό :) Η ταβέρνα συμπαθητική και το προσωπικό πολύ φιλικό και εξυπηρετικό. Η παραλία είναι η κλασσική ατελείωτη αμμουδιά του Κυπαρισσιακού με το πευκόδασος στο πίσω μέρος.
Σε γενικές γραμμές ένα πολύ τίμιο camping με φοβερή παραλία.

Τις ημέρες που το επισκευτήκαμε λόγω τέλος σεζόν είχε πολύ χώρο για να επιλέξεις που θα στήσεις, δεν υπήρχε πολύς κόσμος και ήταν ήσυχο (αν εξαιρέσεις τα αδέσποτα σκυλία που έκανα συναυλία όλο το βράδυ).
Οι εγκαταστάσεις χρήζουν άμεσης ανακαίνισης και γενικά όλος ο χώρος του κάμπινγκ θέλει περιποίηση.
Για όλο το καμπινγκ υπάρχει μόνο ένα ψυγείο και ένας καταψύκτης που πρέπει να αποφεύγονται...
Η κουζίνα διαθέτει μόνο νεροχύτες και μπρίζες και οι τουαλέτες δεν είχαν σαπούνι και χαρτί υγείας.
Υπέροχος χώρος, απίστευτη παραλία και θάλασσα αλλά πολύ υπερτιμημένο ως κάμπινγκ.

Χαλαρό καμπινγκ μέσα στα δέντρα. Εκπληκτική παραλία και η καθαριότητα σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Ιδανικό για χαλάρωση και φιλικότατο για τα παιδιά και τα κατοικίδια.
χρειάζονται περισσότερα ψυγεία στους κοινόχρηστους χώρους.

Καλησπέρα, μετά από 7 μέρες εξαντλητικών διακοπών στην Κεφαλονιά όπου ήμασταν συνεχώς στη γύρα, άυπνοι και κουρασμένοι (λόγω μικρών παιδιών - όχι δικών μας - που μας ξυπνούσαν πολύ νωρίς το πρωί) είπαμε να μην κλείσουμε τις διακοπές μας έτσι και να βρούμε ένα μέρος να χαλαρώσουμε λίγο (πράγμα πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο τον Αύγουστο τελικά!). Αφού γυρίσαμε τα camping στην Κορώνη, Μεθώνη, Φοινικούντα και ήταν όλα ασφυκτικά γεμάτα (ευτυχώς που δε βρήκαμε!), αρχίσαμε να ανηφορίζουμε με τελευταίο προορισμό τη Ζαχάρω και τα 2 camping εκεί. Το ένα το επισκεφτήκαμε (έχω κάνει και μια μικρή κριτική), αλλά τελικά δεν ήταν αυτό που ψάχναμε, οπότε καταλήξαμε 4 άτομα (1 ζευγάρι και 2 φίλοι) στο camping Apollon.

Στα συν:
Τεράστιο camping μέσα στο δάσος, με μεγάλα πεύκα και πάρα πολύ καλή σκιά τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Ευρύχωρες θέσεις για να στήσεις.
Όμορφη παραλία μπροστά από το camping.
Η ταβέρνα είχε καλό φαγητό και σε σχετικά νορμάλ τιμές.
Τιμή για 2 άτομα, σκηνή και αυτοκίνητο €18.50. Χαμηλή τιμή μεν αλλά οι παροχές του ήταν πολύ κακές (θα διαβάσετε σε λίγο στα πλην).
Πολλές ντουζιέρες εκτός που μπορούσες να κάνεις ένα γρήγορο ξέβγαλμα από τα αλάτια.
Νερό ζεστό όλη την ημέρα.
Σχετική ηρεμία και αρκετή χαλάρωση.
Δεν επιτρέπονταν τα μπάρμπεκιου λόγο της άπειρης πευκοβελόνας οπότε δεν βρωμοκοπούσε τσίκνα όλο το σύμπαν. Μόνο το 15 Αύγουστο γινόταν χαμός και ψήνανε όλοι, δεν ξέρω αν ήταν όλα οκ ή αν υπήρξε κάποιο θέμα με καμιά φωτιά, γιατί το μεσημέρι αναχωρήσαμε εμείς. Την προηγούμενη ένα από τα bungalows πήρε φωτιά, δεν ξέρω τι συνέβη ακριβώς και τρέχανε και δε φτάνανε.
Καλός καφές στα €2.50 συνοδευόμενος από κακό και αγενές service όμως.
Καθαριότητα εξωτερικών χώρων μια χαρά.
Χώρος για να αφήσεις το αυτοκίνητο σου και κοντά στη σκηνή χωρίς να είναι ενοχλητικό ή μια αηδία από άποψη αισθητικής, αλλά και εκτός camping αν δεν ήθελες να το χρεωθείς.

Στα πλην:
Όλες οι εγκαταστάσεις του ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Νομίζω είχε από 2 κτήρια με τουαλέτες και ντους (4 λεκάνες – νιπτήρες και 4 ντουζιέρες γυναικών και μία από τα ίδια στων ανδρών), η μία σειρά κτήρια κοντά στο εστιατόριο και η άλλη προς τα κάτω κοντά στο δάσος (εμείς πηγαίναμε εκεί). Δεν είδα αν έχει και αλλού κάπου, παρακαλώ διορθώστε με αν είναι. Ξεκινώντας:
α) Οι τουαλέτες ενώ δεν ήταν τόσο βρώμικες (έχω δει και χειρότερα σε πολύ πιο «γκλάμουρους» campings) δεν έκλειναν οι πόρτες, δεν είχαν λαβές τα καζανάκια για να τα τραβήξεις και κάτι τέτοια χαζά πράγματα που με ελάχιστα χρήματα επιδιορθώνονται. Αφού τα παιδιά της παρέας μας που πιάνουν τα χέρια τους θέλανε να φτιάξουν κάπως τους σύρτες από τις πόρτες τουλάχιστον για να κλειδώνουν, χρησιμοποιώντας ένα απλό κατσαβίδι. Δεν το κάναμε όμως γιατί σκεφτήκαμε μη γίνει καμιά παρεξήγηση με τους ιδιοκτήτες που ήταν λίγο κάπως…
β) Στα ντους τώρα. Είχε 4 ντουζιέρες, η μία άχρηστη γιατί το τηλέφωνο του ντους δεν υπήρχε. Επίσης το ίδιο πρόβλημα με τους σύρτες, δεν κλείνανε οι πόρτες. Τα καλώδια του ντους υφασμάτινα και τόσο βρώμικα από τη μούχλα που σου ερχόταν αηδία. Αφού είχα ψεκάσει τα πάντα με Dettol (τοίχους, πόρτες, μπαταρία, καλώδιο, τηλέφωνο, γατζάκια) πριν κάνω μπάνιο, και παρόλα αυτά αναγκαζόμουν να γέρνω μπροστά συνέχεια ώστε να είμαι σε τέτοια θέση που να μην ακουμπάει ποτέ και πουθενά το καλώδιο πάνω μου γιατί ήταν τελείως σιχαμένο.
Όλα τα παραπάνω με ελάχιστα χρήματα διορθώνονται, αλλαγές στα τηλέφωνα του ντους, σφίξιμο στους σύρτες για να κλείνουν οι πόρτες, και τα καζανάκια που έχουν περισσότερο κόστος άστα και έτσι βρε παιδί μου και ας αυτοσχεδιάζουμε, τι να πω. Υπήρχε αδιαφορία πολύ…
Το νερό στα ντους παρόλο που ήταν ζεστό υπήρχε πρόβλημα με την πίεση και κάποιες φορές σπάσανε τα νεύρα μου για να ξεπλυθώ, σε συνδυασμό με την απίστευτη μούχλα παντού γινόταν το ντους ταλαιπωρία.
Την κουζίνα δεν τη χρησιμοποίησα, δεν ξέρω αν έχει ένα ή 2 κτήρια πάντως και εκεί αναδυόταν μια μουχλοβρώμα.
Πάμε τα ψυγεία τώρα… Χωρίς λόγια. Με το που άνοιγες τον καταψύκτη σου έσκαγε μια μπόχα σάπιου αίματος από ψάρι. Ό,τι έβαζες μέσα έπαιρνε αντίστοιχη μυρωδιά. Εμείς ευτυχώς είχαμε μαζί ένα ψυγείο από φελιζόλ και είχαμε εκεί τα νερά μας με πάγο που αγοράζαμε κάθε μέρα γιατί δεν παλευόταν. Επίσης, ένας άλλος λόγος που δε χρησιμοποιήσαμε ξανά τον καταψύκτη (εκτός από την πρώτη μέρα) ήταν ότι ενώ βάλαμε μια 6άδα νερά την επόμενη μέρα δεν τη βρήκαμε ποτέ. Να σημειωθεί ότι το μόνο που βάλαμε στον καταψύκτη ήταν νερά (που καβατζώθηκαν) και οι παγοκύστες μας που έκανα αμάν για να τις καθαρίσω από την ψαρίλα (παρότι ήταν σε σακούλα κλειστή).
Ένα πράγμα σα βόθρος μπροστά από τις αντρικές τουαλέτες κλεισμένο όπως όπως πρόχειρα με μια λαμαρίνα (για να μην γκρεμιστεί και κανείς!) που έβγαζε μια απαίσια μυρωδιά τουαλέτας. Δεν ξέρω γιατί δεν το έχουν σφραγίσει με σωστό τρόπο αυτό και το έχουν έτσι χύμα στο κύμα, που εκτός από τη βρώμα είναι και επικίνδυνο.
Μια γενικότερη αγένεια και αξεστοσύνη στο χώρο από όλους τους υπαλλήλους-ιδιοκτήτες. Από την υποδοχή, την ταβέρνα, την καφετέρια…
Το μίνι μάρκετ ανύπαρκτο. Μόνο πάγο, μπύρες, και αναψυκτικά σε μπουκάλια γυάλινα των λίγων ml. Λίγα πατατάκια, και αυτό, τελεία. Στη Ζαχάρω ευτυχώς έχει Βασιλόπουλο για να πάρεις πράγματα, αλλά προσοχή μην ξεμείνετε γιατί Κυριακή δε βρίσκεις τίποτα (ούτε μίνι μάρκετ της προκοπής) να πάρεις κάτι. Πρέπει να πας στην Κυπαρισσία μετά.
Κάποιοι είπαν για φασαρία με σκυλιά και γαυγίσματα, εγώ δεν άκουσα κάτι αλλά ίσως ήταν και το σημείο που στήσαμε (ήταν κοντά στη θάλασσα) και δεν ακούσαμε κάτι, όμως όντως άκουσα ότι κάποιοι παραπονέθηκαν για φασαρία τη νύχτα από γαυγίσματα. Χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες.
Στα πλην βάζω και έναν γελοίο, φιγουρατζή Ελληνάρα, ροκ και καλά, με μια Harley μοτοσικλέτα, που ενώ πριν έρθει στο camping έφαγε απανωτή "παντόφλα" στο τηλέφωνο από την κοπέλα/γυναίκα του (ναι ακουγόταν να ουρλιάζει σαν υστερική σε όλο το camping για κανένα εικοσάλεπτο και να τον ξεφτιλίζει αισχρά), την επόμενη μέρα που ήρθε μας έσπασε τα νεύρα με την κωλο-εξάτμιση του. Περνούσε αργά από κάθε σημείο κάνοντας και κάποιες στάσεις (με ανοιχτή τη μηχανή) για να βεβαιωθεί ότι τον είχαμε δει όλοι ότι έχει Harley, χωρίς όμως να λογαριάσει αν είναι ώρα κοινής ησυχίας ή πόσο ενοχλητικό θόρυβο κάνει η εξάτμιση του. Γαϊδούρι από τα λίγα, τουλάχιστον, για να μην πω και τίποτα άλλο...

Σε γενικές γραμμές είναι ένα camping σε όμορφη τοποθεσία, μέσα στο δάσος και μπροστά στη θάλασσα, με ωραίες σκιές αλλά πολύ κακές παροχές κτηρίων που δηλώνουν πλήρη αδιαφορία των ιδιοκτητών και που δε σε εμπνέει να κάτσεις πολλές μέρες, γιατί αυτή η βρώμα και όλη η μόντα που πρέπει να κάνεις για να αποφύγεις τη βρώμα σε κουράζει τελικά. Σίγουρα θα ξαναπήγαινα γιατί πέρασα πολύ ωραία με την παρέα μου, αλλά πάλι έτσι για 3-4 μέρες όχι παραπάνω. Αν αξιωθούν οι ιδιοκτήτες να διαθέσουν λίγα χρήματα η βελτίωση του θα είναι τεράστια, γιατί τα βασικά στοιχεία της φυσικής ομορφιάς, που άλλα camping υστερούν τα έχει και με το παραπάνω. Επομένως με λίγη προσπάθεια και χρήματα μπορούν να το κάνουν ένα αξιοπρεπέστατο camping σε όμορφο μέρος, με λίγο παλιές αλλά καθαρές και προσεγμένες εγκαταστάσεις. Αμήν…

Τα συν και πλην από τη διαμονή μου στο συγκεκριμένο camping είναι:
+ Ωραία τοποθεσία με πεύκα.
+ Μπορείς να επιλέξεις θέση με σκιά καθώς έχει πολλές θέσεις άδειες.
+ Απόλυτη χαλάρωση και επαφή με τη φύση.
+ Δεν σε ενοχλεί κανένας στο camping και οι ιδιοκτήτες φαίνεται να είναι διακριτικοί έως και αδιάφοροι για τον κόσμο του camping.
+ Μπορεί να αποτελέσει προθάλαμο για το ελεύθερο camping!

- Πολύ δύσκολα βρίσκεις ζεστό νερό.
- Βρώμικες τουαλέτες και ντούζ.
- Παλιές εγκαταστάσεις.
- Πολύ ακριβό εστιατόριο και μπαρ.
- Αδέσποτα σκυλιά (ίσως του camping αλλά όχι δεμένα) που γαβγίζουν όλη τη νύχτα και δεν μπορείς να κοιμηθείς.
- Μερικές φορές φοβάσαι τη νύχτα να μπεις στο camping ή να πας τουαλέτα καθώς τα σκυλιά έρχονται κατά πάνω σου γαβγίζοντας.
- Δεν έχει παροχές όπως ψυγεία και χώρους μαγειρέματος.
- Ακριβό για το λόγο ότι δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα σαν οργανωμένο camping.
- Συγκρινόμενο με το ελεύθερο της Ελαίας. Πολλές φορές σκεφτήκαμε γιατί δεν πήγαμε εκεί.
- Οι ιδιοκτήτες και το προσωπικό φαίνεται ότι έχουν παρατήσει το camping και ασχολούνται όλη μέρα με το εστιατόριο (και το μπαρ) που κυρίως σιτίζονται οι εθελοντές του Αρχέλαου που λόγω της χελώνας είναι κάθε χρόνο εκεί. Επίσης, οι αυξημένες τιμές του εστιατορίου φαίνεται να είναι σοβαρό κίνητρο να ασχολούνται μόνο με αυτό παραμελώντας τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις.

Ένα από τα πιο χαλαρα και σκιερά καμπινγκ που έχω πάει. Απόλυτα ασφαλές για τα παιδιά που μπορούν να παιζουν κάτω από απίστευτη σκιά. Στήνεις όπου θέλεις σε πυκνή σκιά και αν επιθυμείς απόσταση από τους γείτονες μπορείς να την έχεις. Παντού έχει ντουσιέρες εξωτερικές για να ξεπλυθείς (κρύο νερό), εμείς ποτέ δεν πήγαμε στα κανονικά μπάνια. Ερχόμενοι δλδ απο παραλία, καναμε μπανακι εκει. Τουαλέττες πολύ καθαρές αν και παλιες. Παραλία σούπερ, χαλαρη, χωρίς "οργανωση", beach bars, και ξαπλώστρες. Πολύ μεγάλη σε έκταση με δυνατότητα να απομονωθείς, να στήσεις ομπρέλα, σκίαστρα, κλπ και να τα αφήνεις εκει, κλπ.
Στα μείον, θα έλεγα για το μινι-μαρκετ (δεν λειτουργούσε οταν πηγα, πιθανα πέτυχα off-season σαββατοκύριακο), αλλά περυσι (2014) που ειχα ξαναπαει και ηταν ανοικτό, είχε τσιμπημένες τιμες. Ομοίως και η ταβερνούλα, αν και το φαγητό αξιοπρεπέστατο και χορταστικές μερίδες. Θα ήθελα κανα ψυγείο παραπάνω στον κοινόχρηστο χώρο, αλλά δεν αντιμετώπισα και κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Πολύ εξυπηρετικοί οι ιδιοκτήτες και πολύ φιλικοί με τα παιδια. Π.χ, επειδή ηταν κλειστό το μινι-μαρκετ μου προμηθευαν καθε μερα γαλα, με δική τους πρωτοβουλία.
Για όποιον θελει χαλαρότητα, μή στημένες καταστάσεις και πανέμορφη τοποθεσία το συστηνω ανεπιφύλακτα. Του χρόνου σκέφτομαι να κανω τουλ. 10 μέρες διακοπές εκει

Η τοποθεσία είναι καταπληκτική, συνδυασμός πευκοδάσους και αμμουδιάς.
Οι ντουζιέρες δεν είχαν ζεστό νερό και το ρεύμα πολύ ασταθές.
Βρήκα τις τιμές υπερβολικές ανάλογα με την ποιότητα των παροχών.

Φέτος μετακινήσαμε το τροχόσπιτο μας στο camping.
Μετά από πολύ μεγάλη έρευνα στην ευρύτερη Πελοπόννησο, μιας και θέλαμε ένα σημείο σε λογική απόσταση από την Αθήνα αλλά ήρεμο, να χαλαρώνουμε τα σαββατοκύριακα αλλά και τις μέρες των διακοπών μας.
Συμπεράσματα δικά μας αλλά και φίλων που μας επισκέπτονται σχεδόν κάθε σ/κ:
Η τοποθεσία είναι ΜΑΓΙΚΗ, το τελευταίο ίσως παράκτιο πευκοδάσος της Ελλάδας, και η θάλασσα φανταστική, ατέλειωτη αμμουδιά, πεντακάθαρα νερά, σχεδόν εξωτική η παραλία.
Όντως το camping έχει μια σχετικά παρακμιακή εικόνα, σε σχέση με τα σύγχρονα. Όμως αυτό το γεγονός έχει και (κατά τα προσωπικά μας γούστα) τα πλεονεκτήματά του.
Καταρχήν είναι πάρα πολύ μεγάλη η έκταση του.
Επιλέγεις χωρίς περιορισμό τη θέση σου, εμείς είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε μια τεράστια έκταση πεύκων, πόσο κοντά ή θέλαμε γείτονες, θάλασσα, κλπ (αν τα 30 μέτρα θεωρούνται από κάποιους μακριά όπως διάβασα σε κάποιες αναρτήσεις, τέλος πάντων).
Δεν πληρώνουν είσοδο οι επισκέπτες, όπως γίνεται αν όχι σε όλα στα περισσότερα camping.
Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, το προσωπικό και η ιδιοκτήτρια μας φέρονται άψογα, φιλικά, χαλαρά, όχι στημένα, ίσως το μοναδικό που δε συναντήσαμε την ψυχρή ευγένεια ενός "επαγγελματία". Λέξη που σίγουρα δε τους χαρακτηρίζει (χεχεχεχε) αλλά εμάς μας αρέσει αυτό διότι ναι μεν μπορεί να έχει χαλασμένη εσπρεσσιέρα και να σερβίρει ελληνικό και φραπέ μόνο, αλλά από την άλλη όποτε χρειαστήκαμε κάτι ουσιαστικό και αναγκαίο για τη διαβίωσή μας εκεί, ήταν άμεσοι και με πραγματικό ενδιαφέρον.
Από τα μεγάλα συν για εμάς ήταν η παραλία ΧΩΡΙΣ ξαπλώστρες, καθώς έτσι δεν χρειάζεται να βλέπουμε τα οπίσθια κάποιου αγνώστου κάθε φορά που γυρνάμε μπρούμυτα για ηλιοθεραπεία. Απλά επιλέξαμε το σημείο που μας άρεσε, βάλαμε τις ομπρέλες μας κλπ, τις αφήνουμε το βράδυ εκεί και πάντα τις βρίσκουμε την επομένη στη θέση τους χωρίς άγχος.
Παλιά τα μπάνια αλλά ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Φαγητό δε ξέρουμε αν έχει καλό. Ψήνουμε και μαγειρεύαμε στο τροχόσπιτο.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα camping, που αποσύρει το άγχος από πάνω μας, δεν αισθανόμαστε ότι έχουμε να υπακούσουμε σε άπειρες προϋποθέσεις και περιορισμούς (ναι οκ γίνεται λίγο χύμα παραπάνω από ότι πρέπει κάποιες φορές), αλλά αρκεί να έχει ο καθένας μας ένα μίνιμουμ σεβασμού και όλα λύνονται.
Με λίγα λόγια...αν ψάχνετε τυποποιημένο camping, με θέσεις η μία δίπλα στην άλλη, καταυλισμούς και γειτονιές, οργανωμένες παραλίες, τρίχρωμους εσπρέσο, ανατομικές ξαπλώστρες κλπ ,μην το επιλέξετε.
Αν θέλετε σημείο σε καταπληκτική φυσική τοποθεσία, μία από τις ωραιότερες θάλασσες στην Ελλάδα, αν θέλετε την ησυχία σας, αν δε σας νοιάζει η glamour πλευρά των διακοπών, τότε το συστήνουμε ανεπιφύλακτα.
Με αυτή μας την άποψη, δε σημαίνει ότι δε θα μας άρεσε να ήταν ανακαινισμένα τα μπάνια, ή ότι δε θα θέλαμε να δούλευε η εσπρεσιέρα, αλίμονο, απλά λέμε ότι εφόσον είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε αυτή την κατάσταση και στην άλλη που δεν έβρισκες ξαπλώστρα στις οργανωμένες παραλίες των άλλων camping ή είχαμε γείτονες σε απόσταση αναπνοής, επιλέξαμε το Γιαννιτσοχώρι διότι στη δική μας ζυγαριά τα υπέρ του είναι απείρως ανώτερα από τα κατά.
Δεν ξέρω αν είχα να μείνω 2-3 μέρες σε σκηνή αν θα ήταν η καλύτερη λύση αλλά για μόνιμη κατασκήνωση με τροχόσπιτο ή σκηνή είναι το καλύτερο από όσα έχουμε δει.
Η τιμή για την μόνιμη θέση του τροχόσπιτου ήταν από τις χαμηλότερες, σε πάνω από 15 άλλα σημεία που είδαμε πριν καταλήξουμε εκεί, συν το γεγονός ότι σε όλα τα άλλα μας έδιναν την απόλυτα οριοθετημένη θέση μας, με το γείτονα στα 10 εκατοστά απόσταση, ενώ εκεί επιλέξαμε απλά σε ποιο πεύκο από κάτω μας άρεσε καλύτερα.
Έλλειψη οργάνωσης διάβασα σε αρκετές αναρτήσεις, ισχύει, όχι όμως σε θέματα καθαριότητας ή σε αυτά που αφορούν στην ασφάλεια των κατασκηνωτών, και αν κάποιον τον ενοχλεί η "μεξικανοποίηση" του ρυθμού ζωής εκεί, ή πάει αλλού ή ρίχνει μια ματιά γύρω του, η φύση σου κόβει την ανάσα και σε αποζημιώνει, εμείς τουλάχιστον αυτό κάνουμε.

Το μόνο καλό ήταν η τοποθεσία, η παραλία και το δασάκι όλα τα λεφτά.
Κατα τα άλλα μου φάνηκε πολύ παρακμιακό, χρειάζεται ανακαίνιση στα μπάνια.
Δε μπορώ να πω πως είχε ησυχία, είχε πολλά μωρά που σημαίνει πως το πρωί ξύπναγα από νωρίς από κλάματα, και στις 3.00 νύχτα έτυχε να μπει κάποιος με αυτοκίνητο, με τη μουσική να παίζει και να μαρσάρει μπροστά από τη σκηνή μου, ενώ υποτίθεται πως απαγόρεύεται μετά τις 12.00 να μπει αμάξι μέσα. Εγώ κάθε βράδυ έξω το άφηνα. Το εστιατόριο δεν το δοκίμασα, οπότε δεν άχω άποψη, δε μου γέμισε και πολύ το μάτι όμως.