Ωραία το διακωμοδήσαμε το θέμα. Πέρα από την πλάκα, αν αφήσουμε τα μάτια μας ένα δεκάλεπτο στο σκοτάδι, βλέπουμε ανεκτά για περπάτημα αν υπάρχει και φεγγάρι. αν δεν υπάρχει φεγγάρι σηκώστε ψηλά το βλέμα για να δείτε το μεγαλείο του Ουρανού.

σωστός elias, στη μισή ώρα μάλιστα στο σκοτάδι φτάνεις στο μέγιστο.
ε Τίγρη κολλάς κι εσύ σε ατάκες της στιγμής. Ε πες πως είναι μπλουζάκι. Ξέρω γω, κάλτσες. Απλά είπα να το κάνω λίγο πιο πικάντικο.
Πλάκα πλάκα δεν την έχω πατήσει μέχρι στιγμής, μην ανησυχείς...

Ουυυυυυυυφ τώρα ηρέμησα....

elias74gr δείχνεις έμπειρος και μου φαίνεται επικίνδυνη η "προτροπή" σου να πάει κάνει ο άλλος trekking/camping με 10-15-20 κιλά στην πλάτη του χωρίς φακό << Πέρα από την πλάκα, αν αφήσουμε τα μάτια μας ένα δεκάλεπτο στο σκοτάδι, βλέπουμε ανεκτά για περπάτημα αν υπάρχει και φεγγάρι.>>.(*)

Για βουνό:
Κατα την άποψη μου >200 lummen και καλύτερα φακοί που μπορείς και το προσαρμόζεις ώστε να μην χαλάς τσάμπα μπαταρία σε περιπτώσεις που η ορατότητα είναι μέτρια, πάντα 2ρο ζευγάρι μπαταρίες και σίγουρα εφεδρικός φακός.
Για θάλασσα:
Ένας απλό αλλα αξιόπιστος φακός και ένα ζευγάρι μπαταρίες και είσαι κύριος.

(*) #15361

πάντα έχω φακούς μαζί μου, μου αρέσει όμως να χρησιμοποιώ το φως όσο γίνεται λιγότερο. Άλλοι ανάβουν το φακό μόλις σκοτεινιάσει. όπως αισθάνεται καλύτερα ο καθένας.

όλοι οι σύγχρονοι φακοί έχουν δύο ή περισσότερες διαβαθμίσεις φωτεινότητος. εγώ στα 50 lumens κατεβαίνω το βουνό.

Μέσα ή γύρω από κατοικημένες περιοχές μπορεί να μην είναι απαραίτητος ένας φακός. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, άμα σου πέσουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου μέσα σε χορτάρια ή πέτρες, θα αλλάξεις άποψη.

Γράφω δύο παραδείγματα για να καταλάβουμε γιατί πρέπει να έχουμε μαζί μας φακό όταν είμαστε στην ύπαιθρο.

1. Παράδειγμα.
Πηγαίνεις για περπάτημα σε ένα χωματόδρομο ή μονοπάτι, που περνάει δίπλα από μαντρί με πρόβατα.
Την ημέρα περνάς χωρίς να καταλάβεις κάτι. Το μαντρί είναι άδειο.
Όμως στο γυρισμό το βράδυ, που πας να περάσεις δίπλα στο μαντρί, παρουσιάζονται οι σκύλοι που φυλάνε τα πρόβατα και σου κλίνουν τον δρόμο.
Σκοτάδι χωρίς φακό και τους σκύλους να σε τριγυρίζουν, θα τα κάνεις πάνω σου.
Άμα όμως έχεις δυνατό φακό, βλέπεις τους σκύλους και θα διαπιστώσεις ότι δεν σε πλησιάζουν πολύ γιατί φοβούνται το φως.
Βέβαια και πάλι μπορεί να κατουρηθείς από τον φόβο σου.

2. Παράδειγμα.
Γυρίζεις με το αυτοκίνητό σου, τους χωματόδρομους του ακρωτηρίου Μαλέα, νότια της Νεάπολης Λακωνίας.
Σε κάποιο σημείο ο χωματόδρομος σταματά και συνεχίζει μονοπάτι.
Βλέπεις την ταμπέλα που γράφει <προς Αγ. Ειρήνη, 50 λεπτά>.
Σου έχουν πει ότι πρέπει να πας οπωσδήποτε μέχρι την Αγ. Ειρήνη που βρίσκεται στο βράχο, της μύτης, του Ακρωτηρίου Μαλέας. (+ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ)
Ξεκινάς σε ένα μονοπάτι, παράλληλο με την βραχώδη ακτογραμμή και σε ύψος από 10 μέχρι 50 μέτρα από την θάλασσα.
Φτάνεις στο εκκλησάκι, μαγεύεσαι από την άγρια θέα, περνάει η ώρα και σχεδόν έχει νυχτώσει.
Εάν επιχειρήσεις να γυρίσεις χωρίς καλό φακό, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ.
Σε μερικά σημεία, αν φύγεις λίγο έξω από τον το μονοπάτι, θα βρεθείς στα βράχια και στη θάλασσα.

Ακόμα και με το φακό είναι επικίνδυνο αν δεν έχεις εξοικειωθεί να περπατάς μέσα στη νύχτα. είτε έχεις φακό είτε όχι, ειδικά σε μονοπάτια που δεν έχουν ξεκάθαρη πορεία.
Σίγουρα ο φακός σε κάθε περίπτωση θα βοηθήσει αλλά ένας αρχάριος και με φακό μπορεί να κινδυνέψει περισσότερο από κάποιον έμπειρο χωρίς φακό.

Όπως και να έχει ο φακός χρειάζεται και αν βρεθείς στο μέρος που λες πρέπει να πας στο σημείο, έτσι όπως το βλέπω φαίνεται ενδιαφέρων!!!!

Γιώργο1, τα τσοπανόσκυλα είναι μεγάλο πρόβλημα και διογκώνεται από την ηλιθιότητα κάποιων από τους ιδιοκτήτες τους.

Spath, συμφωνώ ότι αν το βράδυ σε σκοτεινή περιοχή κλείσουμε τον φακό τότε για λίγο δεν διακρίνουμε τίποτα, σαν να είμαστε στο απόλυτο σκοτάδι.

Και να μη σβήσουμε το φακό, άμα είμαστε σε σημείο που δημιουργούνται πολλές σκιές, αυτές μπορούν να μας μπερδέψουν (εκτός πια και έχουμε προβολέα που να διασκορπά το φως, σε μερικές περιπτώσεις είναι πιο χρήσιμο, από το απλά να φέγγει μακριά).

δηλαδή θέλει λίγο εξοικείωση και προπάντων μεγάλη παρατηρητικότητα ειδικά όταν το περνάμε το μονοπάτι για πρώτη φορά και μετά θέλουμε να γυρίσουμε πίσω από την ίδια διαδρομή. Ο φακός είναι υποβοήθημα, εργαλείο, όπως και να το κάνουμε, για αυτό η χρησιμότητα του είναι για δικιά μας διευκόλυνση και ασφάλεια, από εκεί και πέρα φυσικό είναι τις περισσότερες περιπτώσεις να μπορούμε να κάνουμε και κάτι χωρίς φακό.

Όποιο και να είναι το μονοπάτι πάντως, όσο καλά και να το γνωρίζουμε, ο φακός είναι απαραίτητος το βράδυ.
Και είναι απαραίτητος όχι για αυτά που μπορούμε τώρα, χαλαροί μπροστά σε μια οθόνη να προβλέψουμε, αλλά για όλα τα υπόλοιπα που δεν μπορούμε να προβλέψουμε.