Όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται, για όποιον ενδιαφέρεται…


Θεωρητικά, το ιδανικό - ιδεατό κάλυμμα μιας οποιασδήποτε σκηνής, θα ήταν αυτό το οποίο θα είχε 2 συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:
Α. Θα απέτρεπε πλήρως την εισαγωγή νερού στο εσωτερικό της (water-proof).
Β. Θα επέτρεπε πλήρως την μέγιστη διαπνοή, δηλαδή την εισαγωγή – εξαγωγή αέρα (transpiration).

Καλώς ή κακώς, τα δύο αυτά χαρακτηριστικά είναι παντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ μεταξύ τους! Και αυτό διότι:

- Εάν ένα οποιοδήποτε υλικό χαρακτηρίζεται ως υδρο-αδιαπέρατο (ή μη υδατοπερατό ή στεγανό), τότε ναι μεν τα μόρια του νερού δεν θα μπορούσαν να το διαπεράσουν (ζητούμενο), αλλά ταυτόχρονα δεν θα μπορούσαν να το διαπεράσουν και τα μόρια του αέρα (ανεπιθύμητο).
- Εάν ένα οποιοδήποτε υλικό χαρακτηρίζεται ως υδροπερατό (ή υδατοπερατό), τότε ναι μεν τα μόρια του αέρα θα μπορούσαν να το διαπεράσουν (ζητούμενο), αλλά ταυτόχρονα θα μπορούσαν να το διαπεράσουν και τα μόρια του νερού (ανεπιθύμητο).


Ως γνωστόν, πολλά μόρια νερού συνθέτουν μία σταγόνα.
Η δημιουργία μίας σταγόνας νερού, προκύπτει από τις ελκτικές δυνάμεις μεταξύ όμοιων μορίων της ίδιας φάσης, οι οποίες ονομάζονται δυνάμεις συνοχής.
Αντιθέτως, οι ελκτικές δυνάμεις μεταξύ ανόμοιων μορίων διαφορετικής φάσης, ονομάζονται δυνάμεις συνάφειας.

- Εάν σε ένα οποιοδήποτε υλικό οι δυνάμεις συνοχής (μεταξύ μορίων νερού) είναι μικρότερες από τις δυνάμεις συνάφειας (μεταξύ υλικού και νερού), τότε το νερό “απορροφάται” από το υλικό (άρα και το διαπερνά), συνεπώς χαρακτηρίζεται ως υδρόφιλο.
- Εάν σε ένα οποιοδήποτε υλικό οι δυνάμεις συνοχής (μεταξύ μορίων νερού) είναι μεγαλύτερες από τις δυνάμεις συνάφειας (μεταξύ υλικού και νερού), τότε το νερό δεν “απορροφάτε” από το υλικό (άρα και δεν το διαπερνά), συνεπώς χαρακτηρίζεται ως υδρόφοβο.


Η αδιαβροχοποίηση μιας σκηνής, προκύπτει με την χρήση κατάλληλου υλικού καλύμματος, το οποίο διαπνέει μεν (άρα διαθέτει πόρους), αλλά είναι κατασκευασμένο ή έχει υποστεί μετ-επεξεργασία με ένα υδρόφοβο υλικό.

Ως εκ τούτου, η αδιαβροχοποίηση ενός οποιουδήποτε καλύμματος σκηνής, ΔΕΝ συνεπάγεται στεγανοποίησή του (sealant), όπως πολλοί λανθασμένα πιστεύουν! Διότι, σε αυτή την περίπτωση το κάλυμμα θα έπαυε να “αναπνέει” (ανεπιθύμητο). Η αδιαβροχοποίηση συνεπάγεται απλά την απώθηση του νερού.

Σε αυτό το σημείο, ο οποιοσδήποτε camper οφείλει να έχει τα εξής υπόψη του:
1. Σε γενικές γραμμές, τα υδρόφοβα υλικά που χρησιμοποιούνται στις σκηνές, “φθείρονται” – χάνουν τις ιδιότητές τους, είτε λόγω υπεριώδους ακτινοβολίας, είτε λόγω τριβής, είτε λόγω διαφόρων χημικών στοιχείων και ενώσεων (που περιέχουν συνήθως τα απορρυπαντικά)!
Γι αυτό ακριβώς το λόγο συνίσταται η ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ της σκηνής από την υπεριώδη ακτινοβολία, η ΑΠΟΦΥΓΗ τριψίματος (τοπικού με σφουγγάρι ή γενικού σε κάδο πλυντηρίου) κατά την πλύση της, η ΑΠΟΦΥΓΗ χρήσης απορρυπαντικών, μαλακτικών και λοιπών διαλυτών και η η ΑΠΟΦΥΓΗ υπερβολικής συμπίεσής της (προς εξοικονόμηση χώρου) κατά την αποθήκευσή της.
2. Η επαν-αδιαβροχοποίηση σκηνής από τον εκάστοτε camper, είναι εφικτή με την επιλογή ενός υδρόφοβου υλικού (υπάρχουν άπειρα στην αγορά, λίγα όμως έχουν αξιόλογα αποτελέσματα) και την επάλειψη (spray ή με πινέλο) του καλύμματος. Πλην, όμως, ο εκάστοτε χρήστης ΔΕΝ είναι δυνατό να επιτύχει επάλειψη απόλυτα ισοπαχής και ιδιαίτερα λεπτή, με τελικό αποτέλεσμα το κλείσιμο μέρους των πόρων του καλύμματος, με ότι αυτό αρνητικά συνεπάγεται!
Γι αυτό ακριβώς το λόγο συνίσταται η ΑΠΟΦΥΓΗ επαν-αδιαβροχοποίησης της σκηνής, εάν δεν συντρέχουν εμφανείς πλέον λόγοι.


Οι απωθητικές δυνάμεις των υδρόφοβων υλικών είναι (τρόπον τινά) συγκεκριμένες, άρα συγκεκριμένη και η δύναμη απώθησης νερού.
Εφόσον ένα κάλυμμα σκηνής έχει υποστεί υδροφοβική επεξεργασία, για την περαιτέρω αύξηση της αδιαβροχοποίησης, η μοναδική λύση είναι η μείωση της διαμέτρου των πόρων του καλύμματος. Αυτό, όμως, συνεπάγεται ταυτόχρονα και την μείωση της διαπνοής αυτού (με ότι αρνητικά συνεπάγεται).

Σε αυτό το σημείο, ο οποιοσδήποτε camper οφείλει να έχει τα εξής υπόψη του:
1. Η αδιαβροχοποίηση μετριέται σε χιλιοστά (mm) και αναφέρεται στο μέχρι πόσα χιλιοστά κάθετης στήλης νερού (άρα και πίεσης) μπορεί να δεχθεί ένα τετραγωνικό εκατοστό υφάσματος, ώστε να μην διαπεραστεί από το νερό.
2. Οι ευρέως διαδεδομένες τιμές αδιαβροχοποίησης κυμαίνονται από 500mm έως 10000mm.
3. Θεωρητικά, ένα οποιοδήποτε ύφασμα με αδιαβροχοποίηση >1000mm χαρακτηρίζεται ως αδιάβροχο.
4. Γενικά, η ελάχιστη προτεινόμενη αδιαβροχοποίηση (επάνω μέρους - flysheet) είναι 2000mm. Αυτή η τιμή αδιαβροχοποίησης μπορεί να ανταπεξέρθει άνετα σε μία δυνατή, καλοκαιρινή βροχόπτωση (μπόρα).
5. Το κάτω μέρος (πάτωμα) της σκηνής (groundsheet), καλό είναι να έχει αδιαβροχοποίηση από 5000mm και άνω.


"Προσέχουμε, για να έχουμε", τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο...

Θα παρακαλέσω θερμά να μην μου στέλνετε pm με τεχνικές ερωτήσεις. Κατ' αρχήν δεν είμαι επαγγελματίας του χώρου (μηχανολόγος είμαι και άλλο είναι το αντικείμενο δραστηριοποίησής μου) και κατά δεύτερον οι όποιες απορίες σας, μπορεί να είναι και απορίες άλλων.

Σχετικά με την τελευταία ερώτηση, οι περισσότεροι κατασκευαστές χρησιμοποιούν (πάνω - κάτω) τα ίδια υλικά καλύμματος. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πιο είναι το καλύτερο, γιατί δεν το έχω "ψάξει" αρκετά. Αλλά ακόμη και εάν ενημερωθώ πλήρως από το net, δεν έχω την δυνατότητα δοκιμών, άρα και εμπειριών (οι οποίες παίζουν σημαντικότατο ρόλο)...

Μηχανολόγος ΤΕΙ ή ΑΕΙ;

Για ΤΕΙ σε υπολογίζω.

Επειδή η ερώτησή σου αλλά και το συμπέρασμά σου, πέραν του ότι είναι off-topic, υποδηλώνουν (τουλάχιστον) άγνοια και απειρία, μπορώ να σου λύσω όποια απορία έχεις μέσω pm, ώστε να μην "καταστρέψουμε" το νήμα...

Το 99% των εξωτερικών καλυμμάτων των σκηνών, είναι από από αδιάβροχα ύφασμα που ΔΕΝ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ, άσχετα άμα έχουν αδιαβροχοποίηση 1500mm ή 10000mm.

Εξωτερικό αδιάβροχο ύφασμα που αναπνέει, όπως είναι το Gore-Tex και το eVent, έχουν μερικές εξειδικευμένες ορειβατικές, 4 εποχών σκηνές μονού τοιχώματος, ελαφρές και πανάκριβες.

Συνονόματε...

Αυτό που υποστηρίζεις είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΚΥΡΟ και τα γραφόμενά σου ΑΛΛΗΛΟΑΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ!!! Και τεκμηριώνω:
Λόγω των δυνάμεων van der Waals, οι "διαστάσεις" ενός οποιουδήποτε μορίου νερού, είναι πολύ μεγαλύτερες από οποιοδήποτε μόριο αέρα. Άρα, εφόσον ένα μόριο νερού διαπερνά ένα υλικό (έστω και υπό πίεση), αυτόματα συνεπάγεται ότι το διαπερνά ΚΑΙ ο αέρας (άνευ πίεσης).
"Χειροπιαστό" παράδειγμα, το ότι δεν θα μπορούσες να κατασκευάσεις (τρόπον τινά) ένα μπαλόνι από το ύφασμα καλύμματος μιας οποιασδήποτε σκηνής, διότι ο αέρας δεν θα "παγιδευόταν" και θα ξεφούσκωνε αμέσως.
Αν, πάρα ταύτα, και πάλι δεν πείθεσαι, τότε απλά πάρε μία ηλεκτρική τρόμπα αέρα, εφάρμοσε (κατά τρόπο που δεν μπορεί να διαφύγει αέρας από αλλού) στο στόμιο εξόδου ένα μέρος του καλύμματος και δες ότι ο αέρας το διαπερνά άνετα! Τόσο απλά... Κατανοητόν???

Άμα συμβαίνει αυτό που λες στην σκηνή σου, ΕΧΕΙ ΧΑΛΑΣΕΙ, ή την πείρες από πανηγύρι ή είναι σαν τα σκηνάκια του στρατού (από πανί).

Στις δικές μου σκηνές, δεν περνάει αέρας. Εκτός από μία που έχει χαλάσει η επικάλυψη και περνάει και το νερό.

Επειδή η συζήτηση έχει αρχίσει και "ξεφεύγει"...

1. Όπως σου είχα αναφέρει και σε άλλο νήμα, εάν θες να υποστηρίξεις την άποψη σου και ταυτόχρονα να γίνει απολύτως σεβαστή (όχι μόνον από εμένα, αλλά από τον οποιονδήποτε), τεκμηρίωσέ την επιστημονικά (και μόνον). Το "Στις δικές μου σκηνές, δεν περνάει αέρας..." είναι τεκμηρίωση 6ης δημοτικού και ΔΕΝ πείθει ΚΑΝΕΝΑΝ...

2. Εάν δεν έχεις τις απαραίτητες γνώσεις (κάτι το οποίο δεν είναι ούτε "κακό", ούτε κατακριτέο) μπορείς να τεκμηριώσεις την άποψή σου βρίσκοντας ένα σχετικό - σοβαρό - τεχνικό άρθρο στο net και αναδημοσιεύοντάς το (στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται να βρεις κανένα!)...

3. Εάν έχεις οποιοδήποτε "πρόβλημα" μαζί μου, γιατί αντικρούω (και τώρα και στο παρελθόν) κάποιες απόψεις σου, οι οποίες είναι παντελώς λανθασμένες ή αβάσιμες ή ατεκμηρίωτες (αλλά εσύ επιμένεις, γιατί "θίγω" τον εγωισμό του πολύξερου), στείλε μου pm να λύσουμε τις διαφορές μας κατά αυτό τον τρόπο και ΜΗΝ "καταστρέφεις" το όποιο νήμα...

Νομίζω ότι έγινα σαφής (ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω)...

Η εξέλιξη στα υφάσματα σκηνής.

Οι πρώτες σκηνές, πριν το Β' παγκόσμιο πόλεμο, ήταν από καραβόπανο (μουσαμά), βαμβακερό πανί πολύ σφιχτά πλεγμένο.
Για να το κάνουν αδιάβροχο, το κέρωναν ή το εμπότιζαν με λάδι ή λίπος, όπως το λινέλαιο.

Μετά την ανακάλυψη των πλαστικών, το ύφασμα των σκηνών άρχισαν να το φτιάχνουν από ίνες νάιλον ή πολυεστέρα, γιατί ήταν ελαφρύτερο, ισχυρότερο και απορροφούσε λιγότερο νερό από το βαμβάκι.
Την αδιαβροχοποίηση συνέχιζαν στην αρχή να την κάνουν με τους παραδοσιακούς τρόπους, κέρωμα ή έλαια. Βρήκαν όμως και νέα υλικά, παράγωγα του πετρελαίου, για εμποτισμό και αδιαβροχοποίηση.

Κάπου το 60 - 70, άρχισαν να κάνουν, τελείως αδιάβροχο και αδιαπέραστο από τον αέρα, το νάιλον ή πολυεστερικό υφάσματα των σκηνών, με επικάλυψη της εσωτερικής επιφάνειας με λατέξ (λάστιχο), αυτό το υλικό που έφτιαχναν και τις φούσκες που λέει και ο Γιώργος.
Μειονεκτούσε όμως η μέθοδος, γιατί, το λάστιχο είχε γρήγορη γήρανση, ξεκόλλαγε σχετικά εύκολα, ήταν σχετικά βαρύ.

Φτάνουμε στις τελευταίες δεκαετίες, όπου αντί λατέξ, αρχίζουν να χρησιμοποιούν πολυουρεθάνη.
Το νάιλον ή πολυεστερικό υφάσματα των σκηνών, επικαλύπτεται εσωτερικά με ένα φιλμ πολυουρεθάνης. Έτσι το ύφασμα γίνεται αδιαπέραστο από το νερό και τον αέρα.

Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται και υφάσματα σκηνών με επικάλυψη σιλικόνης αντί για πολυουρεθάνη και υφάσματα με επικάλυψη της μιας πλευράς με σιλικόνη και της άλλης πλευράς με πολυουρεθάνη. Χρησιμοποιούνται σε ακριβές ορειβατικές σκηνές που η μείωση του βάρους είναι το πρώτο ζητούμενο.


Λοιπόν, στις σημερινές σκηνές, εκτός λίγων εξαιρέσεων, το ύφασμα του καλύμματος φτιάχνεται από ίνες νάιλον ή πολυεστέρα, επικαλυμμένο εσωτερικά με ένα φιλμ πολυουρεθάνης, που κάνει το ύφασμα αδιάβροχο και αδιαπέραστο από τον αέρα.


Για τα αδιάβροχα μπουφάν που η διαπνοή είναι αναγκαία, εφεύραν τρόπους (ακριβούς) ώστε να δημιουργήσουν στο αδιαπέραστο φιλμ της πολυουρεθάνης, δισεκατομμύρια μικρές τρύπες, από τις οποίες μπορούν να περάσουν τα μόρια του αέρα, αλλά δεν μπορούν να περάσουν τα μεγαλύτερα μόρια του νερού. Ένας για παράδειγμα τρόπος, είναι ο βομβαρδισμός του υφάσματος με σωματίδια της επιθυμητής διαμέτρου.

Φίλε Γιώργο 1
Έχεις χάσει το πρώτο στάδιο στην εξέλιξη των υφασμάτων σκηνής και αυτό γιατί οι πρώτες σκηνές χρονολογούνται από την αρχαιότητα ακόμα. Για να τις φτιάχνουν χρησιμοποιούσαν δέρματα ζώων και για την αδιαβροχοποίηση το λίπος αυτών.